Te mooi om waar te zijn
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
In ronde 17 van onze interne competitie hebben de koplopers Ward Romeijnders en Ger Battjes hun positie met enige moeite gehandhaafd. Ward versloeg Ruurd Kunnen en Ger haalde het volle punt binnen tegen Theo Wolthekker. Ruurd was met een klein voordeeltje uit de opening gekomen toen de mogelijkheid zich voordeed om met een leuke combinatie een pion te winnen. Er was een alternatief, een ontwikkelingszet waarmee hij de druk kon opvoeren en op den duur waarschijnlijk ook een pion zou winnen. Ruurd kon de verleiding van de mooie combinatie niet weerstaan, maar het was te mooi om waar te zijn. Ward leek even verrast, dacht een poosje na en vond een weerlegging. Daarna kwam Ruurd er niet meer aan te pas, ook al omdat hij, ontgoocheld, het eindspel niet op zijn best speelde. Toen Ward het punt binnen had, moest Ger ook winnen om op de ranglijst geen achterstand op te lopen. Hij ontplooide een sterke aanvalsdrift waar Theo zich de hele avond tegen moest verdedigen. Hij kwam twee pionnen achter te staan, moest ook nog met een paard opboksen tegen een loper, maar gaf niet op. Terecht, want Ger had de zogenaamde verkeerde loper en objectief gezien was het remise. Theo hoefde alleen maar op het juiste moment zijn paard tegen de niet-randpion te offeren. Maar in de tijdnoodfase deed hij het verkeerd en ging alsnog ten onder.
Ward en Ger werden aan begin van de ronde op korte afstand gevolgd door Tom Visser en Lieuwe Boskma. Die moesten nu tegen elkaar. Het werd een thematische partij die door Lieuwe werd gewonnen. Henk van Bemmel is opgeklommen naar de zesde plaats achter Ruurd door een overwinning op Johan Zwanepol. Johan klaagde dat hij had geblunderd. Dat zal zo zijn, maar de oorzaak van die blunder lag in het goede spel van Henk.
Doordat Theo van Ger verloor, kon Jan van Spijker de leiding bij de B-spelers terugpakken. Tegen Menno Keizer wist hij een gesloten stand voordelig open te breken en een beslissend initiatief te ontwikkelen. Arend van der Burgh behaalde tegen Dick Dalmolen een zeer verdienstelijke remise en blijft ruim voor op de overige C-spelers.
In de NOSBO-competitie gaat Roden 1 aan de leiding in de eerste klasse B. In de 4e ronde verloor koploper Lewenborg 2 van Van der Linde. Roden, dat al had gewonnen van Staunton, staat nu een punt voor. Roden 2 blijft onderaan staan in 1A. Het is spannend, omdat ook mededegradatiekandidaten Assen 2 en ESG 2 hebben verloren.
Nederige excuses en het gelijk van de winnaar
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
In de 16e ronde van de interne competitie behield Ward Romeijnders de leiding. Zelf speelde hij niet, maar hij werd geholpen door nummer twee, Ger Battjes, die tegen Ruurd Kunnen niet verder kwam dan remise. Ger was na een passief gespeelde opening zwaar onder druk komen te staan, maar toen Ruurd zijn aanval niet energiek genoeg voortzette, bewees Ger dat hij de kunst van het verdedigen goed onder de knie heeft. Met het oog op de klok en nog een beetje duizelig van de voorgaande spannende gebeurtenissen besloten de spelers tot remise, hoewel Ger in de eindstelling enige winstkansen had. Ger blijft dus tweede, gevolgd door Tom Visser en Lieuwe Boskma. Met Ward vormen zijn een kopgroep, die een behoorlijke voorsprong op de rest heeft genomen. Maar het seizoen is nog maar op de helft en de afstand te overbruggen!
Jan van Spijker had een mindere periode. Eerst las hij in De Krant dat Jeppe Teensma en niet hij zo knap remise had gespeeld tegen ESG 1. Een foutje van de verslaggevers. Natuurlijk boden zij hun nederige excuses aan, maar dat hielp niet echt. Jan raakte tegen Tom in een moeilijke stelling de weg kwijt en verloor. Lieuwe won van Arend van der Burgh. Hij bracht een gewaagd stukoffer dat Arend weigerde. Helaas, want achteraf bleek dat hij met gelijkwaardig tegenspel het stuk had kunnen incasseren. Lieuwe profiteerde daarna handig van een paar mindere zetten van zijn tegenstander.
De spectaculairste partij van de avond kwam, niet voor het eerst, van Theo Wolthekker. Hij sierde de ronde op met een fraaie winst tegen Johan Zwanepol. In de analyse achteraf wond Theo er geen doekjes om; de opening van zijn tegenstander deugde niet. Nu staat de opening die Johan speelde (en die wij niet verklappen, omdat onze tegenstanders in de NOSBO deze website ook lezen) als zeer degelijk bekend. Maar ja, als winnaar heeft Theo het meeste recht van spreken. Met deze uitslag klom hij als hoogst geplaatste B-speler op naar de zesde plaats in het klassement. Arend bleef ondanks zijn verlies tegen Lieuwe de best geklasseerde C-speler en staat 12e.
Arnold Meijster heeft de weg omhoog weer gevonden. Vanuit de opening overmeesterde hij Henk Kouwenberg en wist een zeer originele matstelling op het bord te toveren die hij keurig uitmaakte. Jannie Russchen kon haar goede resultaat van vorige week niet voortzetten. Al vroeg in de opening verspeelde ze tegen Frans van Doorn onnodig een paard. De geweldige aanval die ze vervolgens op zwarts koningsstelling los liet, sloeg niet door en Frans kon haar dame veroveren en won de partij. Jan Duisterwinkel, die vorige week in de externe competitie zo geweldig op dreef was, moest nu zijn meerdere erkennen in Henk van Bemmel die handig profiteerde toen Jan zijn dame in de penning zette. Ab Colly en Kees Duisterwinkel speelden een zeer ingewikkelde partij en besloten na veel rekenwerk tot remise.
Jan Duisterwinkel vecht voor wat ie waard is
- Geschreven door: Jan van Spijker
Met dank aan Ale voor de foto
Winst en verlies in NOSBO-competitie
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Het eerste team heeft in Groningen met 5½-2½ gewonnen van het derde van het eerbiedwaardige schaakgenootschap Staunton. Missie volbracht - er moest gewonnen worden om in de titelrace te blijven. Ons team begon voortvarend door een bliksemzege van Henk van Bemmel. Henk kwam in de opening al heel goed te staan en liet er daarna geen gras meer over groeien. Zo’n snelle winstpartij is altijd een flinke steun in de rug voor de rest van het team. Tom Visser volgde het voorbeeld van Henk al gauw met een goede overwinning. Hij kreeg met wit ruimtevoordeel waardoor zwart onder groeiende druk kwam te staan. Even leek hij met zijn dame te kunnen binnendringen, maar dat stelde weinig voor en Tom maakte het snel uit. Aan bord 1 speelde Ward Romeijnders remise, tot zijn grote opluchting. Hij stond volgens eigen zeggen verloren op het moment dat zijn tegenstander remise aanbood. Mogelijk was hij geïmponeerd door Wards hoge rating. Teamcaptain Dick Dalmolen scoorde eveneens het volle punt. Vastberaden als altijd. Hij won een pion, daarna nog een en vervolgens de partij. Nadat ook Ger Battjes had gewonnen was de overwinning binnen. Ger speelde tegen een jongeman die sterker speelde dan zijn lage rating zou verwachten. Het werd een bezienswaardige partij, waarin Ger een toren en twee lopers voor de dame kreeg, plus veel activiteit. Dat was hem wel toevertrouwd. Ruurd Kunnen voerde de score verder op door zijn tegenstander in het eindspel te verschalken. Twee partijen duurden tot in de kleine uurtjes. Johan Zwanepol verloor met zwart een zware partij tegen een goed voorbereide tegenstander. Een bezoekje aan onze website had hem geleerd dat Johan met zwart tegen e4 de Svesjnikov-variant van het Siciliaans speelt en dat hij daarmee tegen Ward minder goede ervaringen had opgedaan. Een goede les voor de verslaggevers - dergelijke ontboezemingen zult u niet meer aantreffen op onze webstek! De Stauntonman had dus de Svesjnikov voorbereid en gezorgd dat hij tegenover Johan kwam te zitten. Wij spelen in een vaste opstelling, dus dat was ook niet moeilijk. Al deze voorbereidingen hadden succes. De variant kwam op het bord en wit ruilde een paard tegen drie pionnen. Zwart moet in zulke stellingen proberen actief te worden met zijn extra stuk, liefst door een koningsaanval, maar dat lukte Johan niet. De vijandelijke pionnen konden oprukken en beslisten uiteindelijk de partij. Lieuwe Boskma was, niet voor de eerste keer, als laatste klaar. Hij was slecht uit de opening gekomen, had weinig ruimte en stond onder zware druk, maar hij bleef taai verzet bieden. Helaas bleken al zijn inspanningen en inventiviteit onvoldoende om het vege lijf te redden.
Roden 1 staat nu op de eerste plaats in de 1e klasse B, maar onze voornaamste rivaal, Lewenborg 2, heeft een wedstrijd minder gespeeld. In de laatste ronde spelen wij tegen elkaar.
Roden 2 heeft de mooie prestatie van het eerste niet kunnen evenaren. In de 1e klasse A verloor het tweede met 6-2 van het hooggeplaatste ESG 1 uit Emmen. Aan bord 1 leverde Jan Duisterwinkel een geweldige prestatie door zijn op papier veel sterkere tegenstander op remise te houden. Ook Theo Wolthekker deed weer van zich spreken door zijn tegenstander te verrassen met een tactisch goed opgezette aanval en een nog beter eindspel. Jeppe Teensma worstelde lang maar moest uiteindelijk toch de Koning omleggen. Jan van Spijker kreeg het Falkbeer tegengambiet als antwoord op zijn gebruikelijke Koningsgambiet, en deze partij eindigde na een aantal onnauwkeurigheden van beide kanten als een terechte remise. Roden 2 staat samen met ESG 2 op de laatste plaats. Ook deze twee teams spelen in de laatste ronde tegen elkaar, en ook dit duel zou wel eens beslissend kunnen zijn - voor degradatie wel te verstaan.
Doordat er twee externe wedstrijden waren, werden in de interne competitie maar en paar partijen gespeeld. Arend van der Burgh strafte slordig spel van Arnold Meijster resoluut af en Jannie Russchen won van Kees Duisterwinkel.
Schaakclub Roden pakt uit
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Het eerste team heeft in feestelijke stijl dit jaar afgesloten. In de derde ronde van de Nosbo competitie werd maar liefst met 8-0 gewonnen van het vijfde team van Sissa. We moeten ver in de geschiedenis terug gaan voor zo'n eclatante overwinning!
Nu moet gezegd worden dat er aan bord 2 wel een cadeautje werd uitgedeeld. Wouter Manenschijn trapte in een vrij eenvoudig openingsvalletje dat Ger Battjes voor hem had op gezet. Na een loperoffer van Ger op f7 verloor Wouter pardoes zijn dame en de partij. Na een half uur spelen was het eerste punt al binnen. Op de andere borden werd flink strijd geleverd. Na ongeveer anderhalf uur spelen wist Tom Visser aan bord 3 een te opportunistisch spelende Anne van der Veen te verslaan door twee onvoldoende gedekte pionnen te winnen.
Lieuwe Boskma veroverde met de witte stukken al in de opening twee pionnen. Zijn tegenstander Simon Visscher werd vervolgens positioneel overspeeld.
Aan bord 7 kwam Dick Dalmolen tegen Famke Ferwerda al snel in de problemen. Hij wist deze bekwaam op te lossen en toen Famke een steek liet vallen was het vierde punt binnen.
Ward Romeinders kreeg met zwart een moeilijke strategische stelling waarin het aankwam op het goed doorrekenen van de mogelijkheden. Daar is Ward erg sterk in zoals ook nu weer bleek. Hij had de stellingsmogelijkheden beter berekend dan zijn tegenstander, Johan Visser, en won verdiend.
Aan bord 5 waar Johan Zwanepol het opnam tegen Flip van 't Riet ging laatstgenoemde met een pion meer het eindspel in. Johan toverde één van de beste eindspelen uit zijn carrière uit de hoge hoed. Hij maakte optimaal gebruik van de betere positie van zijn koning en won!
Menno Keizer wist na een pionoffer in het middenspel zijn tegenstander Roland Kroezen volledig vast te zetten en met enkele krachtige zetten op de knieën te krijgen.
Om half twaalf werd aan bord 8 het achtste binnen gehaald punt door Henk van Bemmel. Na een gelijk opgaande strijd blunderde, in een wat betere stelling, Dionne Wigboldus een stuk weg en gaf op. Door deze uitslag doet Schaakclub Roden nog volop mee voor de strijd om de eerste plaats. Daar staat nu het ongeslagen Lewenborg 2 met zes matchpunten en een gelijk aantal bordpunten.
Als ad-hoc “wedstrijdleider” komt mij de eer toe om op het hoogtepunt van mijn “carrière” een ander de kans te bieden tot een dergelijke euforische ervaring. 8-0; Wie had dat ooit verwacht!
In de interne competitie deden Jan van Spijker en Theo Wolthekker goede zaken door overwinningen tegen Jan Duisterwinkel respectievelijk Jeppe Teensma. Jan van Spijker kreeg in een op het oog gelijke stand de mogelijkheid om met een prachtige combinatie de zwarte koning mat te zetten. Terecht was hij zeer tevreden dat hij deze mogelijkheid had gezien.
Theo blies in een partij vol tactische mogelijkheden uiteindelijk de stelling van Jeppe op toen Jeppe niet de beste verdedigende zetten deed. Jan van Spijker is na de dertiende ronde, met zijn zesde plaats de best geplaatste B speler op de voet gevolgd door Theo.
Derk Holman nam genoegen met een remise tegen Henk Kouwenberg. Uit de analyse bleek echter dat Derk met een paard tegen drie pionnen de partij had kunnen winnen met enkele aftrekschaakjes die hem twee pionnen zouden opleveren.
Arnold Meijster had nog wat recht te zetten na zijn ongelukkige verliespartijen dit seizoen. Helaas trof Kees Duisterwinkel het lot om tegen een gedreven Arnold te moeten spelen. Al in de opening kwam Arnold beter te staan en buitte dat voordeel goed uit.
Ab Colly overspeelde Arnout Wegerif vanuit de opening. Arnout kon zijn goede seizoenstart helaas niet continueren en verloor kansloos van Ab.
Na een lange strijd kon Jannie het niet bolwerken tegen Bob die al snel een kwaliteit voor kwam.
Jannie bleef vechten voor haar kansen maar uiteindelijk ging Bob er met de verdiende zege vandoor.
De partij tussen Jan Perzij en Leen van der Heide kende een rustig verloop en het was dan ook niet verwonderlijk dat beide met remise tevreden waren.
Zonder zelf te spelen blijft Arend met zijn 11e plaats de beste C speler.
Tom roert de trom
- Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen
Na de twaalfde ronde heeft Tom Visser de koppositie weer overgenomen. Dit ging bepaald niet vanzelf. Na een zwaar gevecht tegen Jeppe Teensma kreeg Tom een eindspel met twee pionnen meer op het bord. Dat was voor Jeppe teveel, zeker toen hij zijn toren verspeelde. Een punt voor Tom en doordat Lieuwe Boskma verloor ook weer de eerste plaats. Maar het verschil met de nummers 2, 3 en 4, Ward Romeijnders, Ger Battjes en Lieuwe , is zeer gering zodat er eigenlijk sprake is van vier spelers aan kop.
Tja, Lieuwe zakte van plaats 1 naar plaats 4. Daar was Ruurd Kunnen voor verantwoordelijk. Het was Lieuwes avond niet. Hij speelde wat ongeïnspireerd en in het vroege middenspel maakte hij een paar positionele fouten waar Ruurd doortastend op reageerde. Na een vernietigend schijnoffer op de 22e zet hield Lieuwe het voor gezien. Ger Battjes kent een sterke periode. Hij won tegen Johan Zwanepol in de opening een pion. De partij ging daarna gelijk op, maar toen het eindspel aanbrak, had Ger nog steeds dat ene pionnetje meer. Op leerzame wijze zette hij het kleinood om in winst. Een knappe prestatie.
Theo Wolthekker kreeg met de zwarte stukken alle gelegenheid zich tegen Dick Dalmolen uit te leven in zijn favoriete tactische manoeuvres. Dick is de laatste tijd niet erg op dreef, werd compleet overspeeld en verloor het ene stuk na het andere. Theo staat nu achtste en is Jan van Spijker zeer dicht genaderd als beste B-speler. Arend van der Burgh had na een scherp gespeelde partij tegen Henk Kouwenberg niets te klagen. In een doldrieste stelling die beide spelers kansen bood, miste Henk met wit een eenvoudige verdedigingszet (pion f2-f3) wat meteen tot verlies leidde. Arend stijgt weer tot grote hoogte en is nu als beste C-speler geland op de tiende plaats. Arnout Wegerif en Bob van Maanen speelden een zeer ingewikkelde en spectaculaire partij vol tactische wendingen waarbij een vrijpion van eerst genoemde de doorslag leek te geven. Bob had echter een splijtende aanval waar Arnout niet goed op reageerde. Winst dus voor Bob. Arnold Meijster won vanuit de opening van Jannie Russchen, Frits Bosman speelde rustig zijn kansen afwachtend tegen Jan Pezij. Op het goede moment sloeg Frits toe en won. Leen van der Heiden wist na enkele tactische wendingen met de witte stukken Ab Colly te verslaan. Een leuke interne competitie dit seizoen met vele verrassende uitslagen. Wie wordt er kampioen? Daar valt nu nog niets over te zeggen.
Weer een wisseling aan de top
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
In een spectaculaire finale is Tom Visser in de elfde ronde zijn leiderspositie kwijtgeraakt. Tegen Ger Battjes kwam een razend ingewikkeld middenspel op het bord. Ger had de pionnenmuur voor de koning van Tom gesloopt en bestookte de onbeschermde monarch met zware stukken en een loper. Tom verdedigde zich zo goed hij kon, maar had daarvoor veel tijd nodig. De aanval van Ger leek door te slaan, totdat hij plotseling een toren vergat te dekken. Een vreselijke blunder. Als Tom het stuk zou slaan, stond hij gewonnen, afgezien van zijn tijdnood. In vliegende tijdnood zag Tom het niet, tot ontsteltenis van de vele watertandende toeschouwers. Zij hadden het allemaal wel gezien. Na deze misgreep was het pleit snel beslecht. Tom zakt naar de derde plaats en Ger is de kopgroep nu dicht genaderd. Lieuwe Boskma is de nieuwe lijstaanvoerder na een leuke tactische overwinning op Theo Wolthekker, die als het ware met eigen wapens werd verslagen. Ward Romeijnders staat tweede. Vanuit een superieur begrip van de Svesjnikov-verdediging overspeelde hij met wit Johan Zwanepol.
Bij de B-spelers heeft Jeppe Teensma de eerste plaats stevig in handen genomen door te winnen van Jan Duisterwinkel. Arend van der Burgh is de hoogst geplaatste C-speler. Hij versloeg Kees Duisterwinkel in een strakke partij.
De hamvraag in deze elfde ronde was of Tom Visser of Arnold Meijster de schlemiel van de avond was. Arnold stond tegen Bob van Maanen zeer goed, misschien zelfs gewonnen, tot het moment dat hij met zijn dame een toren sloeg waarvan hij ten onrechte dacht dat deze niet gedekt was. Kreten van afschuw gingen door de zaal toen Bob Arnolds dame van het bord sloeg. Nog was zijn stelling niet verloren, maar Arnold was zo van slag dat hij kansloos ten onder ging.
Leen van der Heiden heeft dit seizoen nog maar vier partijen gespeeld. In deze ronde haalde hij zijn eerste winstpartij tegen Jannie Russchen. Jan Pezij heeft na enkele jaren afwezigheid het schaken weer opgepakt en Ab Colly moest ondervinden dat hij de kunst nog niet is verleerd. Ook cluboudste Derk Holman blijft een speler om rekening mee te houden. Hij won van Frits Bosman.
Kopgroep van drie
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
De eerste tien roden van de interne competitie zitten erop en hoewel er nog twintig ronden te gaan zijn en er dus nog van alles kan gebeuren, hebben drie spelers een significante voorsprong genomen. Tom Visser staat op de eerste plaats. Tegen Johan Zwanepol kreeg hij na de opening groot ruimtevoordeel waardoor Johans paarden bijna geen bewegingsvrijheid meer hadden. Tom bereidde zorgvuldig een doorbraak voor en toen deze kwam, was het pleit snel beslecht. Kort achter Tom neemt Lieuwe Boskma de tweede plaats in na een gedegen overwinning op Menno Keizer. Ward Romeijnders is derde. Zijn partij tegen Henk van Bemmel werd remise. De achtervolgers worden aangevoerd door Ger Battjes die op fraaie wijze Dick Dalmolen verschalkte.
Theo Wolthekker is de hoogst geplaatste B-speler, vlak voor Jan van Spijker en Jeppe Teensma. Zelf kwam Theo niet in actie, terwijl zijn rivalen tegen elkaar remise speelden. Jan Duisterwinkel kwam iets dichterbij door een goede remise tegen Ruurd Kunnen. In de C-groep deed Henk Kouwenberg goede zaken door Ale Bakker te verslaan. Hierdoor ging hij de afwezige Arend van der Burgh nipt voorbij. Kees Duisterwinkel volgt op korte achterstand dankzij een overwinning op Arnout Wegerif.
In de NOSBO-competitie heeft Roden 2 een stevige nederlaag geleden tegen het tweede van Haren-Oostermoer. De debutant in de eerste klasse ging met 6½-1½ ten onder. Remises werden behaald door Theo Wolthekker, Jan van Spijker en Jeppe Teensma.
Roden 2 ten onder in Haren
- Geschreven door: Jan Duisterwinkel
Op vrijdag 17 november trokken we naar Haren voor de resterende partijen teggen Haren 2. Twee partijen waren vooruitgespeeld door Jan van Spijker en Jeppe. Deze hadden al twee remises opgeleverd. De avond begon al slecht omdat onze achtste bordspeler helaas niet kwam opdagen. Daarnaast was de speellocatie ook niet echt gezellig.
Tot halverwege de avond gingen de partijen aardig gelijk op. De hoeveelheden geslagen stukken waren nog precies in evenwicht. Op een bepaald moment hoor ik in mijn ooghoeken de tegenstander van Theo luid aankondigen "j'adoube", waarop Theo quasi verbaasd uitroept "Geeft u nu al op?" (Theo weet donders goed wat j'adoube betekent). Zijn tegenstander zegt "Ik zei j'adoube". "Sorry" zegt Theo "Ik spreek geen Frans". Waarop hij als weerwoord krijgt "Maar je hebt de spelregels toch wel geleerd?". We lagen allemaal in een deuk, en of dat ons concentratievermogen had aangetast weet ik niet, maar vanaf dat moment ging het aardig bergafwaarts.
Als eerste moest Menno, die eerst een aardige stelling op zijn bord getoverd had, de handdoek over de balk gooien. Daarna volgden Olaus en Ale met 0 punten. Theo wist ondanks een lichte achterstand toch nog een remise buiten de wacht te slepen. Als laatste bleef Jan over. Na een slechte opening wist hij de stelling weer enigszins in balans te brengen. Met elk twee torens, een gelijk aantal pionnen, een passieve loper van de tegenstander en een aktief paard voor Jan leken de kansen nog alle kanten op te kunnen gaan. Totdat zijn tegenstander (rating bijna 1700) na een voorbereidend zetje, een toren offerde. Hij kreeg daarvoor een paard terug en gelijk daarna door een pionvork nog een toren. Na nog even gesparteld te hebben moest ook deze partij als verloren worden beschouwd. Na een avond vol (taal)perikelen gingen we toch een beetje met een kater weer naar huis. Anderhalf punt uit acht partijen is niet echt om over naar huis te gaan.
Zwaarbevochten overwinning.
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
We hebben gewonnen tegen het vijfde team van de “Groninger Combinatie”!
Hoewel op papier favoriet, moest de winst uit de tenen komen. Pas in de allerlaatste partij, toen de klok al naar de kleine uurtjes kroop, kon Johan Zwanepol het beslissende punt binnenhalen.
De wedstrijd begon slecht voor Roden doordat Dick Dalmolen in een ziedende koningsaanval ten onder ging. Ruurd Kunnen en Tom Visser waren bovendien slecht uit de opening gekomen. Er stond gelukkig wel iets tegenover. Ward Romeijnders slaagde er aan het eerste bord in allerlei vervelende dreiginkjes te neutraliseren. Remise was het resultaat.
Ger Battjes voerde een puik gespeelde partij naar winst. We kwamen weer op achterstand doordat Lieuwe Boskma in een goede stand een stuk verspeelde. Tom Visser trok de stand weer gelijk door een sterk middenspel. Winst van Henk van Bemmel en verlies van Ruurd Kunnen zorgde voor een 3½-3½ stand.
Johan Zwanepol was de hele avond in de aanval. Misschien had hij doortastender moeten zijn, of misschien speelde zijn tegenstander erg inventief, feit was dat de partij in remise dreigde te verzanden. Het tij keerde juist op tijd, toen Zwanepol een vrijpion kon creëren, die niet meer kon worden gestopt. Alle lof voor deze prestatie van Johan; wat een doorzettingsvermogen!
We staan voorlopig tweede in de eerste klasse B. Aan de leiding gaat Lewenborg 2 dat beide wedstrijden heeft gewonnen.
In de interne competitie veranderde weinig en ging het meer om de amusementswaarde. Hierbij was de partij tussen de gebroeders Jan en Kees Duisterwinkel een trekpleister. Jan won overtuigend. Kees beaamde dat zijn broer weer de sterkere was. In ieder geval had Jan zijn stukken eerder geactiveerd dan zijn broer die wat reactief speelde.
Jan van Spijker speelde met wit een zeer levendige partij tegen Theo, die een aanvallende doch enigszins tochtige stelling op het bord had getoverd. Theo zou het, na afruil van de stukken, tegen een vrijpion van wit moeten afleggen. Daarom probeerde hij de druk op Jan's stelling te vergroten. Jan rekende de stelling goed door en remise was het resultaat.
Jeppe kwam met zwart tegen Henk Kouwenberg sterk uit de opening en wist dit voordeel bekwaam uit te bouwen met de winst als beloning.
Arnold Meister gaf in een volledig gelijkstaand eindspel zomaar een pion weg tegen Arnout Wegerif en teleurgesteld gaf hij zijn partij op. Derk Holman had het vizier tegen Jannie weer op scherp met een overtuigende overwinning als resultaat.
Frans probeerde met wit een aan het bord verzonnen eigen variant op de Grunfeld opening. Deze variant was zo slecht dat Arend de winst heel snel naar zich toe trok.
Ab en Bob waren goed tegen elkaar opgewassen, remise. Jan Pezij kon het niet bolwerken tegen een aanvallend spelende Cees Hageman die met zijn zwarte stukken langzaam een beslissend overwicht creëerde.