Eén van die avonden
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Je hebt soms van die avonden … Twee partijen in de 21e ronde bij Schaakclub Roden waren binnen 15 zetten beslist en dat kwam door de verliezers. Lieuwe Boskma en Ruurd Kunnen hadden hun dag niet. Zij zagen eenvoudige dreigingen over het hoofd en wierpen hun tegenstanders als het ware de punten in de schoot. Henk van Bemmel en Menno Keizer accepteerden de cadeautjes met genoegen. Zijn hebben goed gebruik gemaakt van de kansen die zij kregen; dat is ook een kwaliteit.
Het hoogtepunt van de avond was de partij tussen Dick Dalmolen en Tom Visser. Het werd een lange partij waarin Tom een paar onnauwkeurigheden beging en uiteindelijk verzeild raakte in een eindspel waarin hij een slechte en Dick een goede loper had. Dat is nog niet gemakkelijk te winnen, maar Dick maakte geen fout en schreef de partij op zijn naam. Spannend was ook de strijd tussen Arend van der Burgh en Ger Battjes. Arend gaf uitstekend partij en leek lange tijd remise binnen handbereik te hebben. Ger had echter een minimaal eindspelvoordeeltje en wat hem vorige week niet lukte, lukte nu wel. Hij slaagde er in het plusje in winst om te zetten. Johan Zwanepol versloeg Jan Duisterwinkel in een leerzame partij. Johan had druk op de stelling van Jan en dat werd erger toen Jan verzuimde stukken te ruilen. Er ontstonden steeds meer dreigingen en tenslotte verloor Jan een stuk en de partij.
Door deze uitslagen is Ger uitgelopen op Lieuwe en Tom die vrijwel gelijk op de derde en vierde plaats staan, en is hij Ward Romeijnders tot op enkele punten genaderd. Ward speelde niet en zal ook de komende weken afwezig zijn. Waarschijnlijk passeert Ger hem in een van de volgende ronden. Dick en Henk zijn opgeklommen naar de plaatsen vijf en zes, ten koste van Ruurd. Jeppe Teensma is iets uitgelopen in groep B. Zelf was hij oneven, maar Theo Wolthekker en Jan van Spijker waren afwezig. In de C-groep blijft Arend, ondanks zijn verlies tegen Ger, de klassementsaanvoerder.
Niet alleen aan de top werd felle strijd geleverd. Arnout Wegerif kreeg het op strategisch vlak zwaar te verduren tegen Cees Hageman die zijn stukken in eendrachtige samenwerking op de witte koningsvleugel van Arnout liet oprukken. Arnout bezweek tenslotte onder deze druk. Bob van Maanen profiteerde van onzorgvuldig verdedigen van de met zwart spelende Ab Colly. Jan Pezij moest vol aan de bak tegen Jannie Russchen. Halfverwege de partij stonden alle stukken nog op het bord en als objectief waarnemer kon ik niet beoordelen wie er nu echt beter stond. Uiteindelijk bleek dat Jan te zijn die met de witte stukken een doorslaande aanval wist te construeren. Arjen van der Zee bood goed partij aan Kees Duisterwinkel die vertrouwend op zijn ervaring toch nog overtuigend won. Frans van Doorn wist met de zwarte stukken tegen Derk Holman een nette Siciliaanse opening op het bord te krijgen, won twee pionnen en uiteindelijk gaf zijn vrij pion op de b-lijn de doorslag.
Een vrij rustig avondje
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
De voorjaarsvakantie was net begonnen en dat was te merken. Het was bij de 20e ronde vrij rustig op de club. Geen wonder dat er weinig verschuivingen in de ranglijst plaatsvonden. De belangrijkste was dat Jeppe Teensma de leiding in de B-groep heeft gegrepen. De laatste weken leek de eerste plaats de inzet van een tweestrijd tussen Theo Wolthekker en Jan van Spijker te zijn, maar Jeppe was bijna geruisloos naderbij geslopen. Maandagavond sloeg hij zijn slag. Terwijl Jan niet speelde en Theo van Ruurd Kunnen verloor, won Jeppe van Arend van der Burgh, en nam zo een kleine voorsprong. De tweestrijd is een driestrijd geworden.
In de hoogste regionen veranderde niets. Ward Romeijnders was afwezig, maar Ger Battjes kon daar niet van profiteren. Hij won tegen Henk van Bemmel een pion, maar ondanks langdurig en op sommige momenten ingenieus aandringen bleek dat plusje in het resterende toreneindspel onvoldoende te zijn om de partij te winnen. Ook nummer drie, Lieuwe Boskma, was op vakantie. Tom Visser kon zijn achterstand iets verkleinen door een overwinning op Menno Keizer in een opwindende partij. Menno had open aanvalslijnen en actief stukkenspel tegen de matig beschermde koning van Tom gekregen. Het addertje onder het gras van zijn stelling was dat zijn koning kwetsbaar in het centrum stond. Tom creëerde een paar dreigingen middels een centrale pionnenopmars en hij won toen Menno daartegen niet adequaat optrad. Ook Ruurd kwam iets dichter bij, wat hij hoofdzakelijk te danken had aan een zware misgreep van Theo. Arnold Meister zette zijn opmars naar de top-10 voort. Hij versloeg Ale Bakker in een vlotte partij.
Ook Jan Duisterwinkel blijft het goed doen. Tegen Henk Kouwenberg bouwde hij een centrumoverwicht bekwaam uit tot winst. Henk en Arend verloren dus beide. Hierdoor kon Derk Holman door remise tegen Cees Hageman dichterbij komen in groep C. Een lichtelijk hilarisch moment deed zich voor in de partij tussen Kees Duisterwinkel en Jan Pezij. Kees sprak zijn tegenstander bezorgd toe: “Ja, dat kost me een stuk”. Hij vergiste zich. In plaats van een stuk te verliezen won Kees een stuk en daarmee de partij. Bob van Maanen verraste Frans van Doorn na een originele opening uiteindelijk met een vindingrijke matcombinatie.
Voor de nieuwe leden is het nog even wennen. Dirkjan Korenhof was niet opgewassen tegen Frits Bosman en onder het toeziend oog van zijn vriendin verloor Arjen van der Zee van Ab Colly. Bob en Ab zijn spelers met jarenlange ervaring. Tot troost voor Dirkjan en Arjen: van verliespartijen leer je het meest.
Ward loopt uit
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
In de 19e ronde van de interne competitie heeft Ward Romeijnders zijn voorsprong uitgebreid door een overwinning op Jan van Spijker. Van het achtervolgende drietal versloeg Tom Visser Theo Wolthekker en speelden Ger Battjes en Lieuwe Boskma remise. Ruurd Kunnen blijft vijfde na remise tegen Johan Zwanepol, terwijl Dick Dalmolen de zesde plaats van Henk van Bemmel overnam door hem in het onderlinge treffen te verslaan.
In deze ronde is de clubhiërarchie hersteld. De eerste negen plaatsen op de ranglijst worden ingenomen door A-spelers. Alleen Arnold Meijster blijft met een vijftiende plaats nog iets achter, maar hij heeft gewonnen van Jan Duisterwinkel en zit in de lift. Menno Keizer klom naar plaats negen door winst op Arend van der Burgh.
Theo en Jan voeren al vele ronden lang strijd om de eerste plaats bij de B-spelers. Beiden verloren in deze ronde, waardoor Jeppe Teensma dichterbij kon komen. Hij versloeg Cees Hageman. Ondanks zijn verlies tegen Menno blijft Arend de hoogst geklasseerde C-speler. Henk Kouwenberg heeft de laatste drie ronden echter een goede serie neergezet en heeft hem inmiddels in het vizier.
In de NOSBO-competitie heeft Roden 2 geen potten kunnen breken tegen het tweede team van Het Kasteel uit Coevorden. Ale Bakker won en Theo Wolthekker, Jan van Spijker en Arend van der Burgh speelden remise. Het team staat nu op de laatste plaats, maar in nog niet kansloos. Het krijgt in de laatste twee ronden de andere degradatiekandidaten als tegenstanders.
En weer geen punten voor het tweede
- Geschreven door: Jan van Spijker
(Jan van Spijker)
Met zijn achten in twee auto's onafhankelijk vanuit het noorden vertrekken en dan tegelijk in Coevorden aankomen. We waren mooi op tijd en goedgemutst in de speelkelder van Het Kasteel 2 en konden omdat iedereen er was snel de klokken indrukken. Deze keer geen fantasieopstelling omdat we ons qua rating niet kansloos achtten tegen deze tegenstander. Dat pakte echter anders uit dan verwacht, want aan het eind van de avond resteerde een ontnuchterende uitslag 5,5 - 2,5 en zo staan we zonder enig wedstrijdpunt stijf onderaan de ranglijst. Met drie remises van Theo op 2, ikzelf op 4, Arend op 7 en een afgetekende overwinning van Ale op 5 waren de punten op.
Ale speelde allemaal goede zetten in een complexe stelling waarin hij een onweerstaanbaar oprukkende vrijpion combineerde met de parallelle dreiging van een paardvork op dame en koning. Een fraaie overwinning die uiteindelijk de enige bleek te zijn.
Arend en ik hadden een vrij tamme remise waarvan niet veel het vermelden waard is. Ons aller Theo moest echter een heuse de-dood-of-de-gladiolen actie inzetten om zich in een partij waarin hij drie pionnen achterstond van de ondergang te redden. En zo waar wist hij met dame en toren richting de vijandelijk koning te komen waarna een volle toren nodig was om de verdedigingstelling open te breken. Zijn tegenstander verkeek zich op een verondersteld ontsnappingsveld waarvan Theo al had gezien dat het onbegaanbaar was. Toen dat ook aan de overkant gezien werd resteerde een situatie waarin zijn dame eeuwig schaak kon geven.
Van de verliezers legde Jan Duisterwinkel op 6 als eerste zijn koning om nadat hij in een middenspel met een kwaliteit achterstand vervolgens alsmaar materiaal moest inleveren. Daarna kreeg Jeppe op 3 een koningsaanval over zich heen die hij niet kon afslaan en waar hij uiteindelijk zijn dame in de verdediging moest geven. In de partij van Olaus op 8 stonden er nog veel stukken op het bord toen zijn tegenstander al een gedekte vrijpionstructuur op de zesde rij tegen de benauwde stelling Olaus had weten te bouwen. Zonder ruimte voor relevant tegenspel van Olaus werden die stukken vervolgens met adequaat spel weggeruild waarna een promotie met die pion onvermijdelijk werd. De man die als laatste, maar dan ook als allerlaatste, zijn partij opgaf was de grieperige Menno op het eerste bord. Zijn sterke tegenstander overzag een snellere winstzet maar wist toch een vrijpion op te stoten in een eindspel met paard en toren en ongelijke lopers waarin hij een cruciale pion meer had. Uiteindelijk moest Menno zijn paard geven voor die pion maar gaf toen blijk van een enorme onverzettelijkheid door toch door te spelen toen verlies van het team al vast stond. Zat er misschien een dolle toren of pat in de stelling ?, wij zagen het niet als toeschouwers. Ook al had zijn tegenstander nog maar een minuut of zeven en Menno er nog ruim twintig, we meenden dat slechts biologische oorlogsvoering door zijn daverende hoestbuien zijn tegenstander tot een remise zou kunnen dwingen. Pas toen zijn tegenstander pat wist te vermijden en mat aanstaande was, gaf onze koene strijder de partij gewonnen.
Ruime winst
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Ruime winst voor Schaakclub Roden
Schaakclub Roden blijft aan de winnende hand in de 1e klasse B van de Noordelijke clubcompetitie. De bezoekende Delfzijl-Appingedam-Combinatie (DAC) werd met een 6½-1½ nederlaag terug naar huis gestuurd. DAC behoort tot de teams met de laagste gemiddelde rating in de klasse. Roden moest daarom winnen om op schema voor het kampioenschap te blijven, het liefst met ruime cijfers. Tom Visser speelde snel remise tegen de sterkste DAC-er, waarna de andere teamleden moesten scoren. Ward Romeijnders zorgde voor het eerste volle winstpunt, gevolgd door Dick Dalmolen, Ruurd Kunnen en Lieuwe Boskma. Met een stand van 4½-½ was de wedstrijdwinst binnen; het ging er nu om zoveel mogelijk bordpunten te halen. Henk van Bemmel en Ger Battjes hadden beiden lange tijd een veelbelovende stelling, maar kwamen toch niet verder dan remise. Een lichte tegenvaller, die werd goedgemaakt door de nestor van het team. Johan Zwanepol vocht tot laat in de avond voor wat hij waard was en kon het punt bijschrijven toen zijn kapotgespeelde tegenstander een stuk verloor.
De 18e ronde van de interne competitie ging zeker niet ongemerkt voorbij. Hier een ooggetuigenverslag.
Jan's wonderpleister.
Er zijn van die e-mails waar ik van schrik. Neem nu die van vorige week vrijdag 11 februari om 12.32 uur. Jan Duisterwinkel meldde dat hij nogal hard op zijn hoofd was gevallen maar maandagavond wel kwam schaken. Even slikken dus, maar vooral bewondering en verbazing.
En ja hoor daar zat hij om 19.57 uur met een indrukwekkende pleister op het voorhoofd achter de zwarte stukken tegenover Mark Hoogendijk. Dat is nog eens stoer, dacht ik refererend aan de troostende afbeeldingen op de plastic pleisters van tegenwoordig; zoals Mickey Mouse van Hansaplast, de afbeeldingen van alle lieve dieren die je in de dierentuin kunt bewonderen op de klinisch geteste pleisters van Chemoplast en zeker niet te vergeten de liefelijke rôze princessen op de pleisters van Dermocare. Maar voor Jan: Niks geen liefelijke troostende afbeeldingen voor een gewonde, nee gewoon schaken, dat geneest alle wonden! Door dit voor mij leerzame en geestverrijkende gedrag stelde ik Jan halverwege zijn partij voor dat mocht hij zijn partij winnen ik dat zal memoreren in de nieuwsrubriek van onze site.
En zo waar. Na een goed gespeelde opening bleek dat Jan de stelling beter had getaxeerd dan zijn tegenstander. Geheel op eigen kracht? Ik weet het niet zeker. Mijn ervaring is dat wanneer ik een pleister op een snee in mijn vinger of een schaafplek op mijn knie kreeg aangebracht, ik me geheel bevrijd voelde van pijn en ongerief. Mogelijk is er toch sprake van een bepaalde suggestieve kracht die alle belemmeringen wegneemt voor een goed resultaat. Niet dat ik er nu meteen voor pleit de volgende partij met een pleister op het hoofd te gaan spelen... maar toch.
Van de andere partijen kreeg ik wat minder spectaculaire indrukken mee alhoewel de partij van Cees Hageman tegen Henk Kouwenberg wel een bijzonder vreemd verloop had. Cees sloeg met opoffering van twee lichte stukken alle pionnen op de zwarte koningsvleugel van het bord waardoor Henk's koning zoals dat heet volledig in zijn hemd stond en ook nog op de tocht. Gelukkig voor Henk had hij voldoende stukken om zijn vorst te beschermen en uiteindelijk toen hij vijf pionnen kwijt was tegen drie lichte stukken van zijn tegenstander wist hij dit materiele voordeel zorgvuldig uit te buiten en de partij naar zich toe te trekken.
Theo, de laatste tijd in grote vorm, won overtuigend met wit van Ale Bakker die al vroeg zijn verdedigingslinie op orde moest brengen. Theo is nu de best geplaatste B speler op de 7e plaats aangezien Jan van Spijker tegen Arend van der Burgh, na een interessante partij, met remise genoegen moest nemen en nu met een miniem verschil op de 8e plaats staat. Arend blijft met zijn 12e plaats ruimschoots de beste C speler gevolgd door Henk Kouwenberg op de 18e plaats.
Arnout Wegerif speelde een sterke partij tegen Frans van Doorn en won stijlvol in het eindspel. Frits Bosman won met wit van Kees Duisterwinkel die niet echt zijn avond had. Jeppe Teensma wist na een ingewikkelde partij in het eindspel van Arnold Meijster te winnen.
De partijen van de nieuwe leden: Dirkjan Korenhof en Tony Myleski trokken eveneens de aandacht. Korenhof won na een aanvallend gespeelde partij waarin hij een paar keer door het oog van de naald kroop van Jannie Russchen en Tony Myleski wist zich met zwart goed te verweren tegen Ab Colly en speelde een verdienstelijke remise.
Met zijn allen
- Geschreven door: Frans van Doorn
Met zijn allen de boer op.
“Voor u ligt een uitgebalanceerde melange van hout, grafiet, lijm en gum gepresenteerd door de firma “Wood” waarmee u zo dadelijk uw zetten zult noteren”. Met deze poëtische reclame zin heette de heer Douwe Boersma de 64 enthousiaste deelnemers aan het 32e “Boertjes Wood Schaaktoernooi” van harte welkom. Hij gaf vervolgens het woord aan de burgemeester van de gemeente Hardenberg, de heer Peter Snijders, die verslag deed van een zware strijd binnen het college van B&W wie vanochtend de openingszet mocht doen. Nu hij de gelukkige was had hij, gezien zijn voorliefde voor Italië, besloten voor de Italiaanse opening te kiezen. Met e2-e4 zette hij de spelers aan bord 1 op het juiste pad.
Schaakclub Roden was dit jaar niet met twee, maar met liefst vier deelnemers aanwezig en wel: Menno Keizer die mij liet kennismaken met dit uiterst sfeervolle toernooi, Jan Duisterwinkel, Arend van der Burgh en Frans van Doorn. We speelden in poules van vier met een aantrekkelijk speeltempo van 1 uur per persoon per partij en… we deden het lang niet onverdienstelijk.
In groep 4 werd Menno na een vlotte winst in de eerste partij nummer 1.
In groep 7 deed Jan Duisterwinkel van zich spreken door een solide partijenreeks af te sluiten met een tweede plaats.
In groep 10 streek Arend de eerste plaats op na een zware derde partij die hij, met een pion minder, remise wist te houden. Tenslotte veroverde Frans van Doorn na een zeer spannende derde ronde ook een tweede plaats in groep 11 met 2 punten uit drie partijen, evenveel als twee van zijn groepsgenoten.
Maar voor Frans kon het toernooi niet meer stuk, wat was het geval? Bij de prijsuitreiking bleek de winnaar van het 32e Boertjes Wood Schaaktoernooi Maurice van Mourik te zijn een rasechte Hagenees.
Met zijn vieren weer terug naar Roden natuurlijk in opperbeste stemming na zo'n gezellig toernooi en goede resultaten. En o ja laat ik het niet vergeten, we hielden ook een prijs over aan onze deelname; een strijdvaardige Noorman op een houten sokkel.
Te mooi om waar te zijn
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
In ronde 17 van onze interne competitie hebben de koplopers Ward Romeijnders en Ger Battjes hun positie met enige moeite gehandhaafd. Ward versloeg Ruurd Kunnen en Ger haalde het volle punt binnen tegen Theo Wolthekker. Ruurd was met een klein voordeeltje uit de opening gekomen toen de mogelijkheid zich voordeed om met een leuke combinatie een pion te winnen. Er was een alternatief, een ontwikkelingszet waarmee hij de druk kon opvoeren en op den duur waarschijnlijk ook een pion zou winnen. Ruurd kon de verleiding van de mooie combinatie niet weerstaan, maar het was te mooi om waar te zijn. Ward leek even verrast, dacht een poosje na en vond een weerlegging. Daarna kwam Ruurd er niet meer aan te pas, ook al omdat hij, ontgoocheld, het eindspel niet op zijn best speelde. Toen Ward het punt binnen had, moest Ger ook winnen om op de ranglijst geen achterstand op te lopen. Hij ontplooide een sterke aanvalsdrift waar Theo zich de hele avond tegen moest verdedigen. Hij kwam twee pionnen achter te staan, moest ook nog met een paard opboksen tegen een loper, maar gaf niet op. Terecht, want Ger had de zogenaamde verkeerde loper en objectief gezien was het remise. Theo hoefde alleen maar op het juiste moment zijn paard tegen de niet-randpion te offeren. Maar in de tijdnoodfase deed hij het verkeerd en ging alsnog ten onder.
Ward en Ger werden aan begin van de ronde op korte afstand gevolgd door Tom Visser en Lieuwe Boskma. Die moesten nu tegen elkaar. Het werd een thematische partij die door Lieuwe werd gewonnen. Henk van Bemmel is opgeklommen naar de zesde plaats achter Ruurd door een overwinning op Johan Zwanepol. Johan klaagde dat hij had geblunderd. Dat zal zo zijn, maar de oorzaak van die blunder lag in het goede spel van Henk.
Doordat Theo van Ger verloor, kon Jan van Spijker de leiding bij de B-spelers terugpakken. Tegen Menno Keizer wist hij een gesloten stand voordelig open te breken en een beslissend initiatief te ontwikkelen. Arend van der Burgh behaalde tegen Dick Dalmolen een zeer verdienstelijke remise en blijft ruim voor op de overige C-spelers.
In de NOSBO-competitie gaat Roden 1 aan de leiding in de eerste klasse B. In de 4e ronde verloor koploper Lewenborg 2 van Van der Linde. Roden, dat al had gewonnen van Staunton, staat nu een punt voor. Roden 2 blijft onderaan staan in 1A. Het is spannend, omdat ook mededegradatiekandidaten Assen 2 en ESG 2 hebben verloren.
Nederige excuses en het gelijk van de winnaar
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
In de 16e ronde van de interne competitie behield Ward Romeijnders de leiding. Zelf speelde hij niet, maar hij werd geholpen door nummer twee, Ger Battjes, die tegen Ruurd Kunnen niet verder kwam dan remise. Ger was na een passief gespeelde opening zwaar onder druk komen te staan, maar toen Ruurd zijn aanval niet energiek genoeg voortzette, bewees Ger dat hij de kunst van het verdedigen goed onder de knie heeft. Met het oog op de klok en nog een beetje duizelig van de voorgaande spannende gebeurtenissen besloten de spelers tot remise, hoewel Ger in de eindstelling enige winstkansen had. Ger blijft dus tweede, gevolgd door Tom Visser en Lieuwe Boskma. Met Ward vormen zijn een kopgroep, die een behoorlijke voorsprong op de rest heeft genomen. Maar het seizoen is nog maar op de helft en de afstand te overbruggen!
Jan van Spijker had een mindere periode. Eerst las hij in De Krant dat Jeppe Teensma en niet hij zo knap remise had gespeeld tegen ESG 1. Een foutje van de verslaggevers. Natuurlijk boden zij hun nederige excuses aan, maar dat hielp niet echt. Jan raakte tegen Tom in een moeilijke stelling de weg kwijt en verloor. Lieuwe won van Arend van der Burgh. Hij bracht een gewaagd stukoffer dat Arend weigerde. Helaas, want achteraf bleek dat hij met gelijkwaardig tegenspel het stuk had kunnen incasseren. Lieuwe profiteerde daarna handig van een paar mindere zetten van zijn tegenstander.
De spectaculairste partij van de avond kwam, niet voor het eerst, van Theo Wolthekker. Hij sierde de ronde op met een fraaie winst tegen Johan Zwanepol. In de analyse achteraf wond Theo er geen doekjes om; de opening van zijn tegenstander deugde niet. Nu staat de opening die Johan speelde (en die wij niet verklappen, omdat onze tegenstanders in de NOSBO deze website ook lezen) als zeer degelijk bekend. Maar ja, als winnaar heeft Theo het meeste recht van spreken. Met deze uitslag klom hij als hoogst geplaatste B-speler op naar de zesde plaats in het klassement. Arend bleef ondanks zijn verlies tegen Lieuwe de best geklasseerde C-speler en staat 12e.
Arnold Meijster heeft de weg omhoog weer gevonden. Vanuit de opening overmeesterde hij Henk Kouwenberg en wist een zeer originele matstelling op het bord te toveren die hij keurig uitmaakte. Jannie Russchen kon haar goede resultaat van vorige week niet voortzetten. Al vroeg in de opening verspeelde ze tegen Frans van Doorn onnodig een paard. De geweldige aanval die ze vervolgens op zwarts koningsstelling los liet, sloeg niet door en Frans kon haar dame veroveren en won de partij. Jan Duisterwinkel, die vorige week in de externe competitie zo geweldig op dreef was, moest nu zijn meerdere erkennen in Henk van Bemmel die handig profiteerde toen Jan zijn dame in de penning zette. Ab Colly en Kees Duisterwinkel speelden een zeer ingewikkelde partij en besloten na veel rekenwerk tot remise.
Jan Duisterwinkel vecht voor wat ie waard is
- Geschreven door: Jan van Spijker
Met dank aan Ale voor de foto
Winst en verlies in NOSBO-competitie
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Het eerste team heeft in Groningen met 5½-2½ gewonnen van het derde van het eerbiedwaardige schaakgenootschap Staunton. Missie volbracht - er moest gewonnen worden om in de titelrace te blijven. Ons team begon voortvarend door een bliksemzege van Henk van Bemmel. Henk kwam in de opening al heel goed te staan en liet er daarna geen gras meer over groeien. Zo’n snelle winstpartij is altijd een flinke steun in de rug voor de rest van het team. Tom Visser volgde het voorbeeld van Henk al gauw met een goede overwinning. Hij kreeg met wit ruimtevoordeel waardoor zwart onder groeiende druk kwam te staan. Even leek hij met zijn dame te kunnen binnendringen, maar dat stelde weinig voor en Tom maakte het snel uit. Aan bord 1 speelde Ward Romeijnders remise, tot zijn grote opluchting. Hij stond volgens eigen zeggen verloren op het moment dat zijn tegenstander remise aanbood. Mogelijk was hij geïmponeerd door Wards hoge rating. Teamcaptain Dick Dalmolen scoorde eveneens het volle punt. Vastberaden als altijd. Hij won een pion, daarna nog een en vervolgens de partij. Nadat ook Ger Battjes had gewonnen was de overwinning binnen. Ger speelde tegen een jongeman die sterker speelde dan zijn lage rating zou verwachten. Het werd een bezienswaardige partij, waarin Ger een toren en twee lopers voor de dame kreeg, plus veel activiteit. Dat was hem wel toevertrouwd. Ruurd Kunnen voerde de score verder op door zijn tegenstander in het eindspel te verschalken. Twee partijen duurden tot in de kleine uurtjes. Johan Zwanepol verloor met zwart een zware partij tegen een goed voorbereide tegenstander. Een bezoekje aan onze website had hem geleerd dat Johan met zwart tegen e4 de Svesjnikov-variant van het Siciliaans speelt en dat hij daarmee tegen Ward minder goede ervaringen had opgedaan. Een goede les voor de verslaggevers - dergelijke ontboezemingen zult u niet meer aantreffen op onze webstek! De Stauntonman had dus de Svesjnikov voorbereid en gezorgd dat hij tegenover Johan kwam te zitten. Wij spelen in een vaste opstelling, dus dat was ook niet moeilijk. Al deze voorbereidingen hadden succes. De variant kwam op het bord en wit ruilde een paard tegen drie pionnen. Zwart moet in zulke stellingen proberen actief te worden met zijn extra stuk, liefst door een koningsaanval, maar dat lukte Johan niet. De vijandelijke pionnen konden oprukken en beslisten uiteindelijk de partij. Lieuwe Boskma was, niet voor de eerste keer, als laatste klaar. Hij was slecht uit de opening gekomen, had weinig ruimte en stond onder zware druk, maar hij bleef taai verzet bieden. Helaas bleken al zijn inspanningen en inventiviteit onvoldoende om het vege lijf te redden.
Roden 1 staat nu op de eerste plaats in de 1e klasse B, maar onze voornaamste rivaal, Lewenborg 2, heeft een wedstrijd minder gespeeld. In de laatste ronde spelen wij tegen elkaar.
Roden 2 heeft de mooie prestatie van het eerste niet kunnen evenaren. In de 1e klasse A verloor het tweede met 6-2 van het hooggeplaatste ESG 1 uit Emmen. Aan bord 1 leverde Jan Duisterwinkel een geweldige prestatie door zijn op papier veel sterkere tegenstander op remise te houden. Ook Theo Wolthekker deed weer van zich spreken door zijn tegenstander te verrassen met een tactisch goed opgezette aanval en een nog beter eindspel. Jeppe Teensma worstelde lang maar moest uiteindelijk toch de Koning omleggen. Jan van Spijker kreeg het Falkbeer tegengambiet als antwoord op zijn gebruikelijke Koningsgambiet, en deze partij eindigde na een aantal onnauwkeurigheden van beide kanten als een terechte remise. Roden 2 staat samen met ESG 2 op de laatste plaats. Ook deze twee teams spelen in de laatste ronde tegen elkaar, en ook dit duel zou wel eens beslissend kunnen zijn - voor degradatie wel te verstaan.
Doordat er twee externe wedstrijden waren, werden in de interne competitie maar en paar partijen gespeeld. Arend van der Burgh strafte slordig spel van Arnold Meijster resoluut af en Jannie Russchen won van Kees Duisterwinkel.