Nog juist voordat het jaar 2021 ten einde loopt, heeft zich een nieuwe ster aan het schaakfirmament aangediend: Nodirbek Abdusattorov. Een heel prettig timing voor de eindejaarskoffiedikkijkers die vreselijk te kijk staan als in januari een hen onbekend maar veelbelovend talent voor het eerst in de schijnwerpers treedt.
Columnisten moeten in de laatste column van het jaar terugblikken en vooruitkijken. Dat hoort erbij, het is je plicht, of je het leuk vindt of niet. Geen gezeur over een dikke teen of een zere duim. De lezers verwachten iets van jou dat uitsteekt boven het gezalf en gezever in de kersttoespraak van de koning of de nieuwjaarsrede van de minister-president.
Dus …
Hoe we de klimaatcrisis en de daarmee samenhangende corona- en energiecrisis moeten oplossen, weet ik niet. Wat we kunnen doen om de oplopende spanningen in de wereld te verminderen, is mij onbekend. Of er een remedie is tegen de verloedering en desintegratie van Nederland (en de rest van Europa, het Westen, de wereld) kun je beter aan iemand anders vragen. Hoe groot de kans is dat de aarde, of tenminste de mensheid, binnen een eeuw vergaat, valt buiten mijn voorstellingsvermogen. Daarvoor moet je bij andere columnisten zijn, er zijn er genoeg die deze problemen dagelijks analyseren en oplossingen aandragen.
Het zou flauw zijn te zeggen dat de problemen minder ernstig zouden zijn als meer mensen gingen schaken. Natuurlijk, het idee van de homo ludens (Huizinga, 1938) is aantrekkelijk. Mao Zedong is ooit een pingpongdiplomatie begonnen om de verhoudingen met de Verenigde Staten te verbeteren en hoewel Kissinger daarop is ingegaan, is deze vorm van politiek bedrijven nooit echt van de grond gekomen. Huizinga constateerde zelf de 'verernstiging' van het spel al en hij waarschuwde voor het verdwijnen ervan doordat steeds vaker om geldelijk gewin werd gespeeld.
Onze crises zijn immens en met schaken kom je er niet uit. Ik zie geen licht aan het eind van de tunnel en ik kan u geen stip op de horizon aanbieden. Veel meer dan u het allerbeste voor het nieuwe jaar toewensen kan ik niet doen.
Of toch misschien …
Nodirbek Abdusattorov is wereldkampioen rapidschaken 2021 geworden. Hij versloeg Ian Nepomniachtchi in de tiebreak nadat hij ook al van Magnus Carlsen en Fabiano Caruana had gewonnen. Eerder dit jaar schakelde hij Anish Giri uit in de FIDE World Cup. Nodirbek komt uit Oezbekistan dat ook het geboorteland is van een andere wereldkampioen schaken, Rustam Kasimdzjanov. Hij is 17 jaar, een jaar jonger dan Alireza Firouzja. Voeg daar Andrej Esipenko (19 jaar), nummer drie van het TataSteeltoernooi 2021, en Rameshbabu Praggnanandhaa (16 jaar) aan toe en je hebt een goed beeld van de schakers die over een paar jaar de dienst uitmaken. Zij spelen een zware computerstijl. Alle verbeelding is uit hun spel verdwenen.
Als schaken een allegorie van het werkelijke leven is, dan mogen we verwachten dat de millennials een computergestuurde, technocratische oplossing voor de grote crises van vandaag vinden. De aarde en de mensheid worden gered, maar van wat wij leuk vinden in het leven blijft weinig over.
Opgave
Elke maand een serie opgaven, steeds stijgend in moeilijkheidsgraad. Ter lering en vermaak.
De laatste van het jaar, een klapper.
12-5 Wat is de winnende zet voor wit?
Oplossing van de vorige week
12-4 Zwart aan zet wint, hoe?
1...Kh7
De koningsmars Kg8–g4 en na hxg2 Kh3 met mat is winnend.
2.Le1
2.Td1 hxg2 mat; 2.Ld2 helpt ook niet: 2...Lxd2 3.Tf1 (3.Td1 hxg2+ 4.Kg1 Le3 mat) 3...Le3 (3...Lxg2+ is ook winnend) 4.Tg1 Kh6 enz.
2...Kh6 3.Lg3 Kh5 4.Le1 Kg4 5.b5 hxg2+ 6.Txg2+ Kh3 7.-- Lxg2 mat