De zomer voorbij

Schaken is van oorsprong geen zomersport. Schaken doe je binnen, als het buiten koud en guur is, als er sneeuw ligt en ijs, en als plensbuien en herfststormen de velden, de paden en de wateren teisteren. In de zomer ligt de schaakcompetitie stil, net zoals de voetbalcompetitie. De mensen gaan dan liever zeilen en kamperen. De wereld is echter niet zo overzichtelijk meer als hij eens was en in de afgelopen warme maanden is er volop geschaakt.
In de top van het internationale schaken heeft Anish Giri het moeilijk. Hij haalde in een WK-kwalificatietoernooi in Roemenië ternauwernood een 50%-score en in St.Louis staat hij momenteel op -1. Dramatisch verliep zijn match tegen Niemann (ja, de Niemann die door Carlsen van vals spel is beschuldigd). Hij verloor de klassieke partijen met 2½-3½, hield het rapidgedeelte gelijk en verloor de blitzmatch. Op de live-ratinglijst staat hij nu 17e met 1733,4 punten. Niemann zit hem op de hielen met 1733,0.
Terwijl Giri bezig was in de internationale arena, werd in Nederland het NK gehouden. Het moet nu ook tot Jan Timman zijn doorgedrongen dat zijn tijd voorbij is. Tegen l’Ami ging hij in de tie-break kansloos ten onder na in de reguliere partijen niets te hebben bereikt. Max Warmerdam werd kampioen. Op de KNSB-ratinglijst is hij Jorden van Foreest gepasseerd; op de FIDE-lijst staat Jorden nog 20 punten boven hem. Eline Roebers en Machteld van Foreest ontbraken bij het NK-vrouwen, waardoor Maaike Keetman kampioen kon worden. De toekomst van het Nederlandse vrouwenschaken ziet er niet rooskleurig uit. De ontwikkeling van zowel Roebers als Van Foreest lijkt te stagneren.
Ik heb meegedaan aan het weekendtoernooi van het Hilversums Schaakgenootschap en aan het open seniorentoernooi in Dieren. In het HSG-toernooi heb ik niet briljant en niet slecht gespeeld, een beetje geluk gehad en een paar ratingpunten gewonnen. Van Dieren ben ik nog niet hersteld. Het was een ramp: ½ uit 5 en alle zo moeizaam vergaarde ratingwinst van de voorbije maanden meer dan verloren.
In Hilversum waren slechts twee deelnemers ouder dan ik. Je zou dus kunnen zeggen dat ik langzamerhand toe ben aan toernooien met uitsluitend leeftijdgenoten, maar ik twijfel. Spelen tegen jonge mensen houdt je helder van geest. Waarom ik dan toch in Dieren heb meegedaan? Het toernooi leek mij een speciale charme te hebben, omdat er hoofdzakelijk boomers zoals ikzelf aan meedoen. Mensen die weten over wie je het hebt als je over Botwinnik begint. Je kunt er zeker van zijn dat je bekenden tegenkomt. Bovendien was het een jubileumtoernooi, het 50e in een reeks. Kortom, het leek prima en dat was het ook. Ik was echter niet scherp gefocussed. Hoewel ik me elke partij goed in de stelling verdiepte en braaf mijn zetjes deed, ontbrak de overtuiging. Het gevolg was dat ik meestal redelijk speelde, maar in elke partij wel een fout maakte, waardoor ik toch nog verloor. Verdiend, dat wel. Wat de oorzaak was? Ontbrak een prikkel die er wel is als ook niet-leeftijdgenoten meedoen?
Niet getreurd, het schaakleven gaat door. Drie maanden lang is Schaakclub Roden gesloten geweest, maar volgende week is de zomer voorbij. Maandag is de ledenvergadering en een week later de eerste ronde van de interne competitie. Het wordt loodzwaar, want ik moet drie titels verdedigen, niet alleen tegen veteranen!