Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 28 maart 2017

De spanning is er wel vanaf in de strijd om het kampioenschap. Alleen zware rampspoed kan Ger Battjes nog van de titel afhouden. Tegen de opportunistisch spelende Theo Wolthekker bouwde hij al snel een winnende stelling op, die hij op zeer nuchtere wijze verzilverde. Een stukoffer bracht Theo niet die aanval waarop hij had gehoopt en zich secuur verdedigend strafte Ger dit professioneel af. De achtervolgers konden zich dus geen remise laat staan verlies permitteren om nog enigszins in het spoor van de koploper te blijven. Maar hoe anders pakte het uit!

Menno Keizer zette de nummer 2 van de ranglijst, Ruurd Kunnen, met een obscuur openingsvariantje onder zware druk. Ruurd verdedigde zich iets te passief en dacht over sommige zetten erg lang na, maar kon zijn stelling repareren. Toen remise binnen handbereik leek, sloeg de schaakblindheid plotseling toe. Als door een wesp gestoken zag hij hoe Menno met zijn loper zijn dame van het bord sloeg en hij gaf de partij direct op. Het verging Lieuwe Boskma niet beter. Lieuwe bouwde met wit een betere positie op dan zijn opponent Tom Visser, de nummer 4 van het klassement. Maar dat had hem zoveel bedenktijd gekost, dat hij in een voor hem wat minder eindspel door zijn vlag ging. Tom staat nu tweede en Lieuwe is gezakt naar de zesde plaats.

Johan Zwanepol speelde tegen Jeppe Teensma een zeer sterke partij. Met de zwarte stukken kwam hij positioneel sterk te staan en sloot de partij af met een mooie combinatie. Een partij om trots op te zijn. Cees Hageman delfde het onderspit tegen Arnold Meijster die een openingsvoordeel rustig uitbouwde en het eindspel afsloot met twee onstuitbare vrijpionnen. Met een fraaie tiende plaats in het algemeen klassement is Arnold de best geklasseerde B-speler. Hij wordt op de voet gevolgd door Jan van Spijker. Henk Kouwenberg leek met de witte stukken tegen hem een veel belovende aanval te hebben, maar vroeg iets te veel van zijn stelling. Daar maakte van Jan handig gebruik van. De broederstrijd tussen Jan en Kees Duisterwinkel werd door Jan overtuigend gewonnen. De zwarte koning van Kees werd het hele schaakbord over gejaagd en vond nergens een veilige plek. Met deze uitslag bleef Jan met zijn 15e plaats de onbetwiste leider van de C-groep. Ale Bakker weerstond een aanval van Bob van Maanen en zoals vaker in het schaakspel werkte dit als een boomerang. Bob kreeg op zijn beurt een aanval over zich heen die wel doorsloeg. Ab Colly speelde met wit een sterke partij tegen Frans van Doorn. Frans verslikte zich in een positionele wending en kwam door een remiseaanbod van Ab met de schrik vrij. Arnout Wegerif en Derk Holman speelden een solide remise waar beide spelers tevreden over waren omdat er dit keer geen stukken werden weggegeven, zoals eerder in deze competitie.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 23 maart 2017

De spelers aan de eerste 4 borden van ons tweede team had het zwaar tegen de taaie onverzettelijkheid van de schakers van DAC-2. Het had er zelfs de schijn van dat aan de borden 1 en 2 de tafel het kraken der hersenen luid versterkte.

Dan hadden Frans van Doorn en Ale Bakker maar een makkelijke avond. Na anderhalf uur en 29 zetten had Frans zijn tegenstander Piet Schellingerhout overrompeld na halverwege zelfs nog een combinatie te hebben gemist die hem een paard zou opleveren. Gezien het grote ratingverschil (1452 om 1146) een te verwachte uitslag. Nog geen kwartier later had Ale na een schijn paardoffer gevolgd door een aftrekschaak met damewinst ook het punt snel veroverd. Intussen had Jeppe Teensma een degelijke remise gespeeld tegen Ben kuiper die precies dezelfde rating heeft als Jeppe. Maar aan de borden 1, 3 en 4 werd het nog heel spannend zeker toen Olaus met wit spelend zijn meerdere moest erkennen in Alex Tesic. Deze had twee vrijpionnen gecreëerd die Olaus voor onoplosbare problemen plaatsten. Op dat moment was de stand 2½ tegen 1½ in ons voordeel.

Wie zou het winnende punt scoren, Jan van Spijker aan bord 4 of Menno Keizer op bord 1?

Jan stond gewonnen tegen Leunis Maas die geleidelijk dreigde te bezwijken onder de positionele druk van de witspeler. Maar toen Jan een combinatiemogelijkheid niet volledig uitbuitte werd het partijverloop onzeker. Met enkele nauwkeurige zetten wist hij toch nog een voordelig eindspel op het bord te krijgen. Ondertussen moest Menno met zwart al zijn schaakkunsten vertonen om Paul Klein te verslaan. En zowaar, Menno taxeerde het eindspel beter dan zijn tegenstander en won. Zijn zucht van opluchting werd door alle teamleden die zich om zijn bord hadden verzameld, gedeeld.

De overwinning was binnen. Met nog 3 minuten op de klok accepteerde Jan een remise aanbod in een voor hem gewonnen eindspel. 4-2 voor ons. Een zwaar bevochte maar mooie overwinning die ons team met 1 wedstrijdpunt en 4 bordpunten meer op “Schaakclub Hoogezand Sappemeer/Veendam”, op de eerste plaats van de tweede klasse A bracht.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 21 maart 2017

Het tweede team had aan het tweede van “Schaakclub Delfzijl Appingedam Combinatie” (DAC) een stevige dobber, maar won wel. Een goede prestatie van het tweede dat met 1 punt verschil op kop staat in de 2e klasse van de NOSBO. In een apart verslag komen wij terug op deze memorabele wedstrijd.

In de 23e ronde van de interne competitie troffen de nummers 1 en 3 van de ranglijst elkaar.Lieuwe Boskma mocht het opnemen tegen de onbetwiste koploper Ger Battjes. Hij ging voor de winst en dat leidde tot een ingewikkelde partij vol tactische en positionele wendingen. Na zo'n 20 zetten moest Lieuwe echter erkennen dat Ger eerder beter stond en derhalve nam hij genoegen met remise. Na zijn nederlaag in de vorige ronde lukte het Ruurd Kunnen nu wel om te profiteren. Met zwart kreeg hij tegen Johan Zwanepol de kans een mooie koningsaanval op te zetten en kon hij de stelling van de witspeler deskundig slopen. Zo is Ruurd weer wat dichter bij de koploper gekomen en is de spanning enigszins terug. Theo Wolthekker verslikte zich met de zwarte stukken tegen Dick Dalmolen door in een combinatie een toren te verliezen in plaats van voordeel te behalen. “Een misrekening”, zoals Theo zijn partij kort samenvatte. Derk Holman verging het tegen Henk Kouwenberg al niet veel beter. Ook hij gaf zomaar een toren en daarmee de partij cadeau. Overigens is Henk goed in vorm en speelt hij degelijke partijen. Arnout Wegeriff mocht na lange tijd het zoet der overwinning weer eens proeven. Hij overspeelde met zwart Bob van Maanen. Jeppe Teensma blijft de best geplaatste speler in de B-groep en Jan Duisterwinkel heeft na zijn overwinning op Ab Colly de leiding in de C-groep overgenomen van de afwezige Mark Hoogendijk.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 14 maart 2017

De opkomst bij 22e ronde van de interne competitie was laag, afgelopen maandag avond. Ook koploper Ger Battjes was afwezig, maar aan het eind van de avond bleek hij toch de befaamde lachende derde te zijn. Nummer twee van de ranglijst, Ruurd Kunnen, verzuimde gebruik te maken van de gelegenheid om dichterbij te komen door te verliezen van Lieuwe Boskma. Ruurd kreeg groot voordeel in de opening, maar Lieuwe kon op tijd al zijn zwakke pionnen verdedigen en tegenkansen scheppen. Toen Ruurd eerst zijn positievoordeel verspeelde en vervolgens een stuk weggaf, was het pleit snel beslecht. Lieuwe is door dit resultaat opgeklommen naar plaats drie. Hij passeerde de afwezige Johan Zwanepol en Tom Visser die het onderspit dolf tegen Theo Wolthekker. Dat was een verrassing. Tom leek goed te staan na de opening, maar Theo wist op de hem kenmerkende wijze de stelling te compliceren en met een positionele combinatie de partij naar zich toe te trekken.

De partijen Arnold Meijster tegen Menno Keizer, Ale Bakker tegen Jan van Spijker en Jeppe Teensma tegen Cees Hageman werden remise. Voor Jeppe betekent dat handhaving van de eerste plaats in de B-groep. Arend van der Burgh raakte in deze groep achterop door een onverwachte nederlaag tegen Frits Bosman. Arend liet zich onnodig pardoes mat zetten. Frans van Doorn trok juist weer wat bij met winst op Bob van Maanen. Laatst genoemde kwam na een zwakke opening zo in de verdrukking dat hij na 12 zetten op de dame na, al zijn stukken weer in de beginstand had staan. Toen van Frans verzuimde een eenvoudige combinatie uit te voeren die hem damewinst op zou leveren, duurde het nog tot zet 40 voordat van Bob opgaf. Bij de C-spelers blijft Mark Hoogendijk aan de leiding, maar door een zege op Arnout Wegerif is Jan Duisterwinkel hem tot op enkele punten genaderd. Ab Colly haalde het volle punt tegen Kees Duisterwinkel.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 07 maart 2017

Het eerste heeft de wedstrijd tegen Haren/Oostermoer met 6-2 gewonnen en blijft daardoor volop meedoen aan de race om het kampioenschap in de 1e klasse A. Naaste concurrent SISSA moet vrijdag met minstens dezelfde cijfers winnen van DAC om gelijk te komen. Dat is overigens lang niet ondenkbaar.

Ons team was gehandicapt door het ontbreken van vaste eerste bordspeler Ward Romeijnders die het een dag eerder verworven vaderschap voorrang gaf boven het schaken. Ruurd Kunnen nam zijn positie over en speelde remise. Een plusremise wellicht, maar dat telt niet. Doordat Lieuwe Boskma een vroeg remiseaanbod terecht aannam en Ger Battjes korte metten maakte met zijn tegenstander aan het tweede bord, werd de top van Haren/Oostermoer met 2-1 uitgeschakeld. Aan de rest van het team de taak om de voorsprong uit te breiden. Johan Zwanepol bracht een diepe combinatie op het bord, die leidde tot een mataanval. Dick Dalmolen kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel en Tom Visser scoorde het volle punt nadat hij het gevaarlijke Wolgagambiet van zijn tegenstander vakkundig onschadelijk had gemaakt. Aan bord acht debuteert Theo Wolthekker dit seizoen in het eerste en hij won. Theo is bezig aan een mooie prestatie, want tot nu toe heeft hij een 100% score. Dat Henk van Bemmel verloor was een klein smetje op een goede wedstrijd. Het was de laatste partij die nog aan de gang was. Henk had remise in handen, zag dat ook, maar waarschijnlijk onder invloed van de mooie resultaten aan de andere borden verloor hij even zijn concentratie en dat kostte hem direct een stuk.

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 05 maart 2017

(Jan van Spijker)

Op donderdag 2Maart kon ik deze keer te voet naar de uitwedstrijd tegen Groninger Combinatie 6 in het JvdW Denksportcentrum. Op volgorde van de interne ranking namen Menno, Jeppe, Olaus, Jan, Ale en Frans achter de borden plaats. Het liep niet gelijk allemaal goed, beetje aftasten, lastig hier, tikje moeilijk daar, als je na een half uur eens een rondje loopt had ik niet gelijk het gevoel dat het goed ging maar de tamelijke chaos op het laatste bord was wel opvallend. Kennelijk was het Frans' tegenstander ook teveel want die gaf pardoes een stuk weg en gaf ook meteen de partij op. Frans vond het punt niet echt verdiend, had volop kritiek op zijn eigen speelwijze, maar aangezien hij eerder dit seizoen gewonnen stellingen zelf had weggegeven, vond ik dat Vrouwe Fortuna ditmaal terecht aan zijn zijde was. De volgende beslissing vond weldra plaats aan het 2e bord waar Jeppe's koning het hele ameublement van de tegenstander op zich af kreeg. Pionnen, paard, loper, toren en dame waren teveel voor de lichte defensie die Jeppe had opgetrokken. En dus stond het tegen tienen weer gelijk. Inmiddels was er op de andere borden wat meer ontwikkeling ten goede gekomen: Menno had het initiatief ten koste van 2 pionnen, Olaus had zijn 2 torens, een loper en dame op de zwarte koningsstelling gericht en zijn paard en pionnen naar voren gecommandeerd. Jan had met zwart een vreemde Siciliaan weten om te zetten naar een stelling met 2 centrum pionnen en halfopen b-en c-lijn. Omdat torens en lopers en dames nog op het bord stonden, dreigden er steeds allerlei penninggevaren voor beide spelers. Door nauwkeurig manoeuvreren en druk op de zwakke b-pion te zetten wist Jan na onnauwkeurig verdedigen door wit zowaar de a, b en c-pionnen te verschalken ten koste slechts van zijn a-pion. Na wederzijdse ruil van alle overige stukken resteerde een dame-eindspel met 5 verbonden pionnen tegen 3. Uiteindelijk duurde het zowaar tot 23:50 (!) tot wit zich bij het onvermijdelijke wilde neerleggen wat op dat late uur het laatste punt voor Roden opleverde. Terwijl het al langere tijd duidelijk was dat Olaus en Jan uiteindelijk zouden winnen, speelden Menno en Ale rustig door en bij Ale leverde dat een vol punt op, maar Menno vergiste zich in een giftige pion en moest in remise berusten. Olaus wist met twee mooie combinaties in het 'doelgebied' een totaal gewonnen stelling te bereiken en de tegenstander gaf het terecht op. Voor Olaus en Ale zijn dat inmiddels al 4 punten uit respectievelijk 4 en 5 wedstrijden. 

Met weer 4,5 bordpunten uit deze wedstrijd en slechts 1 verloren match in 5 wedstrijden staat Roden er het beste voor van alle teams in klasse 2A. 

Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 28 februari 2017

De 20e ronde van de interne competitie werd voor Johan Zwanepol een zeer gedenkwaardige. Vanuit de opening had hij met zwart een betere stelling opgebouwd dan zijn tegenstrever Ger Battjes, de onbetwiste leider van het klassement. Maar Johan vergiste zich op jammerlijke wijze. Hij had de dame van zijn tegenstander al aangeraakt om deze te ruilen voor zijn eigen koningin, maar realiseerde zich vlak voor hij de zet voltooide, dat deze fout was. De dameruil zou hem een loper kosten. Het liefst wil een schaker op zo’n moment doen alsof zijn neus bloedt en een andere zet spelen, maar dat is in strijd met de onwrikbare regel “aanraken is zetten”. Het siert Johan dat hij geen smoesjes verzon, maar de verliezende dameruil zonder protest op het bord bracht. In de analyse was Gers bescheiden commentaar: “De stukwinst was het gevolg van stellinggeluk”.

Om enigszins in het spoor van de koploper te blijven deed Ruurd Kunnen wat hij moest doen en dat was winnen van Theo Wolthekker. Het was een tactische partij waarin beide spelers fouten maakten. Theo maakte de laatste. Lieuwe Boskma moest met zwart tegen Dick Dalmolen alle zeilen bij zetten om remise te spelen. Door deze uitslagen is de top van de ranglijst vrijwel onveranderd gebleven. De vraag blijft: “Wie kan Ger Battjes nog van de titel afhouden?”

In de B-groep heeft Jeppe Teensma de leiding overgenomen. Henk Kouwenberg bracht tegen hem een pionoffer, maar het daarmee bereikte stellingvoordeel was niet voldoende en uiteindelijk won Jeppe het eindspel. Jan van Spijker kwam niet door de attente verdediging van Mark Hoogendijk heen. Mark blijft door deze remise de leiding houden bij de C-spelers.

Na zijn sterke partij in de vorige ronde was Kees Duisterwinkel nu niet opgewassen tegen een aanvallend spelende Arend van der Burgh die al in de opening groot voordeel behaalde. Broer Jan deed het beter door, zoals hij na de partij zei, “niet geheel verdiend” te winnen van Bob van Maanen. Arnout Wegerif speelde met wit te voorzichtig. Hij werd door een opportunistisch spelende Frans van Doorn op de 16e zet zomaar mat gezet.

Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 21 februari 2017

In de 19e ronde van de interne competitie van Schaakclub Roden trok het treffen tussen de nummers 1 en 2 van de ranglijst, Ruurd Kunnen met wit tegen Ger Battjes, de meeste aandacht. Voor de toeschouwers die op bloed uit waren, werd het een teleurstelling. Ger haalde met enkele nauwkeurige zetten de angel uit de witte partijopzet en bood vervolgens remise aan. Ruurd kon niet weigeren zonder risico’s te nemen, en daar had hij geen trek in. Ger lijkt dit seizoen niet te verslaan en wordt, zo het zich nu laat aanzien, weer kampioen. Ruurd staat met een forse achterstand op de 2e plaats. Vlak achter hem staat Johan Zwanepol die met degelijk strategisch spel Arend van der Burgh van het bord drukte. Ook de partij tussen Henk van Bemmel en Dick Dalmolen werd remise. Henk had een iets actievere stand maar zag geen mogelijkheden deze in winst om te zetten.

Alle andere partijen eindigden in een beslissing. Het meest opvallende waren die van Menno Keizer tegen Theo Wolthekker en Arnold Meijster tegen Ale Bakker. Theo weerlegde met krachtig tegenspel een stukoffer van Menno en won na een scherp gespeelde aanval. Arnold wist na een betere opening gebruik te maken van een mindere zet van Ale wat hem een stuk en de partij opleverde. Ale is door deze nederlaag weggevalen uit het groepje koplopers bij de B-spelers. Bij de C-spelers zag Jan Duisterwinkel zijn achterstand op Mark Hoogendijk groter worden. Jan had zijn avond niet. Al in de opening miste hij een venijnig paardschaakje van Jeppe Teensma wat hem de dame en de partij kostte. Henk Kouwenberg had het geluk aan zijn zijde door met een stuk minder Leen van der Heiden zo maar mat te kunnen zetten. Kees Duisterwinkel profiteerde deskundig van een openingsfout van Frans van Doorn die, zoals dat in schaaktermen heet, van het bord werd gezet. Ab Colly kreeg tegen Arnout Wegerif zomaar een paard in de schoot geworpen en won daarna overtuigend.

Geschreven door: Frans van doorn

Gepubliceerd: 14 februari 2017

Na de 6-0 overwinning tegen “De Paardensprong” won het tweede team dit keer met 5-1 van “Van der Linde 2”. Na vier ronden staat Roden 2 in de 2e klasse van de NOSBO-competitie nog steeds één wedstrijdpunt achter op HSP/Veendam 4 maar wel met anderhalf bordpunt meer.

Helaas voor onze eerste bordspeler Menno Keizer kwam zijn tegenstander niet opdagen. Met de twee vooruit gespeelde partijen bracht dit de stand op 2½ – ½. Op bord 4 speelde Jeppe Teensma zijn vertrouwde 'Van Geet” opening. Met voor ieder zes pionnen, twee torens en één loper van gelijke kleur had Jeppe de iets betere pionnenstructuur, maar kon niet door de verdedigingslinie van zijn tegenstander heen breken. Ale Bakker stond op bord 5 de eerste helft van de partij nogal gedrukt. Hij kon weinig uitrichten totdat zijn tegenstander in de hoop een winnende aanval te krijgen, een stuk tegen twee pionnen offerde. En zoals dat meestal gaat: een mislukte aanval werkt als een boemerang. Toen Bakker daarna nog een kwaliteit won en een dameruil afdwong, was het pleit snel in zijn voordeel beslecht. Frans van Doorn speelde na een degelijk Franse opening erg onzeker en kwam duidelijk minder te staan. Echter zijn tegenstander vergaloppeerde zich door een pion te slaan wat hem uiteindelijk een toren kostte. In het late middenspel en in het eindspel speelde van Doorn geconcentreerd en nauwkeurig en won verdient.

In de 18e ronde van de interne competitie vielen slechts 2 remises. Olaus Diebrink moest al zijn schaakkunsten etaleren om Lieuwe Boskma van de overwinning af te houden waar hij dan ook in slaagde en Tom Visser speelde naar zijn zeggen met wit een te passieve partij tegen Ger Battjes die in een betere stelling remise aan bood. Johan Zwanepol behandelde het eindspel net iets nauwkeuriger dan zijn tegen stander Dick Dalmolen. Henk van Bemmel deed hetzelfde, overigens met een pion meer, tegen Jan Duisterwinkel. Henk Kouwenberg die de laatste tijd goed op dreef was, moest nu toch zijn meerdere erkennen in een goed spelende Arnold Meijster en Mark Hoogendijk speelde met zwart een degelijke Franse partij tegen Bob van Maanen en won. Arnout Wegerif profiteerde van een moment van schaakblindheid van zijn tegenstander Frits Bosman.

Aan de kop van het klassement is niet veel veranderd behalve dat Ger zijn voorsprong heeft vergroot en Johan een plaatsje is geklommen en nu derde staat. Bij de B-spelers staat Olaus met een elfde plek het best genoteerd en van de C-spelers verrast Mark met een 12e plaats in het klassement.

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 14 februari 2017

Ik kon niet aanwezig zijn maandag bij de thuiswedstrijd van het tweede tegen VanDerLinde2 en had al met Olaus vooruitgespeeld en samen 1,5 punt gescoord. Wat is het dan leuk om de volgende dag even op de NOSBO-site te kijken en te zien dat er een 5-1 score uitgerold is !