Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 12 april 2017

(Jan van Spijker)

Ook deze dinsdagavond kon ik weer op de fiets naar een uitwedstrijd en ook nu vroeg Lewenborg club-voorzitter en oud-Rodenaar Rudy Frieswijk me wanneer ik nou eindelijk bij Lewenborg zou komen maar ik wees zoals gebruikelijk deze avance weer lachend van de hand.

Wegens ziekte van Frans moest maandagavond nog een invaller voor dinsdag worden gevonden. Mijn noodkreet per email tijdens de clubavond werd vlak voor middernacht nog opgevangen en positief beantwoord door Jan Duisterwinkel. Uiteindelijk bleek hij ook de man die het winnende punt rond tien uur wist te verzilveren nadat eerst Jeppe heel snel remise maakte en Ale en Jan van Spijker tegen negen uur beiden het volle punt nogal makkelijk binnenhaalden.

Dat Jan D een vol punt wist te scoren kwam door een goed uitgerekende wederzijdse ren naar promotie waarbij hij niet terugsloeg maar doorliep. Het zag er gevaarlijk uit maar door het hoofd koel te houden versmade hij de aangeboden pion en ontliep de potremise die zijn tegenstander al had gedeclameerd.

Aan bord 1 wist Menno al ruim tevoren dat het een moeilijke avond zou worden tegen Roelof Rubingh die halverwege het seizoen Lewenborg 2 is komen versterken. Na alsmaar verder onder de druk van zwart te zijn gekomen, moest wit een serieuze aderlating toestaan met kwaliteitsverlies en 2 pionnen achter en uiteindelijk opgeven.

Aan het 3e bord had Olaus met wit zijn tegenstander volledig weten vast te zetten en iedereen had het punt al geteld. Gelukkig had Jan D net de match voor Roden binnengehaald toen we na een forse slagenwisseling tot onze schrik zagen dat uit de neerdalende stofwolken zwart met een gezonde kwaliteit meer te voorschijn kwam. Opeens dreigde een tweede verlies maar door kundig manoeuvreren was de ‘kwaliteit’ binnen de kortste keren weer geneutraliseerd en had Olaus een gezonde verre vrijpion in een toren-loper-3pionnen spel. Die pion ging echter weer verloren tijdens zijn aanval op de zwarte koningsstelling die op remise uitliep.

Deze 4-2 overwinning was uiterst belangrijk, Roden 2 staat nu (even?) aan kop en het maakt het mogelijk dat we nog vóór de laatste ronde op 15 Mei thuis tegen het vrouwen team Sissa6 al virtueel kampioen zijn.

Dat kan gebeuren als de naaste belagers Middelstum en HSP Veendam die op donderdag 13April tegen elkaar spelen er een gelijkspel van zouden maken.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 05 april 2017

De 25e ronde van de interne competitie bracht, voor wie nog mocht twijfelen aan wie er dit jaar clubkampioen wordt, een duidelijk antwoord. Een taai verzet biedende Jeppe Teensma moest pas heel laat op de avond in een eindspel met een kwaliteit minder zijn meerdere erkennen in de zeer nauwkeurig spelende Ger Battjes. Aangezien Ruurd Kunnen afwezig was en Tom Visser het met wit moest afleggen tegen Johan Zwanepol, die volgens eigen zeggen “eindelijk” weer eens goed op dreef was, liep Ger uit tot een nagenoeg onoverbrugbare voorsprong. De strijd om de tweede plaats blijft ongemeen spannend. Zonder zelf te spelen heeft Dick Dalmolen zich daar genesteld met een miniem verschil op nummer 3 Johan Zwanepol die op de voet wordt gevolgd door Ruurd Kunnen.

Een spectaculaire partij was die tussen Jan Duisterwinkel en Lieuwe Boskma. Jan verspeelde onnodig een tempo waardoor hij een stevige aanval over zich heen kreeg na een nogal dubieus offer van Lieuwe. Deze wist echter de druk op de stelling van zijn tegenstander zo op te voeren dat hij enkele stukken won en de partij stijlvol naar zich toe trok. Cees Hageman verraste Frans van Doorn met een zeer goed voorbereide openingsvariant. Dat bracht Cees al snel een duidelijk positioneel voordeel en na een misrekening van Frans won hij de partij. Arnold Meister voert met zijn 10e plaats nog steeds het B-klassement aan en Jan Duisterwinkel is met zijn 17e plaats de leider van het C-klassement.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 02 april 2017

Het eerste team heeft vrijdagavond in Winschoten een mooie 5½-2½ overwinning behaald op Van der Linde. Op dezelfde avond speelde SISSA 4 tegen Haren/Oostermoer 2 en won met 6½-1½. Dus weer een bordpunt verloren. Dat is in een notendop het verhaal van de kampioensstrijd in de 1e klasse A. Als wij winnen, wint SISSA ook, maar met een half of een heel bordpunt meer. En zo komt het dat Roden en SISSA in matchpunten gelijk op gaan, maar dat SISSA in bordpunten ruim voor ligt en alleen bij verlies in de laatste ronde het kampioenschap nog kan ontgaan. In die laatste ronde moeten zij tegen Van der Linde, dat derde staat, dus er is nog een kansje voor Roden.

De wedstrijd zelf had een wisselend verloop. Doordat Ruurd al na 21 zetten een gratis stuk mocht incasseren, hadden we een vliegende start. Dick gaf in bijna gewonnen stand dit stuk weer terug. Hij stond echter nog zo goed, dat hij remise binnen kon slepen. Johan zorgde met een goede aanvalspartij, zoals we hem kennen, voor 2½-½ en nadat Henk zich aan zware druk had ontworsteld, maakte hij er 3½-½ van. Op dat moment begon Tom een goede stelling door de vingers te glippen. Dat ging van kwaad tot erger en tenslotte tot niets. Hetzelfde gebeurde Ward aan bord 1. Zijn tegenstander kon bijna geen vin meer verroeren, mede door een tripplepion en een dubbelpion. Ward begon te oogsten, maar daardoor werd de tripplepion een dubbelpion, en kreeg zijn tegenstander tegenspel. Zijn stukken werden snel actief en dat was teveel voor Ward. Gelukkig waren de wedstrijdpunten toen al binnen. Ger leek in problemen te zijn nadat hij een kwaliteit had ingeboet. Zijn compensatie bestond uit de onveilige positie van de vijandelijke koning in het centrum. Met een mooie combinatie kwam Ger een stuk voor te staan en toen dat extra stuk een gevaarlijke vrijpion van de tegenstander onschadelijk had gemaakt, was het pleit beslecht. Toch was het nog lang geen tijd om naar huis te gaan. Lieuwe speelde een dame-eindspel waarin winst- en remisekansen elkaar afwisselden. Dame-eindspelen kunnen lang duren, en dat was ook nu het geval. Lieuwe zette goedgemutst door en won om vijf over twaalf na 88 zetten.

Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 28 maart 2017

De spanning is er wel vanaf in de strijd om het kampioenschap. Alleen zware rampspoed kan Ger Battjes nog van de titel afhouden. Tegen de opportunistisch spelende Theo Wolthekker bouwde hij al snel een winnende stelling op, die hij op zeer nuchtere wijze verzilverde. Een stukoffer bracht Theo niet die aanval waarop hij had gehoopt en zich secuur verdedigend strafte Ger dit professioneel af. De achtervolgers konden zich dus geen remise laat staan verlies permitteren om nog enigszins in het spoor van de koploper te blijven. Maar hoe anders pakte het uit!

Menno Keizer zette de nummer 2 van de ranglijst, Ruurd Kunnen, met een obscuur openingsvariantje onder zware druk. Ruurd verdedigde zich iets te passief en dacht over sommige zetten erg lang na, maar kon zijn stelling repareren. Toen remise binnen handbereik leek, sloeg de schaakblindheid plotseling toe. Als door een wesp gestoken zag hij hoe Menno met zijn loper zijn dame van het bord sloeg en hij gaf de partij direct op. Het verging Lieuwe Boskma niet beter. Lieuwe bouwde met wit een betere positie op dan zijn opponent Tom Visser, de nummer 4 van het klassement. Maar dat had hem zoveel bedenktijd gekost, dat hij in een voor hem wat minder eindspel door zijn vlag ging. Tom staat nu tweede en Lieuwe is gezakt naar de zesde plaats.

Johan Zwanepol speelde tegen Jeppe Teensma een zeer sterke partij. Met de zwarte stukken kwam hij positioneel sterk te staan en sloot de partij af met een mooie combinatie. Een partij om trots op te zijn. Cees Hageman delfde het onderspit tegen Arnold Meijster die een openingsvoordeel rustig uitbouwde en het eindspel afsloot met twee onstuitbare vrijpionnen. Met een fraaie tiende plaats in het algemeen klassement is Arnold de best geklasseerde B-speler. Hij wordt op de voet gevolgd door Jan van Spijker. Henk Kouwenberg leek met de witte stukken tegen hem een veel belovende aanval te hebben, maar vroeg iets te veel van zijn stelling. Daar maakte van Jan handig gebruik van. De broederstrijd tussen Jan en Kees Duisterwinkel werd door Jan overtuigend gewonnen. De zwarte koning van Kees werd het hele schaakbord over gejaagd en vond nergens een veilige plek. Met deze uitslag bleef Jan met zijn 15e plaats de onbetwiste leider van de C-groep. Ale Bakker weerstond een aanval van Bob van Maanen en zoals vaker in het schaakspel werkte dit als een boomerang. Bob kreeg op zijn beurt een aanval over zich heen die wel doorsloeg. Ab Colly speelde met wit een sterke partij tegen Frans van Doorn. Frans verslikte zich in een positionele wending en kwam door een remiseaanbod van Ab met de schrik vrij. Arnout Wegerif en Derk Holman speelden een solide remise waar beide spelers tevreden over waren omdat er dit keer geen stukken werden weggegeven, zoals eerder in deze competitie.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 23 maart 2017

De spelers aan de eerste 4 borden van ons tweede team had het zwaar tegen de taaie onverzettelijkheid van de schakers van DAC-2. Het had er zelfs de schijn van dat aan de borden 1 en 2 de tafel het kraken der hersenen luid versterkte.

Dan hadden Frans van Doorn en Ale Bakker maar een makkelijke avond. Na anderhalf uur en 29 zetten had Frans zijn tegenstander Piet Schellingerhout overrompeld na halverwege zelfs nog een combinatie te hebben gemist die hem een paard zou opleveren. Gezien het grote ratingverschil (1452 om 1146) een te verwachte uitslag. Nog geen kwartier later had Ale na een schijn paardoffer gevolgd door een aftrekschaak met damewinst ook het punt snel veroverd. Intussen had Jeppe Teensma een degelijke remise gespeeld tegen Ben kuiper die precies dezelfde rating heeft als Jeppe. Maar aan de borden 1, 3 en 4 werd het nog heel spannend zeker toen Olaus met wit spelend zijn meerdere moest erkennen in Alex Tesic. Deze had twee vrijpionnen gecreëerd die Olaus voor onoplosbare problemen plaatsten. Op dat moment was de stand 2½ tegen 1½ in ons voordeel.

Wie zou het winnende punt scoren, Jan van Spijker aan bord 4 of Menno Keizer op bord 1?

Jan stond gewonnen tegen Leunis Maas die geleidelijk dreigde te bezwijken onder de positionele druk van de witspeler. Maar toen Jan een combinatiemogelijkheid niet volledig uitbuitte werd het partijverloop onzeker. Met enkele nauwkeurige zetten wist hij toch nog een voordelig eindspel op het bord te krijgen. Ondertussen moest Menno met zwart al zijn schaakkunsten vertonen om Paul Klein te verslaan. En zowaar, Menno taxeerde het eindspel beter dan zijn tegenstander en won. Zijn zucht van opluchting werd door alle teamleden die zich om zijn bord hadden verzameld, gedeeld.

De overwinning was binnen. Met nog 3 minuten op de klok accepteerde Jan een remise aanbod in een voor hem gewonnen eindspel. 4-2 voor ons. Een zwaar bevochte maar mooie overwinning die ons team met 1 wedstrijdpunt en 4 bordpunten meer op “Schaakclub Hoogezand Sappemeer/Veendam”, op de eerste plaats van de tweede klasse A bracht.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 21 maart 2017

Het tweede team had aan het tweede van “Schaakclub Delfzijl Appingedam Combinatie” (DAC) een stevige dobber, maar won wel. Een goede prestatie van het tweede dat met 1 punt verschil op kop staat in de 2e klasse van de NOSBO. In een apart verslag komen wij terug op deze memorabele wedstrijd.

In de 23e ronde van de interne competitie troffen de nummers 1 en 3 van de ranglijst elkaar.Lieuwe Boskma mocht het opnemen tegen de onbetwiste koploper Ger Battjes. Hij ging voor de winst en dat leidde tot een ingewikkelde partij vol tactische en positionele wendingen. Na zo'n 20 zetten moest Lieuwe echter erkennen dat Ger eerder beter stond en derhalve nam hij genoegen met remise. Na zijn nederlaag in de vorige ronde lukte het Ruurd Kunnen nu wel om te profiteren. Met zwart kreeg hij tegen Johan Zwanepol de kans een mooie koningsaanval op te zetten en kon hij de stelling van de witspeler deskundig slopen. Zo is Ruurd weer wat dichter bij de koploper gekomen en is de spanning enigszins terug. Theo Wolthekker verslikte zich met de zwarte stukken tegen Dick Dalmolen door in een combinatie een toren te verliezen in plaats van voordeel te behalen. “Een misrekening”, zoals Theo zijn partij kort samenvatte. Derk Holman verging het tegen Henk Kouwenberg al niet veel beter. Ook hij gaf zomaar een toren en daarmee de partij cadeau. Overigens is Henk goed in vorm en speelt hij degelijke partijen. Arnout Wegeriff mocht na lange tijd het zoet der overwinning weer eens proeven. Hij overspeelde met zwart Bob van Maanen. Jeppe Teensma blijft de best geplaatste speler in de B-groep en Jan Duisterwinkel heeft na zijn overwinning op Ab Colly de leiding in de C-groep overgenomen van de afwezige Mark Hoogendijk.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 14 maart 2017

De opkomst bij 22e ronde van de interne competitie was laag, afgelopen maandag avond. Ook koploper Ger Battjes was afwezig, maar aan het eind van de avond bleek hij toch de befaamde lachende derde te zijn. Nummer twee van de ranglijst, Ruurd Kunnen, verzuimde gebruik te maken van de gelegenheid om dichterbij te komen door te verliezen van Lieuwe Boskma. Ruurd kreeg groot voordeel in de opening, maar Lieuwe kon op tijd al zijn zwakke pionnen verdedigen en tegenkansen scheppen. Toen Ruurd eerst zijn positievoordeel verspeelde en vervolgens een stuk weggaf, was het pleit snel beslecht. Lieuwe is door dit resultaat opgeklommen naar plaats drie. Hij passeerde de afwezige Johan Zwanepol en Tom Visser die het onderspit dolf tegen Theo Wolthekker. Dat was een verrassing. Tom leek goed te staan na de opening, maar Theo wist op de hem kenmerkende wijze de stelling te compliceren en met een positionele combinatie de partij naar zich toe te trekken.

De partijen Arnold Meijster tegen Menno Keizer, Ale Bakker tegen Jan van Spijker en Jeppe Teensma tegen Cees Hageman werden remise. Voor Jeppe betekent dat handhaving van de eerste plaats in de B-groep. Arend van der Burgh raakte in deze groep achterop door een onverwachte nederlaag tegen Frits Bosman. Arend liet zich onnodig pardoes mat zetten. Frans van Doorn trok juist weer wat bij met winst op Bob van Maanen. Laatst genoemde kwam na een zwakke opening zo in de verdrukking dat hij na 12 zetten op de dame na, al zijn stukken weer in de beginstand had staan. Toen van Frans verzuimde een eenvoudige combinatie uit te voeren die hem damewinst op zou leveren, duurde het nog tot zet 40 voordat van Bob opgaf. Bij de C-spelers blijft Mark Hoogendijk aan de leiding, maar door een zege op Arnout Wegerif is Jan Duisterwinkel hem tot op enkele punten genaderd. Ab Colly haalde het volle punt tegen Kees Duisterwinkel.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 07 maart 2017

Het eerste heeft de wedstrijd tegen Haren/Oostermoer met 6-2 gewonnen en blijft daardoor volop meedoen aan de race om het kampioenschap in de 1e klasse A. Naaste concurrent SISSA moet vrijdag met minstens dezelfde cijfers winnen van DAC om gelijk te komen. Dat is overigens lang niet ondenkbaar.

Ons team was gehandicapt door het ontbreken van vaste eerste bordspeler Ward Romeijnders die het een dag eerder verworven vaderschap voorrang gaf boven het schaken. Ruurd Kunnen nam zijn positie over en speelde remise. Een plusremise wellicht, maar dat telt niet. Doordat Lieuwe Boskma een vroeg remiseaanbod terecht aannam en Ger Battjes korte metten maakte met zijn tegenstander aan het tweede bord, werd de top van Haren/Oostermoer met 2-1 uitgeschakeld. Aan de rest van het team de taak om de voorsprong uit te breiden. Johan Zwanepol bracht een diepe combinatie op het bord, die leidde tot een mataanval. Dick Dalmolen kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel en Tom Visser scoorde het volle punt nadat hij het gevaarlijke Wolgagambiet van zijn tegenstander vakkundig onschadelijk had gemaakt. Aan bord acht debuteert Theo Wolthekker dit seizoen in het eerste en hij won. Theo is bezig aan een mooie prestatie, want tot nu toe heeft hij een 100% score. Dat Henk van Bemmel verloor was een klein smetje op een goede wedstrijd. Het was de laatste partij die nog aan de gang was. Henk had remise in handen, zag dat ook, maar waarschijnlijk onder invloed van de mooie resultaten aan de andere borden verloor hij even zijn concentratie en dat kostte hem direct een stuk.

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 05 maart 2017

(Jan van Spijker)

Op donderdag 2Maart kon ik deze keer te voet naar de uitwedstrijd tegen Groninger Combinatie 6 in het JvdW Denksportcentrum. Op volgorde van de interne ranking namen Menno, Jeppe, Olaus, Jan, Ale en Frans achter de borden plaats. Het liep niet gelijk allemaal goed, beetje aftasten, lastig hier, tikje moeilijk daar, als je na een half uur eens een rondje loopt had ik niet gelijk het gevoel dat het goed ging maar de tamelijke chaos op het laatste bord was wel opvallend. Kennelijk was het Frans' tegenstander ook teveel want die gaf pardoes een stuk weg en gaf ook meteen de partij op. Frans vond het punt niet echt verdiend, had volop kritiek op zijn eigen speelwijze, maar aangezien hij eerder dit seizoen gewonnen stellingen zelf had weggegeven, vond ik dat Vrouwe Fortuna ditmaal terecht aan zijn zijde was. De volgende beslissing vond weldra plaats aan het 2e bord waar Jeppe's koning het hele ameublement van de tegenstander op zich af kreeg. Pionnen, paard, loper, toren en dame waren teveel voor de lichte defensie die Jeppe had opgetrokken. En dus stond het tegen tienen weer gelijk. Inmiddels was er op de andere borden wat meer ontwikkeling ten goede gekomen: Menno had het initiatief ten koste van 2 pionnen, Olaus had zijn 2 torens, een loper en dame op de zwarte koningsstelling gericht en zijn paard en pionnen naar voren gecommandeerd. Jan had met zwart een vreemde Siciliaan weten om te zetten naar een stelling met 2 centrum pionnen en halfopen b-en c-lijn. Omdat torens en lopers en dames nog op het bord stonden, dreigden er steeds allerlei penninggevaren voor beide spelers. Door nauwkeurig manoeuvreren en druk op de zwakke b-pion te zetten wist Jan na onnauwkeurig verdedigen door wit zowaar de a, b en c-pionnen te verschalken ten koste slechts van zijn a-pion. Na wederzijdse ruil van alle overige stukken resteerde een dame-eindspel met 5 verbonden pionnen tegen 3. Uiteindelijk duurde het zowaar tot 23:50 (!) tot wit zich bij het onvermijdelijke wilde neerleggen wat op dat late uur het laatste punt voor Roden opleverde. Terwijl het al langere tijd duidelijk was dat Olaus en Jan uiteindelijk zouden winnen, speelden Menno en Ale rustig door en bij Ale leverde dat een vol punt op, maar Menno vergiste zich in een giftige pion en moest in remise berusten. Olaus wist met twee mooie combinaties in het 'doelgebied' een totaal gewonnen stelling te bereiken en de tegenstander gaf het terecht op. Voor Olaus en Ale zijn dat inmiddels al 4 punten uit respectievelijk 4 en 5 wedstrijden. 

Met weer 4,5 bordpunten uit deze wedstrijd en slechts 1 verloren match in 5 wedstrijden staat Roden er het beste voor van alle teams in klasse 2A. 

Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 28 februari 2017

De 20e ronde van de interne competitie werd voor Johan Zwanepol een zeer gedenkwaardige. Vanuit de opening had hij met zwart een betere stelling opgebouwd dan zijn tegenstrever Ger Battjes, de onbetwiste leider van het klassement. Maar Johan vergiste zich op jammerlijke wijze. Hij had de dame van zijn tegenstander al aangeraakt om deze te ruilen voor zijn eigen koningin, maar realiseerde zich vlak voor hij de zet voltooide, dat deze fout was. De dameruil zou hem een loper kosten. Het liefst wil een schaker op zo’n moment doen alsof zijn neus bloedt en een andere zet spelen, maar dat is in strijd met de onwrikbare regel “aanraken is zetten”. Het siert Johan dat hij geen smoesjes verzon, maar de verliezende dameruil zonder protest op het bord bracht. In de analyse was Gers bescheiden commentaar: “De stukwinst was het gevolg van stellinggeluk”.

Om enigszins in het spoor van de koploper te blijven deed Ruurd Kunnen wat hij moest doen en dat was winnen van Theo Wolthekker. Het was een tactische partij waarin beide spelers fouten maakten. Theo maakte de laatste. Lieuwe Boskma moest met zwart tegen Dick Dalmolen alle zeilen bij zetten om remise te spelen. Door deze uitslagen is de top van de ranglijst vrijwel onveranderd gebleven. De vraag blijft: “Wie kan Ger Battjes nog van de titel afhouden?”

In de B-groep heeft Jeppe Teensma de leiding overgenomen. Henk Kouwenberg bracht tegen hem een pionoffer, maar het daarmee bereikte stellingvoordeel was niet voldoende en uiteindelijk won Jeppe het eindspel. Jan van Spijker kwam niet door de attente verdediging van Mark Hoogendijk heen. Mark blijft door deze remise de leiding houden bij de C-spelers.

Na zijn sterke partij in de vorige ronde was Kees Duisterwinkel nu niet opgewassen tegen een aanvallend spelende Arend van der Burgh die al in de opening groot voordeel behaalde. Broer Jan deed het beter door, zoals hij na de partij zei, “niet geheel verdiend” te winnen van Bob van Maanen. Arnout Wegerif speelde met wit te voorzichtig. Hij werd door een opportunistisch spelende Frans van Doorn op de 16e zet zomaar mat gezet.