Veel moois op rustige clubavond
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Terwijl de mannen van het tweede helemaal naar Valthermond waren gegaan om daar een stevige overwinning te boeken, heerste er in ons Trefpunt een rustige en gelaten sfeer. De geldkist was zoek, zodat we onze consumpties niet konden betalen, maar omdat de sleutel van de drankenkast in het geldkistje zat, waren de alcoholica niet bereikbaar, zodat het consumptiepeil, en dus ook het besteedde bedrag, niet die gigantische hoogten bereikten als we gewend zijn.
Dus werd er flink geschaakt. Zelf heb daar overigens niet erg veel van meegemaakt. De opening van mijn partij tegen Theo Wolthekker is min of meer buiten mijn actieve bewustzijn verlopen, en ik werd pas wakker toen Theo met een paar geniale zetten mijn koning mat zette. “Jij kwam niet goed uit de opening”, onderwees Theo, “jouw stukken konden nergens naar toe. Daardoor had ik vrij spel op de koningsvleugel”. Daar had-ie groot gelijk in. Zijn 17e zet was geniaal en de 20e was ook heel sterk: mat of dameverlies. Voor Theo was dit een welkome overwinning die de bittere smaak van zijn nederlaag in de NOSBO-wedstrijd tegen Middelstum enigszins verdreef. Hij kan het wel! Zelf kon ik even geen schaakstuk meer zien en ik ben naar huis gegaan om naar een aflevering van Midsummer Murders te kijken. Of een andere politieserie - daar wil ik vanaf zijn. Hierdoor heb ik wel veel moois gemist.
Hoewel, mooi? Dat hangt er sterk van af aan welke kant van het bord je zit. Collega Frans van Doorn speelde een goede partij tegen Tom Visser. Hij kwam voordelig uit de opening. Maar Tom verdedigde zich heftig en het ging lange tijd gelijk op, totdat Frans omstreeks de 30e zet werd afgeleid, een blunder maakte en verloor. Welk moois heb ik gemist, Frans?
Peter Slaman hield Johan Zwanepol op remise. Dat mag een verrassing worden genoemd. Johan kan vast precies uitleggen waar hij het beter had kunnen doen, maar alle lof voor Peter. Hij heeft in september het clubschaken weer opgepakt en zijn resultaten vertonen een stijgende lijn. In de eerste drie ronden verloor hij, toen volgden drie remises en daarna vier overwinningen. En nu dus remise tegen Johan. De gevestigde orde houdt zijn hart vast: waar houdt dat op?
De drie koplopers hebben gewonnen. Tom Visser heb ik al genoemd. Ward Romeijnders versloeg Henk van Bemmel en Lieuwe Boskma was te sterk voor Jan Pezij. Ward gaat nu aan de leiding, Lieuwe is tweede en Tom derde. Dan een tijdje niets en daarna Johan en Henk. De rest van de A-spelers volgt op eerbiedige afstand.
De koplopers in de B-groep speelden allen in Valthermond, zodat daar niets is veranderd. Arnold Meijster blijft eerste. Jan Duisterwinkel die de hoogst geplaatste C-spelers was, deed ook mee met het tweede en is nog steeds de hoogst geplaatste C-speler. Door de nederlagen van Frans van Doorn en Jan Pezij is zijn positie verder verbeterd.
Jeppe Teensma drukte Frits Bosman geleidelijk van het bord. Arnout Wegeriff speelde sterk tegen Cees Hageman en wist een remise uit het vuur te slepen. We waren blij Derk Holman weer aan het bord te zien. Jannie Russchen vond het ook leuk, hoewel zij het slachtoffer werd van de nog steeds goed spelende nestor van de club. De partij tussen Jan Willem van der Kouwe en Tije Smedinga eindigde na spannende strijd in remise. Kees Duisterwinkel toonde zijn talent tegen Bob van Maanen.
O ja, nog even dit: het tweede staat nu tweede in de NOSBO. Dat geeft een fijn gevoel na het rampjaar 17/18.
Winnen went snel
- Geschreven door: Jan van Spijker
Zowaar is hun eerste winst geen unicum gebleken
Want het tweede speelde gisteren in Valthe echt bekeken:
Binnen een kwartier heeft Arnold het eerste punt al binnen
en Jan van Spijker weet snel met een koningsgambiet te winnen
Jan Duisterwinkel neemt daarna met een puntendeling genoegen
dus 2,5 punt binnen , bord 4 en 6 staan goed, alleen Ale zit te zwoegen
De tijd tikt door, Mark staat gewoon goed met 2 extra pionnen,
Olaus heeft een gedekte vrijpion en is zijn slotoffensief begonnen.
Ale komt nu helemaal klem en ja, Mark heeft het eerste punt gewonnen
Het is nu over voor Ale, door zijn vechtlust was hem meer gegund
en inderdaad haalt Olaus als laatste het volle punt.
Weer verlies voor Roden 1
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Ons eerste is bezig met een moeilijk seizoen in de Hoofdklasse A van de NOSBO. In de derde ronde ging ook de wedstrijd tegen Middelstum verloren. Het was een kleine nederlaag, net zoals in de eerste ronde tegen Bedum, maar hij kwam hard aan. Stiekem was gehoopt op een kleine overwinning. De redenering was dat wij aan de hoogste borden de stand gelijk zouden houden, en dat aan de lagere borden kon worden gescoord. Maar zo ging het niet. Aan de eerste vier borden werd de score 2½-1½ voor Roden, maar aan de vier laagste borden werden teveel punten ingeleverd: 1-3, waardoor de uitslag 3½-4½ in het voordeel van Middelstum werd.
Hoe zuur deze uitslag ook is, als er een neutrale toeschouwer in de zaal was geweest, had hij of zij genoeg gehad om van te genieten. De wedstrijd begon slecht voor ons, toen Menno Keizer een geniepig valletje over het hoofd zag en een loper verloor. Ook Jeppe Teensma verloor materiaal. Het was maar een pion, maar zijn stelling zag er niet goed meer uit. En Theo Wolthekker had na een opportunistische opening grote problemen om zijn stukken in het spel te brengen. Tom Visser was echter als eerste klaar. In een spannende stelling die er goed voor hem uitzag, vond zijn tegenstander een prachtige zet waardoor de bordjes geheel werden verhangen. 1-0 voor Middelstum. Het werd 2-0 doordat Jeppe zijn hopeloze stelling opgaf. Lieuwe Boskma was op bord 4 opgesteld om hem de kans te geven zijn reeks nederlagen van de laatste weken te doorbreken. Dat lukte. Hij bracht een geweldige aanval op de koning van zijn tegenstander op het bord die hij bekroonde met een fraai loperoffer. Nadat Ruurd Kunnen een tamelijk emotieloze remise had gespeeld, trok Ward Romeijnders aan het eerste bord de stand gelijk. Hij deed dat zoals we op grond van het ratingverschil mochten verwachten. Na de opening stond het ongeveer gelijk, waarna Ward langzaam beter kwam te staan om in het vroege eindspel toe te slaan. Dat heet een soepele overwinning. Theo slaagde er niet meer in om zijn partij te redden. Omstreeks de 25e zet stonden zijn paard en toren nog onbewegelijk op g8 en h8 en hij had grote problemen met een penning van zijn loper op de e-lijn. Toen hij eindelijk uit de wurggreep van tegenstander los leek te komen, stond hij verloren. Henk van Bemmel zorgde weer voor een gelijke stand. In het middenspel leek hij over zijn tegenstander heen te walsen en hij was twee pionnen voor komen te staan. Misschien was dat optisch bedrog, want Henks voordeel leek enige tijd later te zijn verdampt. Maar hij had nog steeds een pion meer en ruimtevoordeel. Het eindspel trok hij overtuigend naar zich toe. De stand was 3½-3½ en alleen Menno was nog bezig. Voor de loper die hij op de 15e zet had verloren, had hij twee pionnen, waaronder een vrijpion, teruggekregen. Helaas gingen die pionnen verloren, maar Menno bleef doorvechten. Hij bleef loeren op een ontsnappingsmogelijkheid. Zijn tegenstander viel echter niet in slaap, neutraliseerde de gevaren en dwong Menno op de 75e zet tot overgave.
In de 11e ronde van de interne competitie bewees Jan Duisterwinkel nog steeds in goede vorm te zijn. Na zijn overwinning in de vorige ronde tegen Lieuwe Boskma wist hij nu in een tumultueuze slotfase Dick Dalmolen op remise te houden. Jan had een pion op promoveren staan, maar moest rekening houden met een mataanval. Bovendien zat hij in tijdnood. Hij bleef vrij nutteloze schaakjes geven die hem alleen maar meer tijd kostten. Toen Dick een ondoordachte zet deed, zag Jan in zijn zenuwen niet dat hij de pion met schaak kon laten promoveren. Dat kostte hem de zege. Onder druk van de tijd nam hij genoegen met remise - zwaar bevochten maar verdiend. Ale Bakker hield lang stand tegen Johan Zwanepol die echter bekwaam profiteerde van de verzwakte pionnenstructuur van Ale en na lange strijd wist te winnen. Kees Duisterwinkel moest zijn meerdere erkennen in Mark Hoogendijk die een goed opgezette aanval met winst bekroonde.
Jan Pezij kreeg met degelijk spel Cees Hageman op de knieën en Arend van der Burgh liet het met de witte stukken in de opening afweten tegen Frans van Doorn die er met de winst van door ging. DirkJan Korenhof overspeelde Arjen van der Zee in een goed opgezette partij en last but not least was er de tweede en meer dan verdiende overwinning van Jannie Russchen dit seizoen. Tegen Jan Willem van der Kouwe wist Jannie haar stellingvoordeel te benutten.
Door de wedstrijd van het eerste team tegen Middelstum waren er geen wijzigingen aan de top van het klassement. Ward Romeijnders staat eerste, Lieuwe Boskma tweede en Tom Visser derde. Zonder zelf te spelen blijft Arnold Meijster met een 7e plaats de beste B-speler. Jan Duisterwinkel blijft de hoogst geplaatste C-speler, Cees en Frans volgen op afstand.
Weer een wisseling aan de top
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
De spanning in de interne competitie is nog lang niet geweken. In de tiende ronde moest Lieuwe Boskma de eerste plaats die hij vorige week op Tom Visser had veroverd, alweer afstaan. Ward Romeijnders is de nieuwe lijstaanvoerder. Het was de altijd gevaarlijke Jan Duisterwinkel die Lieuwe op een nul trakteerde. De toen nog lijstaanvoerder had een veelbelovende stelling opgebouwd, maar verprutste die door een vreselijke blunder. Blunders; het overkomt de beste spelers en het went nooit.
Ward bezorgde Tom in een zeer consequent gespeelde partij diens tweede opeenvolgende nederlaag. Zijn voorsprong op Lieuwe bedraagt slechts een paar puntjes. Tom en Henk van Bemmel volgen op gepaste afstand. Johan Zwanepol en Ruurd Kunnen klommen naar de vijfde en de zevende plaats door winstpartijen tegen respectievelijk Theo Wolthekker en Jeppe Teensma. Tussen hen in staat Arnold Meijster als hoogst geklasseerde B-speler. Arnolds voorsprong op Ale Bakker en Jan van Spijker is evenwel niet erg groot. Mark Hoogendijk verzuimde zijn achterstand te verkleinen door tegen Frans van Doorn niet verder te komen dan remise. In de opening kreeg Mark alle kans om Frans onder de voet te lopen maar hij verzuimde te profiteren. Uiteindelijk moest hij nog hard vechten voor de overigens verdiende remise. Arend van der Burgh (remise tegen Kees Duisterwinkel), Olaus Diebrink en Jeppe Teensma hebben inmiddels een flinke achterstand op Arnold opgelopen.
Jan Duisterwinkel staat eerste in de C-groep met een behoorlijke voorsprong op een achtervolgend vijftal dat wordt aangevoerd door Jan Pezij. Onder hen ook Peter Slaman die won van Bob van Maanen en Cees Hageman die te sterk was voor Jan Willem van der Kouwe.
Het is spannend aan de top
- Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen
In de negende ronde van de interne competitie slaagde Henk van Bemmel er met een goed voorbereide opening in koploper Tom Visser zijn eerste nederlaag van dit seizoen te bezorgen. Daarvoor had hij wel enige hulp van zijn tegenstander nodig. Tom miste in het middenspel na een mooie gelijk opgaande strijd een vrij eenvoudige verdedigingszet. Dat kostte hem een stuk en toen de tijdnood ook nog een rol ging spelen moest hij zijn meerdere erkennen in Henk.
Met de zwarte stukken nam Lieuwe Boskma het op tegen Jeppe Teensma die weer de opening speelde waar hij zo vaak succes mee heeft. Dit keer echter niet. Lieuwe verzon aan het bord een weerlegging met een knap stukje positieschaak. Door dit resultaat volgt hij Tom op als koploper, overigens met zeer kleine voorsprong. Het blijft de komende tijd spannend aan de top!
Opvallend was de partij tussen Henk Kouwenberg en Jan Willem van der Kouwe. Henk truukte zijn tegenstander in de opening en als toeschouwer gaf ik weinig meer voor de kansen van de zwartspeler. Maar Jan Willem liet zien dat hij met de stukken die hij nog had beter uit de voeten kon dan zijn tegenstander die achteraf te kennen gaf dat hij blij was met remise. Een fraaie prestatie van Jan Willem die meer dan 30 jaar niet heeft geschaakt en nu steeds beter spel laat zien. Voor de koppositie in het klassement was ook de partij tussen Johan Zwanepol en Ruurd Kunnen van belang. Het werd een lang en moeizaam gevecht vooral voor Kunnen die zichzelf wat in de weg zat toen hij uit angst voor een blunder in naderende tijdnood een tactisch remiseaanbod van Johan accepteerde.
De eerste teamwinst in meer dan een jaar voor het tweede
- Geschreven door: Jan van Spijker
Roden 2 -Haren Oostermoer 2 : 3,5-2,5
Als je deze kalme uitslag ziet verwacht je niet dat we ons deze schaakavond nog wel een lange tijd zullen herinneren. Om iets van het toch wel spectaculaire verloop te kunnen overbrengen aan de lezer dezes moeten we beginnen met mijn partij aan bord 1 tegen Harry Gielen, mij in rating veruit de baas. In een variant van de Siciliaan waarin ik al eens eerder verdwaald ben ( een ezel stoot zich in het gemeen...) kwam ik zodanig in de knel dat ik zowaar een spectaculaire uitweg bedacht. Na de nodige geforceerde slagenwisselingen verloor ik echter een hele loper op f6 die ik niet terug kon nemen omdat mijn pion op g6 werd gepend door een fraai gepositioneerde witte dame op de g-lijn. Wat restte was een degelijk afgewikkelde doorbraak van wit en zo tegen half tien zaten de stukken in het doosje. 0-1. Nog geen 10 minuten later kwam Arnold op bord 5 bij me langs die me toevertrouwde dat hij wel kon opgeven door een blunder waardoor zijn hele stelling kon worden opgerold. Zijn tegenstander zag de fout, deed de gevreesde zet, en bood een meteen geaccepteerde remise aan, tot verbijstering van Arnold en regelrechte consternatie van zijn toegesnelde teamgenoten. Dat hij het fout zag bevestigde Fritz door de stelling met +7 te waarderen. Maar dus toch nog een halfje: 0,5-1,5. Aan de overige borden was het beeld wisselend: Ale op 3 had een waanzinnig gecompliceerde stelling met veel dreiging richting zijn tochtige koningsstelling en leek het te verliezen, evenals Arend op 4 die volledig omsingeld werd door torens, paard, dame en pionnen. Het leek een kwestie van tijd dat onze achterstand nog groter zou worden. Olaus op 6 had iets dat hartstikke remise leek te worden en slechts Jan D op 2 had ruim voordeel nadat hij zijn tegenstander een paard en pion had weten te ontfutselen. Op dat moment ging Jan's telefoon af en ontstond er enige commotie door een winstclaim door Harry Gielen die door zijn vrije tijd als teamleider leek te fungeren. Jan's tegenstander, teamleider Atze Dijkstra vond dat wat te gortig voor een verloren stelling en stelde remise voor. Over de telefoonclaim werd pas later duidelijk dat die onterecht is volgens de Nosbo-reglementen maar op dat moment werd die door ons als juist beschouwd. Jan natuurlijk sneu en we zagen onze laatste winstkans op dat moment verdampen : 1-2. Maar plots kwam de omslag en ging de tegenstander van Arend in een ontzettend gecompliceerde stelling pardoes door zijn klok, omdat hij nog op een extra kwartier na 40 zetten rekende, en werd het zowaar 2-2. Eens te meer bleek dat kennis der reglementen het verschil kan maken.
Ale lag inmiddels zwaar onder vuur doordat de witte torens en dame zijn stelling aan stukken scheurden en op dat moment kwam Olaus langs om te vragen of hij remise kon overeenkomen omdat alles in evenwicht leek. Dat leek me op dat moment echt niet verstandig en dus vroeg ik hem rustig door te spelen omdat ik ook vond dat hij iets actiever stond. En zowaar, nog maar 4 of 5 zetten later liet zijn tegenstander zomaar een paardvork toe die hem een volle dame kostte: 3-2 !
En onze harten sprongen op toen Ale's tegenstander zich ergens leek te vergalopperen, miste Ale zowaar een hele toren die hem werd aangeboden, en toen de stofwolken opgetrokken waren resteerde een toreneindspel met 3 pionnen elk, waarvan Ale een verre vrije zodat hij op winst kon spelen.
Dat zijn tegenstander er nog remise van wist te maken door op welhaast magische wijze ook nog een verre vrije te creëren vonden we uiteindelijk niet eens zo erg.
Eindelijk een teamwinst na het hele vorige seizoen te hebben verloren.
Roden 1 verliest van Leek
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
De Hoofdklasse is dit seizoen zwaarder dan ooit doordat teams nu ook KNSB-spelers mogen opstellen. Daardoor zijn er sterke teams bijgekomen en hebben de traditionele “Promotieklasseteams” (zoals de Hoofdklasse tot vorig seizoen heette) het moeilijk. Zo verloor Bedum, dat in de eerste ronde nog van Roden had gewonnen, met 8-0 van SISSA 1 dat een teamrating van rond de 2100 heeft. Van der Linde heeft met 7-1 van dit team verloren. Ons eerste staan nog zware wedstrijden te wachten ... Maar eerst spelen wij op 26 november thuis tegen Middelstum. Dat is een wedstrijd die gewonnen kan worden.
Ondoorgrondelijkheid en gezelligheid in de rapidcompetitie
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Johan Zwanepol heeft de leiding genomen in de rapidcompetitie. Op de eerste speelavond won hij al zijn partijen! Datzelfde deed gastspeler Adrian Kuiper van schaakclub Leek, maar die heeft maar drie van de vier ronden meegedaan. Eerder op de avond speelde hij zijn partij vooruit tegen Theo Wolthekker voor de match Leek 1 - Roden 1 van vrijdag a.s. Met succes, want hij heeft gewonnen.
Op de gedeelde derde plaats staan Tom Visser en Ruurd Kunnen. Beiden verloren één partij en wel tegen Johan. Dat geeft diens eerste plaats extra glans.
In de eerste ronden leek Derk Holman de held van de avond te worden. Hij had geen medelijden met de twee andere gastspelers uit Leek, Frans Huisman en Tije Smedinga. Ook Ruurd had zijn handen vol aan onze nestor. Pas in de laatste ronde sloeg de vermoeidheid onverbiddelijk toe en ging hij tegen Tom kansloos ten onder.
Drie uit vier hebben ook Jeppe Teensma en Arnold Meijster gehaald. Vanwege hun lagere weerstandspunten staan zij met deze mooie score onder Jan Duisterwinkel en Lieuwe Boskma die 2½ punt uit vier partijen hebben gescoord. Het lijkt niet eerlijk, maar het klopt vast wel. De wegen van het Keizersysteem zijn soms ondoorgrondelijk, en voor iedereen gelijk. Ook Theo Wolthekker, Henk Kouwenberg en Ale Bakker staan lager op de ranglijst dan op grond van hun ongewogen score verwacht zou worden. De ondoorgrondelijkheid van het Keizersysteem blijkt helemaal uit de positie van Bob van Maanen. Bob is de rode lantaarndrager geworden. In vier ronden heeft hij een half punt gehaald. Boven hem staan echter maar liefst drie spelers die al hun partijen hebben verloren.
Jan Duisterwinkel en Lieuwe Boskma speelden remise tegen elkaar en verloren beide van Adrian. Logisch dus dat zij vrijwel gelijk staan. Jan van Spijker heeft twee van zijn drie partijen gewonnen. De vierde ronde heeft hij overgeslagen. Ook Theo heeft 2 uit 3 gescoord. De eerste ronde moest hij verstel laten gaan om de partij tegen Adrian Kuiper vooruit te spelen en in de tweede ronde moest hij tegen …. Adrian Kuiper. En weer moest Theo zijn meerdere in hem erkennen. Ale speelde remise tegen Henk Kouwenberg en won van Bob van Maanen en Frits Bosman. Met zijn 2½ uit 4 staat hij vlak onder Cees Hageman die 2 uit 4 heeft. Die had dat te danken aan zijn winst tegen Jan Pezij, waarin hij het vege lijf redde met de originele zet Pf6-d4.
Bob heeft zoals gezegd één remise gescoord. Het is een halfje om te koesteren, omdat hij het heeft ontfutseld aan Arend van der Burgh, zeker niet de eerste de beste. Arend haalde nog een half punt tegen Frans van Doorn en daarmee was voor hem de pijp leeg. Frans had het genoegen te winnen van Jan Willem van der Kouwe, die helaas op deze eerste rapidavond van het seizoen niet aan scoren is toegekomen. Jan Pezij en Dirkjan Korenhof wonnen hun partij in de eerste ronde. In het relatief zware programma dat voor hen volgde, konden zij hun totaal echter niet uitbreiden.
Jannie Russchen bleef ook op de nul steken. De enige vrouw van onze club laat iedere speelavond zien waar het bij ons eigenlijk om gaat: de gezelligheid onder elkaar, het spelplezier en de verrukking over de mooie combinaties die je in een schaakpartij kunt tegenkomen, zijn belangrijker dan de puntjes op de ranglijst.
schaken verbroedert
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Schaken verbroedert
Twee partijen trokken in de 8e ronde van de interne competitie veel aandacht, namelijk die van Lieuwe Boskma tegen Henk van Bemmel en die tussen de broers Kees en Jan Duisterwinkel.
Henk kreeg in de opening enkele goede kansen op een betere stelling maar koos niet voor de beste zetten. Zoiets kun je tegen Lieuwe niet ongestraft doen. Hij wist gaandeweg een stellingvoordeel te creëren en toen Henk nog enkele steken liet vallen besliste Lieuwe met een paar tactische wendingen de partij. Hij is nu de koploper Tom Visser, die zelf niet speelde, dicht genaderd.
De gebroeders Duisterwinkel speelden een zeer onderhoudende en spannende partij. Kees die dit seizoen een goede start heeft gemaakt zette met de witte stukken de zwarte stelling van zijn broer Jan flink onder druk. Helaas voor hem gebruikte hij zoveel bedenktijd dat de onzekerheid toesloeg. Jan maakte hier gretig gebruik van, nam de aanval over en won de partij.
Jeppe Teensma kon het met de witte stukken niet bolwerken tegen een solide spelende Ward Romeijnders. Deze voerde de partij na pionwinst en stellingvoordeel weer zeer overtuigend naar winst.
Arnold Meijster bleef zonder zelf te spelen de beste B-speler omdat Ale Bakker tegen Jan van Spijker na lange strijd niet verder kwam dan remise. Jan Pezij is nog steeds de best geplaatste C-speler ondanks zijn verlies tegen Johan Zwanepol. Laatstgenoemde moest wel heel hard werken om Jan het punt afhandig te maken.
Arend van der Burgh kende een ongelukkige schaakavond. Al snel beging hij enkele blundertjes tegen Frits Bosman die hem materiaal kostte en bij een tweede gesmoorde kreet van afschuw wist ik dat de partij voor Arend verloren ging.
Cees Hageman speelde een zeer wisselvalige partij tegen Frans van Doorn. Cees kwam veel beter uit de opening, wist tot in het late middenspel voordeel te behouden om zich vervolgens te verslikken in een tactische wending. Dit kostte hem een kwaliteit en 2 pionnen. Toen Frans door een Hageman's vorkje een toren verspeelde mocht hij alsnog zijn handen dichtknijpen met een remise.
Arnout Wegerif moest zich tegen de opdringerige stukken van Theo Wolthekker zien te verweren het geen hem na lange strijd niet lukte.
DirkJan Korenhof verspeelde met wit op een wat knullige manier een stuk tegen Peter Slaman die dit presentje bekwaam wist te verzilveren.
Bob van Maanen won al snel van Jannie Russchen die niet profiteerde van open lijnen en tenslotte wist Jan Willem van der Kouwe met wit Derk Holman te verschalken.
Duisterwinkel ziet het licht.
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Duisterwinkel ziet het licht.
In de 7e ronde van de interne competitie was de grootste verrassing de remise van Kees Duisterwinkel tegen Theo Wolthekker. Na de partij vertrouwde Kees de schrijver van dit verslag toe, dat hij na de opening geen cent meer gaf voor zijn kansen. Hij stond met de zwarte stukken nogal gedrongen, maar toen Theo zijn paarden wat ongelukkig plaatste mocht hij, met een kwaliteit minder, blij zijn met remise.
Het was sowieso een geslaagde avond voor de gebroeders Duisterwinkel. Met de witte stukken zette Jan Duisterwinkel de stelling van DirkJan Korenhof zwaar onder druk, won materiaal en tenslotte de partij.
Henk van Bemmel strafte een grove onnauwkeurigheid van Johan Zwanenpol af en Jan Pezij liet zien dat hij steeds beter in vorm komt. Met goed positioneel spel versloeg hij Olaus Diebrink.
Frans van Doorn was in de opening tegen Frits Bosman al snel de weg kwijt. Laatst genoemde was zo vriendelijk Frans weer op het goede spoor te zetten zodat hij er met de grootste moeite nog een remise uit kon persen.
Henk Kouwenberg noteerde op overtuigende wijze zijn tweede overwining van dit seizoen. Hij brak met zijn gewoonte om door een blunder een betere stelling uit handen te geven en Bob van Maanen was het slachtoffer.
Ale Bakker wist op zijn vetrouwde bescheiden manier met de zwarte stukken van Tije Smedinga te winnen, gewoon door goede zetten te blijven spelen.
Arend van der Burgh liet tegen Arnout Wegerif met consequent strategisch spel zien hoe je een partij naar je hand kunt zetten. Jannie Russchen blijft het moeilijk vinden om goede stellingen die ze op het bord weet te krijgen, in winst om te zetten en Peter Slaman kon daar van profiteren.
In de stand veranderde niets. Tom Visser bleef zonder zelf te spelen koploper, Arnold Meijster de best geplaatste B-speler en Jan Pezij verstevigde zijn positie als beste C-speler met een negende plaats in het klassement.
Voor de externe wedstrijd van het eerste team tegen Leek werd alvast een partij vooruit gespeeld. Ward Romeijnders moest het met de witte stukken opnemen tegen Erwin Heijnen, een op papier sterkere tegenstander. Heijnen kwam in de loop van het middenspel, na een goed berekend stukoffer, enkele pionnen voor te staan en leek een vernietigende aanval in handen te hebben. Maar de schijn bedroog en de praktijk was weerbarstig. Uit het niets toverde Romeijnders een paar gevaarlijke dreigingen op het bord. De toeschouwers zagen al winstvarianten voor de Rodenaar, maar zover kwam het niet. Toen herhaling van zetten onontkoombaar was, besloten de spelers tot remise.