De NOSBO-competitie: hoe nu verder?
- Geschreven door: Webmaster
Er zal zoals bekend met ingang van volgend seizoen e.e.a. gaan veranderen in de NOSBO-competitie. Het NOSBO-bestuur doet verregaande voorstellen, o.a. het spelen in viertallen in alle regionale klassen. Op 2 mei zal ons bestuur moeten laten weten wat onze club hier van vindt.
Op de NOSBO-site staat een belangrijk artikel hierover: https://nosbo.nl/senioren/competitie-senioren/463-de-nosbo-competitie-hoe-nu-verder. Het zou mooi zijn als ieder van ons hier naar kijkt en zijn/haar mening vormt.
Het eerste laat een steekje vallen in Winschoten
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Ons eerste team heeft het zichzelf moeilijk gemaakt op de weg naar het kampioenschap . Een overwinning op Van der Linde zou de titel veilig hebben gesteld, maar de wedstrijd in Winschoten eindigde in een teleurstellende 5-3 nederlaag.
Er werden twee partijen vooruit gespeeld, namelijk die van Ruurd Kunnen tegen Jos Staats en Dick Dalmolen tegen Inno de Wey Peters. Ruurd won, maar Dick was niet opgewassen tegen de Wey Peters. Met deze gelijke stand gingen de overige zes spelers vol goede moed naar Winschoten. Aan de eerste twee borden speelden Ward Romeijnders en Ger Battjes remise tegen Raymon Oord en Henk de Ridder. Nog niets aan de hand. Aan bord drie had Lieuwe Boskma na de opening echter een zodanige achterstand in ontwikkeling opgelopen dat dit hem het volle punt kostte. De partij tussen Henk van Bemmel en Johan Dijkstra ging lange tijd gelijk op, maar kantelde plotseling ten nadele van Henk. Menno Keizer stond twee pionnen voor. Het was echter een lastige opgave dit voordeel in winst om te zetten. Toen dit niet lukte en ook Johan Zwanepol in remise moest berusten, was de nederlaag voor Roden een feit. De nederlaag was niet verwacht, maar de overwinning van Van der Linde was zeker verdiend. Roden 1 gaat nog steeds aan de leiding, maar Groninger Combinatie 5 is in wedstrijdpunten gelijk gekomen. Roden heeft meer bordpunten gescoord, waardoor een kleine overwinning in de slotronde op 7 april genoeg is om als eerste te eindigen.
In de interne competitie zorgde Jeppe Teensma voor een verrassing door Ger Battjes op remise te houden. Doordat de andere koplopers niet speelden, veranderde er niets in de stand. Ward Romeijnders gaat nog steeds aan de leiding. De strijd om de eerste plaats in de B-groep is fascinerend. Teensma had goede zaken gedaan met zijn remise tegen Battjes. Jan van Spijker en Theo Wolthekker speelden tegen elkaar. De partij had een zeer gecompliceerd middenspel waarin Van Spijker een stuk won. Wolthekker probeerde nog een tegenaanval op te zetten, maar deze werd door Van Spijker bekwaam afgeslagen. Door deze resultaten heeft Van Spijker de leiding in de B-groep weer genomen en is ook Teensma Wolthekker weer gepasseerd. Arend van der Burgh blijft de hoogst geplaatste C-speler. Hij kwam ontsnapte tegen een goed spelende Arnout Wegerif ternauwernood aan verlies, maar won wel. Henk Kouwenberg had minder moeite met Kees Duisterwinkel. Hij blijft Van der Burgh op korte afstand volgen.
Op de laatste plaats?
- Geschreven door: Frans van Doorn
Op de laatste plaats?
Met de nodige spanning maar ook met enig optimisme keken de spelers van het tweede team uit naar de wedstrijd tegen Assen 3. Zij hadden in de eerste klasse tenslotte nog maar 4 punten uit 5 wedstrijden weten te scoren dus we waren bij voorbaat niet kansloos. Aan het eind van de wedstrijd waren we een illusie armer en een ervaring rijker. Assen 3 was toch een maatje te groot voor ons. Alhoewel; de start was veelbelovend. Aan het bord 4 liet Jan Duisterwinkel weer eens zien dat hij over een uitstekende wedstrijdmentaliteit beschikt. Tegen Cor van der Werff wist Jan na een riskante afruil, met een paar handige zetten stukverlies te voorkomen en belandde in een op het oog gelijkstaand eindspel. Dit speelde Jan technisch zo goed (zie zijn partij hieronder) dat hij als eerste een vol punt wist binnen te halen. Maar een blik op de andere borden gaf minder reden tot vreugde. Op bord 6 begon Arnold Meijster wel heel opportunistisch aan een aanval zonder eerst zijn koning door een rochade in veiligheid te brengen. Dit werd door zijn tegenstander Lukas Kosse bekwaam afgestraft en de stand was weer gelijk. Vlak daarna moest onze eerste bordspeler Theo Wolthekker, nadat zijn aanval als een boemerang over zijn eigen stelling heen kwam, zijn meerdere erkennen in Abedin Heij. Aan bord 7 werd Arend van der Burgh vanuit de opening in de verdediging gedrukt en zijn koning uiteindelijk in een matnet gesponnen. Ale Bakker stond halverwege de partij ook behoorlijk onder druk maar hield de rug recht. Helaas maakte hij in het eindspel een fout waarvan zijn tegenstander, Jan de Boer, goed profiteerde. Jacob Dijkstra bood tegen Jan van Spijker in een goede stelling met een pion meer, remise aan op het moment dat de overwinning voor Assen 3 al zeker was. Op bord 2 voltrok zich nog een klein drama toen Menno Keizer een stuk verspeelde zonder enige compensatie. Als laatste wist Jeppe Teensma de pijn nog wat te verzachten door een gewonnen positie bekwaam te verzilveren. Assen 3 had verdiend met 5½ – 2½ gewonnen. Op 14 april zal in de laatste ronde tegen het tweede team van Emmen gewonnen moeten worden om dit seizoen in de eerste klasse A niet op de laatste plaats te eindigen. In de 23e ronde van de interne competitie was alleen de partij van Johan Zwanepol tegen Tom Visser interessant voor het klassement. Na een zwaar en langdurig gevecht waarbij Zwanepol een betere stelling niet tot winst wist te brengen, raakten beide in grote tijdnood en besloten tot remise.
Externe wedstrijd Roden2 tegen Assen3
Partij: Jan Duisterwinkel [1479]- Cor van der Werff [1590]
1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 g6
De Siciliaanse draak
6. Bg5 Bg7 7. Bc4 O-O 8. Qd2 Nc6 9. O-O-O Nxe4
Hier begin ik me toch licht ongemakkelijk te voelen. Het paard op d4 staat dubbel aangevallen en mijn dame staat op de tocht. Hier heb ik flink lang over zitten denken en besluit tot een tegenaanval met:
10. Nxc6 Nxd2 11. Nxd8
Niet goed, ik had eerst mijn loper op c4 weg moeten spelen met 11. [Bxf7+ Kxf7]
11. .. Nxc4 12. Bxe7 Re8 13. Rhe1 Be6
Hier kom ik goed weg, nu kan ik mijn paard veilig afruilen, beter was (13. .. Bf5 14. Bh4 Rexd8 15. Bxd8 Rxd8)
14. Nxe6 Bxc3 15. Nc7 Bxe1
Erg verleidelijk om de toren te pakken , maar [15. .. Nxb2] was beter geweest
16. Rxe1 Rac8 17. Nxe8 Rxe8 18. f3
Om de penning van de loper weg te nemen, loper kan nu terug naar h4 om de toren te dekken
18. .. f6 19. b3
(19. Re4 d5 20. Re1 Kf7 21 Bb4) Zelfde verhaal maar nu via b4
19. .. Kf7
(19. .. Ne5 20. Bxd6 Nd3+) was beter geweest voor zwart
20. bxc4 Rxe7 21. Rxe7+ Kxe7 22. Kd2 Ke6 23. Ke3 f5 24. f4 b6 25. Kd4 h6 26. g3 g5 27. h3 gxf4
(27. .. g4 28. hxg4 fxg4) had de partij nog wat meer in balans gehouden
28. gxf4 a6 29. h4 b5 30. cxb5 axb5 31. h5 Kf6 32. a3 Ke6 33. c3 Ke7 34. Kd5 Kd7 35. c4 bxc4 36. Kxc4 Kc6 37. a4 d5+
Zwart ziet in dat hij de pion op de a-lijn eerst moet pakken en dan te laat komt om de partij te redden, zwart geeft op.
Ward blijft aan de leiding
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Ward Romeijnders staat ondanks een lange periode van afwezigheid nog steeds op de eerste plaats in de interne competitie. Ger Battjes kon niet winnen van Tom Visser en heeft nog een kleine achterstand te overbruggen. Misschien uit respect voor zijn tegenstander koos Tom voor een bescheiden opening. Ger kreeg het initiatief, maar vindingrijk als hij is, organiseerde Tom voldoende tegenspel waarna de partij in remise eindigde. Lieuwe Boskma nam de derde plaats over door te winnen van Menno Keizer. Deze had vorige week Ruurd Kunnen verslagen en is in goede vorm. Ook tegen Lieuwe bereikte Menno een zeer goede stelling, maar hij verzuimde op tijd zijn voordeel te consolideren. Lieuwe kreeg tegenkansen en profiteerde daar optimaal van. Ruurd herstelde zich met winst tegen Jeppe Teensma. Helemaal zonder fouten ging dat niet, want beide spelers zagen een eenvoudige stukwinst over het hoofd, maar een frontale aanval op Jeppes koning was niet te stoppen. Door deze winstpartij is Ruurd terug op plaats vijf. Dick Dalmolen speelde niet en Henk van Bemmel kwam met een blauw oog en remise goed weg tegen Jan van Spijker. De strijd om de eerste plaats in de B-groep is spannend. Theo Wolthekker is Jeppe en Jan van Spijker weer gepasseerd. Hij won van Jan Duisterwinkel. Arend van der Burgh had tegen Johan Zwanepol een veelbelovende stelling opgebouwd, maar kon zijn voordeel niet vasthouden en verloor uiteindelijk. Arend staat nog eerste in de C-groep, maar zijn voorsprong op nummer twee, Henk Kouwenberg, is flink geslonken.
Dirkjan Korenhof, net een paar weken lid van onze schaakclub, laat zien waartoe vlijt en toeweiding in dit spel kan leiden. Hij speelt iedere week beter en wist nu met de witte stukken Ab Colly te verslaan. Ook Arjen van der Zee boekt vooruitgang. Jannie Russchen moest alle zeilen bijzetten om van hem te winnen.
Sven Broersma wint jeugdschaaktoernooi Leek en Roden
- Geschreven door: Frans Huisman
Op zaterdag 10 maart 2018 vond in De Balkhoeve het gezamenlijke jeugdschaaktoernooi van Leek en Roden plaats. De NOSBO had de indeling van de 44 deelnemers vrijdagavond al doorgegeven aan de organisatie. Om kwart over één zaterdagmiddag waren alle schakers stipt aanwezig. Het toernooi kon dus mooi op tijd beginnen, verliep erg vlot, en de prijzen konden dan ook al om kwart voor vijf uitgereikt worden. Dit was vooral te danken aan de jeugd, die na het buiten spelen of lezen van de Donald Ducks, steeds op tijd was voor de volgende ronden. En anders hielden de aanwezige ouders en begeleiders het wel in de gaten.
In de A-poule moest er een snelschaakbarrage aan te pas komen om de toernooiwinnaar aan te kunnen wijzen, aangezien het onderlinge resultaat remise was en de SB-score ook gelijk uitviel. Sven Broersma wist daarin met wit – en een minuut meer bedenktijd - Johnny Albadeen te verslaan, die bij remise met zwart de winnaar zou zijn. De derde prijs in de A-poule ging naar Leon Niemeijer, die Tobias van Essen net voor wist te blijven. De B-poule was eveneens een spannende aangelegenheid, maar daar Levi Sekema genoeg aan drie overwinningen en twee remises om winnaar te worden. De tweede plaats was op onderling resultaat voor Julian Albadeen, waardoor Daniël Suachelli derde was.
In de poules C tot en met F was de kans op een beker iets kleiner, aangezien die acht deelnemers kenden. In de C-poule bleef Sono Folkers een half punt voor op Arjen de Vries, die op zijn beurt Tomasso Cioffi een half punt achter zich liet. Hetzelfde resultaat gelde voor de D-poule, maar nu met Thymen Dijcker op één, Luka Brader op twee en Quinn van Dijk op drie. Ook de E-poule werd een prooi voor een Dijcker, in dit geval voor Silke. Tweede werd hier Mikhail Yaqoub en derde Matthias Weening. In de F-poule deden de lokale deelnemers het goed, met een eerste plek voor Maurice Hylkema en een derde plaats voor Lucas van der Veen. Rinse Smeding ging met de tweede prijs naar huis. Opvallend was dat in de poules A, B, C en E de hoogstgeplaatste tevens de poulewinnaar werd.
Eén van die avonden
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Je hebt soms van die avonden … Twee partijen in de 21e ronde bij Schaakclub Roden waren binnen 15 zetten beslist en dat kwam door de verliezers. Lieuwe Boskma en Ruurd Kunnen hadden hun dag niet. Zij zagen eenvoudige dreigingen over het hoofd en wierpen hun tegenstanders als het ware de punten in de schoot. Henk van Bemmel en Menno Keizer accepteerden de cadeautjes met genoegen. Zijn hebben goed gebruik gemaakt van de kansen die zij kregen; dat is ook een kwaliteit.
Het hoogtepunt van de avond was de partij tussen Dick Dalmolen en Tom Visser. Het werd een lange partij waarin Tom een paar onnauwkeurigheden beging en uiteindelijk verzeild raakte in een eindspel waarin hij een slechte en Dick een goede loper had. Dat is nog niet gemakkelijk te winnen, maar Dick maakte geen fout en schreef de partij op zijn naam. Spannend was ook de strijd tussen Arend van der Burgh en Ger Battjes. Arend gaf uitstekend partij en leek lange tijd remise binnen handbereik te hebben. Ger had echter een minimaal eindspelvoordeeltje en wat hem vorige week niet lukte, lukte nu wel. Hij slaagde er in het plusje in winst om te zetten. Johan Zwanepol versloeg Jan Duisterwinkel in een leerzame partij. Johan had druk op de stelling van Jan en dat werd erger toen Jan verzuimde stukken te ruilen. Er ontstonden steeds meer dreigingen en tenslotte verloor Jan een stuk en de partij.
Door deze uitslagen is Ger uitgelopen op Lieuwe en Tom die vrijwel gelijk op de derde en vierde plaats staan, en is hij Ward Romeijnders tot op enkele punten genaderd. Ward speelde niet en zal ook de komende weken afwezig zijn. Waarschijnlijk passeert Ger hem in een van de volgende ronden. Dick en Henk zijn opgeklommen naar de plaatsen vijf en zes, ten koste van Ruurd. Jeppe Teensma is iets uitgelopen in groep B. Zelf was hij oneven, maar Theo Wolthekker en Jan van Spijker waren afwezig. In de C-groep blijft Arend, ondanks zijn verlies tegen Ger, de klassementsaanvoerder.
Niet alleen aan de top werd felle strijd geleverd. Arnout Wegerif kreeg het op strategisch vlak zwaar te verduren tegen Cees Hageman die zijn stukken in eendrachtige samenwerking op de witte koningsvleugel van Arnout liet oprukken. Arnout bezweek tenslotte onder deze druk. Bob van Maanen profiteerde van onzorgvuldig verdedigen van de met zwart spelende Ab Colly. Jan Pezij moest vol aan de bak tegen Jannie Russchen. Halfverwege de partij stonden alle stukken nog op het bord en als objectief waarnemer kon ik niet beoordelen wie er nu echt beter stond. Uiteindelijk bleek dat Jan te zijn die met de witte stukken een doorslaande aanval wist te construeren. Arjen van der Zee bood goed partij aan Kees Duisterwinkel die vertrouwend op zijn ervaring toch nog overtuigend won. Frans van Doorn wist met de zwarte stukken tegen Derk Holman een nette Siciliaanse opening op het bord te krijgen, won twee pionnen en uiteindelijk gaf zijn vrij pion op de b-lijn de doorslag.
Een vrij rustig avondje
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
De voorjaarsvakantie was net begonnen en dat was te merken. Het was bij de 20e ronde vrij rustig op de club. Geen wonder dat er weinig verschuivingen in de ranglijst plaatsvonden. De belangrijkste was dat Jeppe Teensma de leiding in de B-groep heeft gegrepen. De laatste weken leek de eerste plaats de inzet van een tweestrijd tussen Theo Wolthekker en Jan van Spijker te zijn, maar Jeppe was bijna geruisloos naderbij geslopen. Maandagavond sloeg hij zijn slag. Terwijl Jan niet speelde en Theo van Ruurd Kunnen verloor, won Jeppe van Arend van der Burgh, en nam zo een kleine voorsprong. De tweestrijd is een driestrijd geworden.
In de hoogste regionen veranderde niets. Ward Romeijnders was afwezig, maar Ger Battjes kon daar niet van profiteren. Hij won tegen Henk van Bemmel een pion, maar ondanks langdurig en op sommige momenten ingenieus aandringen bleek dat plusje in het resterende toreneindspel onvoldoende te zijn om de partij te winnen. Ook nummer drie, Lieuwe Boskma, was op vakantie. Tom Visser kon zijn achterstand iets verkleinen door een overwinning op Menno Keizer in een opwindende partij. Menno had open aanvalslijnen en actief stukkenspel tegen de matig beschermde koning van Tom gekregen. Het addertje onder het gras van zijn stelling was dat zijn koning kwetsbaar in het centrum stond. Tom creëerde een paar dreigingen middels een centrale pionnenopmars en hij won toen Menno daartegen niet adequaat optrad. Ook Ruurd kwam iets dichter bij, wat hij hoofdzakelijk te danken had aan een zware misgreep van Theo. Arnold Meister zette zijn opmars naar de top-10 voort. Hij versloeg Ale Bakker in een vlotte partij.
Ook Jan Duisterwinkel blijft het goed doen. Tegen Henk Kouwenberg bouwde hij een centrumoverwicht bekwaam uit tot winst. Henk en Arend verloren dus beide. Hierdoor kon Derk Holman door remise tegen Cees Hageman dichterbij komen in groep C. Een lichtelijk hilarisch moment deed zich voor in de partij tussen Kees Duisterwinkel en Jan Pezij. Kees sprak zijn tegenstander bezorgd toe: “Ja, dat kost me een stuk”. Hij vergiste zich. In plaats van een stuk te verliezen won Kees een stuk en daarmee de partij. Bob van Maanen verraste Frans van Doorn na een originele opening uiteindelijk met een vindingrijke matcombinatie.
Voor de nieuwe leden is het nog even wennen. Dirkjan Korenhof was niet opgewassen tegen Frits Bosman en onder het toeziend oog van zijn vriendin verloor Arjen van der Zee van Ab Colly. Bob en Ab zijn spelers met jarenlange ervaring. Tot troost voor Dirkjan en Arjen: van verliespartijen leer je het meest.
Ward loopt uit
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
In de 19e ronde van de interne competitie heeft Ward Romeijnders zijn voorsprong uitgebreid door een overwinning op Jan van Spijker. Van het achtervolgende drietal versloeg Tom Visser Theo Wolthekker en speelden Ger Battjes en Lieuwe Boskma remise. Ruurd Kunnen blijft vijfde na remise tegen Johan Zwanepol, terwijl Dick Dalmolen de zesde plaats van Henk van Bemmel overnam door hem in het onderlinge treffen te verslaan.
In deze ronde is de clubhiërarchie hersteld. De eerste negen plaatsen op de ranglijst worden ingenomen door A-spelers. Alleen Arnold Meijster blijft met een vijftiende plaats nog iets achter, maar hij heeft gewonnen van Jan Duisterwinkel en zit in de lift. Menno Keizer klom naar plaats negen door winst op Arend van der Burgh.
Theo en Jan voeren al vele ronden lang strijd om de eerste plaats bij de B-spelers. Beiden verloren in deze ronde, waardoor Jeppe Teensma dichterbij kon komen. Hij versloeg Cees Hageman. Ondanks zijn verlies tegen Menno blijft Arend de hoogst geklasseerde C-speler. Henk Kouwenberg heeft de laatste drie ronden echter een goede serie neergezet en heeft hem inmiddels in het vizier.
In de NOSBO-competitie heeft Roden 2 geen potten kunnen breken tegen het tweede team van Het Kasteel uit Coevorden. Ale Bakker won en Theo Wolthekker, Jan van Spijker en Arend van der Burgh speelden remise. Het team staat nu op de laatste plaats, maar in nog niet kansloos. Het krijgt in de laatste twee ronden de andere degradatiekandidaten als tegenstanders.
En weer geen punten voor het tweede
- Geschreven door: Jan van Spijker
(Jan van Spijker)
Met zijn achten in twee auto's onafhankelijk vanuit het noorden vertrekken en dan tegelijk in Coevorden aankomen. We waren mooi op tijd en goedgemutst in de speelkelder van Het Kasteel 2 en konden omdat iedereen er was snel de klokken indrukken. Deze keer geen fantasieopstelling omdat we ons qua rating niet kansloos achtten tegen deze tegenstander. Dat pakte echter anders uit dan verwacht, want aan het eind van de avond resteerde een ontnuchterende uitslag 5,5 - 2,5 en zo staan we zonder enig wedstrijdpunt stijf onderaan de ranglijst. Met drie remises van Theo op 2, ikzelf op 4, Arend op 7 en een afgetekende overwinning van Ale op 5 waren de punten op.
Ale speelde allemaal goede zetten in een complexe stelling waarin hij een onweerstaanbaar oprukkende vrijpion combineerde met de parallelle dreiging van een paardvork op dame en koning. Een fraaie overwinning die uiteindelijk de enige bleek te zijn.
Arend en ik hadden een vrij tamme remise waarvan niet veel het vermelden waard is. Ons aller Theo moest echter een heuse de-dood-of-de-gladiolen actie inzetten om zich in een partij waarin hij drie pionnen achterstond van de ondergang te redden. En zo waar wist hij met dame en toren richting de vijandelijk koning te komen waarna een volle toren nodig was om de verdedigingstelling open te breken. Zijn tegenstander verkeek zich op een verondersteld ontsnappingsveld waarvan Theo al had gezien dat het onbegaanbaar was. Toen dat ook aan de overkant gezien werd resteerde een situatie waarin zijn dame eeuwig schaak kon geven.
Van de verliezers legde Jan Duisterwinkel op 6 als eerste zijn koning om nadat hij in een middenspel met een kwaliteit achterstand vervolgens alsmaar materiaal moest inleveren. Daarna kreeg Jeppe op 3 een koningsaanval over zich heen die hij niet kon afslaan en waar hij uiteindelijk zijn dame in de verdediging moest geven. In de partij van Olaus op 8 stonden er nog veel stukken op het bord toen zijn tegenstander al een gedekte vrijpionstructuur op de zesde rij tegen de benauwde stelling Olaus had weten te bouwen. Zonder ruimte voor relevant tegenspel van Olaus werden die stukken vervolgens met adequaat spel weggeruild waarna een promotie met die pion onvermijdelijk werd. De man die als laatste, maar dan ook als allerlaatste, zijn partij opgaf was de grieperige Menno op het eerste bord. Zijn sterke tegenstander overzag een snellere winstzet maar wist toch een vrijpion op te stoten in een eindspel met paard en toren en ongelijke lopers waarin hij een cruciale pion meer had. Uiteindelijk moest Menno zijn paard geven voor die pion maar gaf toen blijk van een enorme onverzettelijkheid door toch door te spelen toen verlies van het team al vast stond. Zat er misschien een dolle toren of pat in de stelling ?, wij zagen het niet als toeschouwers. Ook al had zijn tegenstander nog maar een minuut of zeven en Menno er nog ruim twintig, we meenden dat slechts biologische oorlogsvoering door zijn daverende hoestbuien zijn tegenstander tot een remise zou kunnen dwingen. Pas toen zijn tegenstander pat wist te vermijden en mat aanstaande was, gaf onze koene strijder de partij gewonnen.
Ruime winst
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Ruime winst voor Schaakclub Roden
Schaakclub Roden blijft aan de winnende hand in de 1e klasse B van de Noordelijke clubcompetitie. De bezoekende Delfzijl-Appingedam-Combinatie (DAC) werd met een 6½-1½ nederlaag terug naar huis gestuurd. DAC behoort tot de teams met de laagste gemiddelde rating in de klasse. Roden moest daarom winnen om op schema voor het kampioenschap te blijven, het liefst met ruime cijfers. Tom Visser speelde snel remise tegen de sterkste DAC-er, waarna de andere teamleden moesten scoren. Ward Romeijnders zorgde voor het eerste volle winstpunt, gevolgd door Dick Dalmolen, Ruurd Kunnen en Lieuwe Boskma. Met een stand van 4½-½ was de wedstrijdwinst binnen; het ging er nu om zoveel mogelijk bordpunten te halen. Henk van Bemmel en Ger Battjes hadden beiden lange tijd een veelbelovende stelling, maar kwamen toch niet verder dan remise. Een lichte tegenvaller, die werd goedgemaakt door de nestor van het team. Johan Zwanepol vocht tot laat in de avond voor wat hij waard was en kon het punt bijschrijven toen zijn kapotgespeelde tegenstander een stuk verloor.
De 18e ronde van de interne competitie ging zeker niet ongemerkt voorbij. Hier een ooggetuigenverslag.
Jan's wonderpleister.
Er zijn van die e-mails waar ik van schrik. Neem nu die van vorige week vrijdag 11 februari om 12.32 uur. Jan Duisterwinkel meldde dat hij nogal hard op zijn hoofd was gevallen maar maandagavond wel kwam schaken. Even slikken dus, maar vooral bewondering en verbazing.
En ja hoor daar zat hij om 19.57 uur met een indrukwekkende pleister op het voorhoofd achter de zwarte stukken tegenover Mark Hoogendijk. Dat is nog eens stoer, dacht ik refererend aan de troostende afbeeldingen op de plastic pleisters van tegenwoordig; zoals Mickey Mouse van Hansaplast, de afbeeldingen van alle lieve dieren die je in de dierentuin kunt bewonderen op de klinisch geteste pleisters van Chemoplast en zeker niet te vergeten de liefelijke rôze princessen op de pleisters van Dermocare. Maar voor Jan: Niks geen liefelijke troostende afbeeldingen voor een gewonde, nee gewoon schaken, dat geneest alle wonden! Door dit voor mij leerzame en geestverrijkende gedrag stelde ik Jan halverwege zijn partij voor dat mocht hij zijn partij winnen ik dat zal memoreren in de nieuwsrubriek van onze site.
En zo waar. Na een goed gespeelde opening bleek dat Jan de stelling beter had getaxeerd dan zijn tegenstander. Geheel op eigen kracht? Ik weet het niet zeker. Mijn ervaring is dat wanneer ik een pleister op een snee in mijn vinger of een schaafplek op mijn knie kreeg aangebracht, ik me geheel bevrijd voelde van pijn en ongerief. Mogelijk is er toch sprake van een bepaalde suggestieve kracht die alle belemmeringen wegneemt voor een goed resultaat. Niet dat ik er nu meteen voor pleit de volgende partij met een pleister op het hoofd te gaan spelen... maar toch.
Van de andere partijen kreeg ik wat minder spectaculaire indrukken mee alhoewel de partij van Cees Hageman tegen Henk Kouwenberg wel een bijzonder vreemd verloop had. Cees sloeg met opoffering van twee lichte stukken alle pionnen op de zwarte koningsvleugel van het bord waardoor Henk's koning zoals dat heet volledig in zijn hemd stond en ook nog op de tocht. Gelukkig voor Henk had hij voldoende stukken om zijn vorst te beschermen en uiteindelijk toen hij vijf pionnen kwijt was tegen drie lichte stukken van zijn tegenstander wist hij dit materiele voordeel zorgvuldig uit te buiten en de partij naar zich toe te trekken.
Theo, de laatste tijd in grote vorm, won overtuigend met wit van Ale Bakker die al vroeg zijn verdedigingslinie op orde moest brengen. Theo is nu de best geplaatste B speler op de 7e plaats aangezien Jan van Spijker tegen Arend van der Burgh, na een interessante partij, met remise genoegen moest nemen en nu met een miniem verschil op de 8e plaats staat. Arend blijft met zijn 12e plaats ruimschoots de beste C speler gevolgd door Henk Kouwenberg op de 18e plaats.
Arnout Wegerif speelde een sterke partij tegen Frans van Doorn en won stijlvol in het eindspel. Frits Bosman won met wit van Kees Duisterwinkel die niet echt zijn avond had. Jeppe Teensma wist na een ingewikkelde partij in het eindspel van Arnold Meijster te winnen.
De partijen van de nieuwe leden: Dirkjan Korenhof en Tony Myleski trokken eveneens de aandacht. Korenhof won na een aanvallend gespeelde partij waarin hij een paar keer door het oog van de naald kroop van Jannie Russchen en Tony Myleski wist zich met zwart goed te verweren tegen Ab Colly en speelde een verdienstelijke remise.