Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 08 november 2017

Drie man op kop, Jan tast in het duister.

We hebben de draad van de interne competitie weer opgepakt en hoe! Na een periode van externe wedstrijden en rapidschaak ging het er weer stevig aan toe. Maar één remise in een partij die eigenlijk voor Arnout gewonnen stond.

Na de 8^e ronde tekent zich een kopgroep van drie af, bestaande uit: Tom Visser, Lieuwe Boskma en Ward Romeijnders. Alle drie wonnen hun partij.

Ward speelde de partij van de avond door meervoudig kampioen Ger Battjes vanuit de opening te verslaan. Tom speelde een partij rijk aan mogelijkheden en disharmonieën tegen Henk van Bemmel. Henk verslikte zich in een positioneel vraagstuk en werd daarna door Tom kundig van het bord gezet. Lieuwe overrompelde na een moeizaam begin, Jeppe Teensma op de koningsvleugel, en hoe! Alles wat maar enig aanvallend potentieel had stond op Jeppes koning gericht.

Johan Zwanepol is de aanvoerder van de achtervolgende groep. Hij toonde zich de meerdere van Dick Dalmolen die langzaam zijn zwarte koning in positioneel drijfzand zag wegzakken.

Ruurd richt zich moedig op uit een wat donkere periode van zijn schaakloopbaan. Hij zette Arend van der Burgh vanaf de opening onder druk en won uiteindelijk materiaal.

Na zijn zege op Henk Kouwenberg is Theo Wolthekker de hoogstgeplaatste B-speler. Theo knutselde weer een dynamische stelling in elkaar vol valkuilen en Henk koos het verkeerde pad. Ondanks deze nederlaag staat Henk nog steeds op kop bij de C-spelers.

Zoals gememoreerd kwam de enige remise van de avond op naam van Cees Hageman en Arnout Wegerif. Cees was het meest tevreden over deze uitslag.

Ale Bakker moest flink aan de bak om Jannie Russchen van haar vierde overwinning af te houden.

Jannie begint steeds sterker te schaken en is na vier overwinningen gedurende dit seizoen vijf plaatsen gestegen.

Maar oh, oh, welk een drama voltrok zich op het bord van Jan Duisterwinkel. Tegen Menno zette hij zijn witte stukken zeer actief neer en de zwarte stelling leek te bezwijken onder dit aanvallend geweld. Maar nee, als een boemerang keerden alle dreigingen zich nu tegen Jan's witte koning en Jan moest, al tastend in het duister, zijn meerdere in Menno erkennen.

Frits Bosman rondde bekwaam eeen goed opgezette partij tegen Ab Colly af en Leen van der Heiden moest de eer laten aan de met zwart spelende Bob van Maanen die een overwining goed kan gebruiken.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 01 november 2017

Het zag er somber uit voor het eerste team van Schaakclub Roden tegen het op papier zwakkere Bedum. Maar Bedum speelde thuis en dat gaf vooral de spelers aan de borden 1 t/m 5 vleugels.  Die scoorden maar liefst 4 punten dus alles hing af van onze spelers op de borden 6 t/m 8. Met een 4-1 achterstand moesten Johan Zwanepol, Dick Dalmolen en Henk van Bemmel alle drie hun partijen winnen om nog een gelijk spel uit het vuur te slepen. En wonder boven wonder dat lukte zodat Roden met een zwaar bevochten gelijk spel weer huiswaarts kon.

In de interne competitie ging de aandacht vooral uit naar de partij tussen Lieuwe Boskma en Ger Battjes. Laatst genoemde wist met zwart een openingsvoordeel niet te verzilveren en nam genoegen met remise.

De leukste partij van de avond was die tussen Leen van der Heiden en Jannie Russchen. Met aanvallend spel wist Jannie haar derde overwinning in dit seizoen te boeken.

Arnold Meijster durfde een veel belovende variant met een paardoffer tegen Frans van Doorn niet aan. Al snel werden de meeste stukken afgeruild en wist Frans een klein voordeel te behalen in het eindspel. Dit was echter niet voldoende voor de winst en al snel werd tot remise besloten.

Arend van der Burgh bood Johan Zwanepol de hele avond goed partij. Uiteindelijk maakte Johan goed gebruik van zijn sterke loperpaar en wist zo de partij te winnen.

Kees Duisterwinkel zette tegen Frits Bosman een sterke aanval op en wist met de witte stukken dit op bekwame wijze af te ronden toen Bosman onder grote druk een fout maakte. Kees was zeer in zijn nopjes met deze partij. Als neutrale toeschouwer vind ik dat deze partij, mits Frits hiermee instemt, een bijzondere plek verdient in de volgende Roder Loper met natuurlijk een neutrale analyse van beide heren.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 17 oktober 2017

De meeste partijen worden in het derde speeluur beslist, zo ook de externe wedstrijd van ons tweede team tegen Hoogeveen 2. Roden begon de wedstrijd met een achterstand doordat Menno Keizer zijn vooruit gespeelde partij had verloren. Ook Olaus Diebrink moest een vroege nul incasseren. De stand werd gelijk getrokken door Jeppe Teensma en Arnold Meijster. Vooral Arnold was hier zeer tevreden mee - eindelijk weer eens een goede partij gespeeld. De stand op de resterende vier borden was enigszins bedenkelijk. Het zou misschien nog een gelijkspel kunnen worden, maar dan moest het niet tegenzitten. Jan van Spijker keek in een toreneindspel tegen een achterstand van drie pionnen aan en dat was teveel (3-2). In het laatste speeluur moest het dan gebeuren, maar het begon met een tegenvaller. Ale Bakker liet een goede stelling remise lopen. Hij bracht een mooi schijnoffer op het bord, maar dat leverde uiteindelijk een volkomen gelijke stand op. Ook Jan Duisterwinkel speelde remise. Hij speelde een wisselvallige partij. Jan stond uno momento dato een pionnetje voor, maar zijn stukken stonden elkaar in de weg in een hoekje van het bord. Toen het hem onder het toeziend oog van Kees eindelijk was gelukt deze stukken te bevrijden, stond hij zeer goed. Veel toeschouwers telden het punt al, maar Jan raakte in de spanning van het laatste speeluur de draad kwijt en opgelucht en teleurgesteld tegelijk nam hij het remiseaanbod van zijn charmante tegenstandster aan. Het uur van de waarheid! Het stond 4-3 voor Hoogeveen en Theo Wolthekker vocht voor lijfsbehoud. Tevergeefs. Zijn tegenstander was Ruud Winkel, een 87-jarige veteraan met een schat aan toernooi-ervaring. Nadat hij een centrale lijn voor zijn torens had veroverd en ook nog een ver opgerukte vrijpion had gecreëerd, was er voor Theo geen enkele kans meer op redding.

In de zesde ronde van de interne competitie ging alle aandacht uit naar de partij van de verrassend sterk presterende Arend van der Burgh tegen de kersverse nummer 1, Tom Visser. Zou het Arend weer lukken? Zijn opening met de witte stukken zag er veelbelovend uit, maar in het middenspel gaf hij zo maar een pion cadeau. Toen ging het snel van kwaad tot erger en kon Visser de partij naar zich toe trekken. De grootste verrassing kwam van Henk Kouwenberg die vorige week Johan Zwanepol op remise hield en nu van Ruurd Kunnen won. Jan is daardoor de best geplaatste C-speler met een achtste plaats. Johan profiteerde van een paar zwakke zetten van Derk Holman die met zijn 90 jaren nog steeds goede partijen speelt. Jan Pezij had met wit een zware kluif aan Arnout Wegerif die dit seizoen goed op dreef is. Het werd uiteindelijk remise. Bob van Maanen vergat gebruik te maken van slordig spel van Frans van Doorn en verloor. Kees Duisterwinkel wist een veel betere stelling tegen Leen van der Heide niet te verzilveren en deed zich met remise wat te kort. Frits Bosman werd geleidelijk van het bord gedrukt door de met zwart spelende Cees Hageman. Jannie Russchen leverde een goede prestatie door met wit na een enerverende partij Ab Colly te verslaan.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 11 oktober 2017

“Ik geef het op” klinkt het door de bijna lege speelzaal. Lieuwe kijkt nog even naar zijn uitzichtloze positie, twee pionnen minder en nog 12 seconden op de klok. Weg eerste plaats. Wel moet worden gezegd dat Tom met wit een degelijke partij speelde en een positie opbouwde waar Lieuwe niet zo goed raad mee wist.

Henk Kouwenberg leverde een verrassende prestatie door met de witte stukken na een moeilijk eindspel tegen Johan Zwanepol remise te spelen. Henk hield de rug recht toen hij met een pion minder een paardeneindspel moest spelen en veroverde een verdiend half punt. Maar neem nu Arend, die blijft verrassen. Nu was Jan Duisterwinkel de klos van Arend's scherpe blik op het schaakspel. De degradatie naar de C klasse heeft Arend goed gedaan; hij staat nu op de vierde plaats.

Na een lange en slopende partij moest Cees Hageman, die taai verzet bood, toch zijn meerdere erkennen in Ruurd Kunnen die met zijn 15e plaats op de ranglijst wel een puntje kan gebruiken. Jan Pezij maakte na een aantal jaren zijn comeback bij Schaakclub Roden met een overtuigende overwinning op Bob van Maanen. Arnold, vorig seizoen zo goed op dreef, liet na een correct gespeelde opening de winst tegen Frits Bosman glippen en moest genoegen nemen met remise. Tot overmaat van ramp kreeg Arnold ook nog te horen dat de sleutel van de drankkast zoek was. Gelukkig bleek aan het eind van de avond er nog wat bier te zijn ontdekt in de koelkast achter de bar.

Theo verdedigde zich zorgvuldig tegen een aanvallend spelende Arnout Wegerif. Met de zwarte stukken wist Theo een tegenaanval op te zetten en de partij in zijn voordeel te beslissen. Jannie had besloten nu eens de eerste partij van haar tegenstander te winnen, in dit geval van Albert. Jannie speelt het liefst zoveel mogelijk partijen op een avond en begon er een gewoonte van te maken de tweede of derde partij winnend af te sluiten nadat ze de eerste, dus voor de competitie geldige partij, had verloren. Ook voor haar helaas geen lekker glaasje port zoals haar in het begin van de avond was toegezegd als ze zou winnen.

Mark Hoogendijk verschalkte al in een vroeg stadium Leen van der Heide door een stuk te winnen. Ondanks dat Mark zijn stelling ook daarna niet zo prettig vond wist hij zijn stukken beter te positioneren en de partij in stijl te winnen. Kees Duisterwinkel was tevreden met een remise tegen Ab Colly. Je weet het maar nooit bij Ab. Hij heeft soms van die spectaculaire uitschieters.

De onderlinge verschillen zijn klein dus de vraag is: “Wie zal er na de volgende ronde de ranglijst aanvoeren?” Misschien Arend van der Burgh wel. 

Menno Keizer speelde voor externe competitie zijn partij aan bord 1 tegen Bert Janmaat vooruit. Helaas moest hij, spelend met de zwarte stukken, na enige verkeerde taxaties in Bert zijn meerdere erkennen.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 03 oktober 2017

Lieuwe Boskma heeft de leiding genomen in de interne competitie. Henk van Bemmel hield lange tijd goed stand, maar toen werd hij het slachtoffer van twee mooie tactische zetten die Lieuwe beslissend voordeel opleverden. De eerste vijf plaatsen van de ranglijst worden nu bezet door A-spelers, maar bij de volgende vijf zijn drie B-spelers en een C-speler. Die C-speler is good-old Arend van der Burgh. Tegen Bob van Maanen won hij al gauw een paard en dat was voldoende voor de winst.
Jan van Spijker vertelde voor het begin van de vierde ronde dat hij weliswaar voortvarend aan de weg timmert, maar dat hij in de vorige ronde toch echt niet zo goed had gespeeld als de verslaggevers op de website hadden doen voorkomen. Het was bar en boos geweest en Ale Bakker had hem in twee zetten mat kunnen zetten. Dergelijke opmerkingen zijn meestal bedoeld om de volgende tegenstander zand in de ogen te strooien. Alsof Jan een prutser met twee linker handen is die eigenlijk geen hamer kan vasthouden. Nou, we weten wel beter. Hij handhaafde zich in de top van het klassement door remise tegen clubkampioen Ger Battjes. Een prima prestatie, en er had zelfs nog meer in gezeten. Ger had zich verrekend en een loper verloren. Door zich inventief te verdedigen en na een paar onnauwkeurigheden van Jan wist hij in het eindspel ternauwernood het vege lijf te redden.
Plaats tien wordt ingenomen door Jan Duisterwinkel na winst op Arnout Wegerif. Arnout dreigde een stuk kwijt te raken wat hij met het nietige zetje g2-g3 dacht te voorkomen. Jan produceerde daarop een machtige damezet waarna het direct helemaal uit was. Tom Visser zette zijn opmars naar de top van de ranglijst voort door Theo Wolthekker te verslaan. Na enige tactische schermutselingen was Theo onder druk komen te staan. Misschien was zijn stelling nog houdbaar toen hij twee zetten verwisselde en pardoes een paard weggaf.
Van de overige partijen viel de overwinning van Ruurd Kunnen op Arnold Meijster op. Een dubieus maar gevaarlijk gambiet was de inleiding tot een snelle overrompeling. Frans van Doorn dolf het onderspit tegen Olaus Diebrink in de stijl van “gegokt en verloren” en Mark Hoogendijk verzilverde, ondanks taai verzet, een gewonnen stuk tegen Ab Colly. Cees Hageman won van Albert Dijksma, die na langdurige afwezigheid zijn draai nog moet vinden, en Dick Dalmolen behaalde een regelmatige overwinning op Ale Bakker. Kees Duisterwinkel bestookte Jannie Russchen voortdurend met kleine en grotere dreiginkjes, waar Jannie op den duur geen verweer meer tegen had.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 20 september 2017

De interne competitie was aan zijn derde ronde toe. In totaal worden er 30 ronden gespeeld, dus alles is nog mogelijk, maar partijen tussen de eerste team-spelers kunnen nu al betekenis hebben voor de eindstand. Om in ouderwetse voetbaltermen te spreken: het zijn altijd vierpuntenwedstrijden. Johan Zwanepol had in de tweede ronde een nederlaag tegen Lieuwe Boskma moeten incasseren. In de derde ronde was Ruurd Kunnen zijn tegenstander, weer een eerste teamspeler. Hij moest dus aan de bak om niet vroeg in het seizoen op achterstand te worden gezet. Ruurd speelde zwak en Johan veegde hem werkelijk van het bord. Nadat Ruurd een goede kans op herstel had laten liggen, haalde Johan  met overtuiging de volle buit binnen. Nog zo’n vierpuntenwedstrijd was de partij tussen Ward Romeijnders en Lieuwe Boskma. Deze twee waren voorzichtiger en kwamen tot remise. Zij staan nu bovenaan met 2½ punt. Aan de top worden zij vergezeld door Henk van Bemmel met 2 uit 2. Henk versloeg Jeppe Teensma. Kampioen Ger Battjes moest het opnemen tegen Theo Wolthekker die hem met verve tegemoet trad. Ger wist de aanvallende bedoelingen van zijn tegenstander te weerleggen en uiteindelijk keek Theo aan tegen een slechte pionnenstructuur met ook nog een pion minder. Dat gaf uiteindelijk de doorslag in Gers voordeel. Tom Visser die in de tweede ronde van Ward had verloren (ook al een vierpuntenpartij), herstelde zich met winst op de pas naar de A-groep gepromoveerde Arnold Meijster.
Hoe interessant al deze partijen ook waren, de partij tussen Ale Bakker en Jan van Spijker trok de meeste aandacht. Ale had zijn stukken meteen na de opening naar de koningsvleugel gedirigeerd en op het eerste gezicht leek de stelling van Jan te bezwijken onder het geweld. Maar Van Spijker is een harde en hij wist uiterst behendig te ontsnappen en zelfs in het voordeel te komen. De aanval had Ale een stuk tegen twee pionnen gekost. Dit nadeel was uiteindelijk beslissend in deze zeer spectaculaire partij. Het leverde Jan de voorlopig vijfde plaats in de rangschikking op, waarmee hij de hoogstgeplaatste B-speler is. In de C-groep zijn Henk Kouwenberg en Arnout Wegerif goed op dreef. Beiden wonnen in de derde ronde.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 30 augustus 2017

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 30 mei 2017

Het was een spannende afsluiting van het seizoen. Vorige week was al bekend geworden welke spelers direct zijn gepromoveerd en gedegradeerd. Op de laatste speelavond moesten nog vier beslissingen vallen in de promotie-degradatiewedstrijden tussen de groepen A, B, en C. Acht spelers schaakten om vier plaatsen. Dat was een experiment, dat volgend seizoen wordt voortgezet als de ledenvergadering het wil. De  A-spelers wisten zich te handhaven, maar twee B-spelers konden niet aan degradatie ontkomen. Aan het eind van de avond waren Mark Hoogendijk en Cees Hageman de meest gelukkigen. Zij promoveerden van de C-groep naar de B-groep.

Cees moest het opnemen tegen Arend van der Burgh, de voorlaatste van groep B. Hij zette met de witte stukken een prachtige aanval op die hij in stijl afrondde. Henk Kouwenberg was hetzelfde lot beschoren als Arend. Hij verloor tegen Mark in het middenspel een stuk en moest uiteindelijk in het eindspel het hoofd in de schoot leggen. Voor twee plaatsen in de A groep streden Henk van Bemmel tegen Ale Bakker en Jan van Spijker tegen Menno Keizer. Henk wist zijn plek te behouden door een positioneel goed gespeelde partij. Heel anders verliep de partij tussen Menno Keizer en Jan van Spijker. Jan kwam met wit beter uit de opening maar volgde een winstplan dat naar eigen zeggen bij de uitvoering een fata morgana bleek te zijn. Dat nam niet weg dat er nog volop remisekansen waren die hij uiteindelijk niet wist te vinden. Menno won de partij en blijft in groep A.

De overige partijen hadden geen invloed meer op het klassement. Memorabel zijn de remise van Jeppe Teensma tegen Lieuwe Boskma en de remisepartij van de net 90 jaar geworden Derk Holman tegen Kees Duisterwinkel.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 24 mei 2017

Op zaterdagmiddag 20 mei om drie uur is het zover, de officiële opening van de Treftuin achter het monumentale gebouw van de “Scheepstraschool”. Vele genodigden maken hun opwachting waaronder: wethouder Jos Huizinga, voormalige wethouders, alle mensen die met zoveel enthousiasme meerwerken aan het tot stand komen van de “Treftuin” en leden van de schaakclub Roden waaronder ons jeugdlid Jente Eizinga.

Na getrakteerd te zijn op koffie met eigen gebakken taart gaat iedereen naar de poort van de “Treftuin” waar Gerie Kleine alle aanwezigen van harte welkom heet en wethouder Jos Huizinga uitnodigt om de opening te verrichten.
Wethouder Huizinga benadrukt in zijn korte speech het belang van persoonlijke ontmoetingen in een tijd waarin we via Facebook, Twitter en andere digitale middelen het menselijk aspect en het belang van de directe ontmoeting wel eens uit het oog dreigen te verliezen. Daarom is deze “Treftuin” een fantastisch initiatief om mensen weer direct met elkaar in contact te brengen.

Onder de feestelijke tonen van een accordeon speler verricht de wethouder de symbolische opening daad middels het doorknippen van een lint waardoor de “Treftuin” vanaf dat moment voor iedereen toegankelijk is. De stoet zet zich in beweging naar één van de attracties van de Treftuin het grote open lucht schaakbord waar de schaakstukken al op staan gesteld voor een partij van wethouder Jos Huizinga tegen ons jeugdlid Jente Eizinga. Jente heeft zich voor deze gelegenheid keurig in het pak gestoken.

Maar voor het schaakbord wordt ingewijd, verwelkomt Lieuwe Boskma als voorzitter van “Schaakclub Roden” alle aanwezigen en spreekt zijn waardering uit voor alle medewerkers die dit project mogelijk hebben gemaakt. Boskma bedankt vooral de gemeente Noordenveld voor de subsidie die is toegekend voor het aanschaffen van passende schaakstukken voor dit grote open lucht schaakspel. Hij deelt mee dat bij deze de schaakstukken worden aangeboden aan de beheersstichting van de “Treftuin” wanneer deze stichting officieel in functie is.

Daarna nodigt hij wethouder Jos Huizinga uit de eerste openingszet te verrichten in zijn partij tegen Jente Eizinga. Hierbij overlegt de wethouder met ons oudste lid Derk Holman bijna 90 jaar en één van de oprichters van “Schaakclub Roden”. Natuurlijk wordt Jente door enkele leden van Schaakclub Roden al snel gesteund in het vinden van sterke zetten en dit alles onder de feestelijke tonen van de accordeonist die gezellige nummers ten gehore brengt. Dit leidt er toe dat na zo'n 20 zetten de wethouder, in een voor hem veel belovende stelling, remise aan biedt hetgeen gretig wordt geaccepteerd. Het schaakspel is nu voor iedereen toegankelijk!

De receptie wordt met een hapje en drankje in stijl afgesloten.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 23 mei 2017

Ger Battjes heeft het snelkampioenschap van schaakclub Roden veroverd. Eerder werd Ger al kampioen in de clubcompetitie en in het rapidschaak. Ook vorig seizoen behaalde hij de “triple”.

De winst in het snelschaakkampioenschap kwam niet zonder moeite tot stand. Tom Visser behaalde evenals Ger 13½ punt uit 16 partijen. Doordat hij gemiddeld iets zwakkere tegenstand had, bleef hij steken op de tweede plaats. In de onderlinge partij bleef Ger de baas over Tom.

In de interne competitie zijn weer enkele beslissingen gevallen. Arnold Meijster promoveert naar de A-groep en neemt daarin de plaats in van Theo Wolthekker die is gedegradeerd. Frans van Doorn degradeert van de B- naar de C-groep. Zijn plaats wordt ingenomen door Jan Duisterwinkel. Volgende week, op de laatste speelavond, spelen Henk van Bemmel, Menno Keizer, Jan van Spijker en Ale Bakker promotie-degradatiewedstrijden tussen de A- en de B-groep en Cees Hageman, Arend van der Burgh, Henk Kouwenberg en Mark Hoogendijk tussen de B- en de C-groep.