Te Mooi
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Te Mooi.
Er zijn in een schaakwedstrijd van die momenten die ontroeren en tot vreugde stemmen.
Zo'n moment deed zich voor tijdens de 2e ronde in de partij tussen Mark Hoogendijk en Dick Dalmolen. Zij speelden een boeiende gelijk opgaande partij en Mark stelde remise voor. “Dit is toch veel te mooi om nu te stoppen” was het antwoord van Dick en hij speelde, gedreven door de liefde voor het spel, gepassioneerd verder. En zoals we weten: liefde overwint alles, en dat was ook deze keer het geval. Na enkele zetten had Dick zijn tegenstander elegant en met toewijding in een hopeloze positie gemanoeuvreerd. Een goede combinatie van liefde voor het spel en nuchtere zakelijkheid zagen we bij Lieuwe Boskma en Johan Zwanepol. Lieuwe had met de witte stukken een voordelig eindspel bereikt maar winst was nog lang niet zeker. Toen de clubkampioen schijnbaar besluiteloos met zijn loper heen en weer ging, bood Johan remise aan. Liever een lelijk half puntje dan een mooie nul. Lieuwe ging even verzitten en zei vriendelijk maar vastberaden: “Ik speel nog even verder”. Vanzelfsprekend deed hij dat net zoals Dick uit liefde voor het spel, want ook deze stelling was te mooi om ermee te stoppen. Maar hij deed het ook, keihard materialistisch, om te winnen. En zo geschiedde. Lieuwe heeft zich stevig aan de kop van het klassement genesteld. Hij wordt gevolgd door Tom Visser die in een logische en voor hem makkelijk te spelen partij Ruurd Kunnen versloeg, en Dick Dalmolen. Door zijn overwinning op Frits Bosman is Frans van Doorn met een 5e plaats de beste B-speler. Jan Pezij die deze ronde niet speelde, voert het klassement aan van de C spelers. Cees Hageman tekende voor de meest opzienbarende uitslag van de avond. Hij won van eerste teamspeler Henk van Bemmel.
Arnout Wegerif speelde de eerste 20 zetten met wit een uitstekende partij tegen Peter Slaman en kwam wat beter te staan. Maar de ervaring en het geduld van Peter gaf de doorslag. Hij profiteerde van enkele mindere zetten van Arnout en won de partij.
Arend van der Burgh mag als onze nieuwe voorzitter precies weten welke weg onze club gaat bewandelen, op het bord is hij tot nu toe het spoor wat bijster. Henk Kouwenberg profiteerde hiervan. Met dynamisch spel wist Kees Duisterwinkel Jan Willem van der Kouwe te verslaan en broer Jan hield het tegen Jan van Spijker remise.
Met de focus op de wedstrijd van het Nederlands voetbalelftal tegen Estland voor plaatsing voor het Europees kampioenschap, besloten Olaus Diebrink en Arnold Meijster al snel tot remise om deze wedstrijd te kunnen volgen.
Aan het eind van de avond bleven we zitten met één vraag. Voor de zomervakantie heeft Lieuwe acht winstpartijen op rij gescoord en daar zijn nu alweer twee bijgekomen. Waarschijnlijk een record, en waar houdt dat op? Wie heeft er zoveel liefde voor het schaakspel dat hij Lieuwe Boskma kan verslaan? Mogelijk geeft een verlichte tegenstrever in één van de volgende ronden daar antwoord op.
De eerste ronde, verliezen is zonde
- Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen
Het was voor de 25 aanwezige schakers van onze club weer even wennen aan het begin van het seizoen. Vragen zijn er zoals: “Heb jij nog gespeeld, deze zomer?” Meestal was het antwoord iets in de trant van: “Nee, ik heb geen stuk aangeraakt.” Sommigen hebben een schaaktoernooi op internet gevolgd en een enkeling had aan een toernooi meegedaan. Maar de grote vraag voor iedereen was wie wel al in vorm was en wie niet. Maar ook praktische zaken zoals: Hoe stel ik de klok ook al weer in, zijn er nog notatieboekjes en is onze proviand wel adequaat aangevuld? Enige uit angst geboren overwegingen waren ook te beluisteren zoals: “Ik moet niet meteen winnen want anders krijg ik de volgende keer een hele sterke tegenstander en verlies ik misschien”. Of wat positiever: “Ik ga toch gewoon bij Ger en Ruurd in de leer”. Kortom, weer genoeg overwegingen voor spannende partijen met soms verrassende en emotionele ontknopingen.
Neem nu de partij tussen Theo Wolthekker en Henk van Bemmel. Als je na een half uur een stuk weggeeft en een totaal verraste Theo zegt dat hij dacht dat met het ouder worden dingen gewoonlijk niet meer zo vlug zouden gaan, dan is de vrolijke toon voor de avond wel gezet. Zo snel als Theo en de ongelukkige Henk overgingen tot enkele vriendschappelijk partijtjes, zo lang zat onze clubkampioen Lieuwe B
oskma te zwoegen tegen een zich uitstekend verwerende Peter Slaman. Peter toonde nog eens duidelijk waarom hij met overmacht is gepromoveerd van de C-groep naar de B-groep en eigenlijk in de A groep thuis hoort. Hij had, zo bleek uit de analyse na de partij, zo'n tien zetten voor hij opgaf een winstvariant gemist en dat terwijl hij 10 minuten meer tijd op de klok had dan Lieuwe.
Met de vorm van Olaus Diebrink, die de laatste jaren nauwelijks tijd had om partijen te spelen, zat het wel goed. Hij hield Tom Visser keurig op remise.
Johan Zwanepol had in het Nazomertoernooi in Assen aan zijn vorm gewerkt, en daarvan werd onze nieuwe voorzitter Arend van der Burgh het slachtoffer. Een (te) vroeg vooruitgeschoven dame van Arend stond met tempoverlies enige zetten later weer op haar uitgangspositie geparkeerd en het strategisch overwicht dat Johan mede daardoor kon opbouwen rondde hij bekwaam af.
Arnold Meijster durfde met de witte stukken tegen Bob van Maanen een loperoffer op f7 aan dat correct bleek te zijn. Ze waren toen snel klaar. Na afloop legde Arnold zijn tegenstander opgewekt uit hoe hij beter had kunnen spelen. Bob luisterde aandachtig toe en mogelijk gaat hij met deze les zijn voordeel doen. Maar nu vertrok hij met een nul op zak snel naar huis.
Kees Duisterwinkel en Dick Dalmolen gaven een demonstratie van hoe ingewikkeld schaakpartijen wel kunnen worden. Dick rekende echter beter dan Kees en won na zware strijd. Jan Duisterwinkel bracht het er beter van af tegen Jeppe Teensma die met de witte stukken tevreden kon zijn met remise. Datzelfde gold ook voor DirkJan Korenhof die tegen Cees Hageman een wisselvallige partij speelde waar de kansen voortdurend wisselden. In een betere stelling nam Cees genoegen met remise.
Ook Arnout Wegerif was in vorm. Met de zwarte stukken verzuimde hij aan het eind van zijn partij Jan Pezij een nederlaag te bezorgen door wat te voorzichtig spel. Het werd voor Arnout een plusremise met de smaak naar meer.
Van Ale Bakker straalde eveneens de vrolijkheid af toen hij Henk Kouwenberg tot opgave dwong. Bij sommige verliezers was enige teleurstelling te bespeuren. Echter niet bij Derk Holman. Die had zich inventief verdedigd tegen Ruurd Kunnen, maar toen de vermoeidheid toesloeg kon hij het nadeel dat hij in de opening had opgelopen toch niet repareren. En ook niet bij Jannie Russchen die eigenlijk best tevreden was dat zij het Frans van Doorn zo lastig had gemaakt.
Vier partijen eindigden in remise. Niet verliezen is een goed begin.
Een nieuw seizoen, een nieuwe voorzitter
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Het nieuwe seizoen is traditiegetrouw begonnen met de Algemene Ledenvergadering. Het was een memorabele vergadering. Na 10 jaar enthousiast en met flair leiding te hebben gegeven aan de club, trad Lieuwe Boskma terug als voorzitter. Arend van der Burgh neemt het stokje over. Namens alle aanwezigen overlaadde hij zijn voorganger met lovende woorden en mooie cadeaus. De speech van Arend staat op deze website.
Bij deze wisseling van de wacht vielen de andere agendapunten in het niet. Natuurlijk werd er heen en weer gepraat over het speeltempo en de competitieopzet. We spelen een ronde meer dan vorig seizoen, zodat de zomervakantie niet zo lang duurt. Niet veranderd is dat we voor elke partij een bedenktijd van 90 minuten plus 10 seconden per zet krijgen. Bij het snelschaken gaan we terug naar de aloude 5 minuten zonder extra tijd. Wat betreft de competitieopzet is besloten dat door geen degradatie toe te passen het aantal spelers in de A- en B-groep groter moet worden en dat in de C-groep kleiner. We gaan weer met een achttal en een zestal meedoen aan de NOSBO-competitie en we proberen het ook weer eens in de bekercompetitie. Het financiële beleid kwam uitgebreid ter sprake, met als belangrijkste conclusie dat de contributie voor de volwassenen met vier euro omhoog gaat.
Bij de prijsuitreiking bleek eens te meer dat het de avond van Lieuwe was. Hij werd gekroond als winnaar van de interne competitie en clubkampioen. Ruurd Kunnen is eerste geworden bij het rapidschaken en Tom Visser werd de snelschaakkampioen.
Maandag begint de competitie weer. Een duidelijke favoriet is er niet. Natuurlijk is Lieuwe een grote kanshebber, maar veel hangt ervan af hoe vaak Ward Romeijnders kan meedoen. Op rating is hij de sterkste, maar daarmee ben je nog geen kampioen. En wie weet, misschien melden zich nieuwe leden aan die alles op zijn kop zetten.
Speech i.v.m. afscheid van Lieuwe Boskma als clubvoorzitter
- Geschreven door: Arend van der Burgh
Roden, 26 augustus 2019
Beste Lieuwe,
Met mijn benoeming als voorzitter van deze mooie vereniging, betekent het dat we na een dienstverband van tien jaar van jou afscheid gaan nemen als clubvoorzitter. Lieuwe, in het rijtje van Sjoerd Cats, de onlangs overleden At de Groot, nam je in 2009 de voorzittershamer over van Piet Brouwer.
In de afgelopen tien jaren heb jij een aantal grote veranderingen in gang gezet en ben je met je team met veel zaken bezig geweest. Vaak prettige vernieuwingen, maar ook wel eens moeizame overleggen met wisselende organisaties: Promens Care, Cosis of WIN. Ik refereer even naar de verhuizing van het dorpshuis Nieuw Roden naar het Trefpunt Scheepstra, alweer zeven jaar geleden. De “wederopstanding” van het Ot & Sientoernooi in 2014, de samenwerking met Schaakclub Leek, de inrichting van de Treftuin, maar bovenal de inspanning naar de vele jeugdschaakactiviteiten in onze gemeente Noordenveld. De Grand Prix, het Basisscholenkampioenschap en de jaarlijkse jeugdtraining op de basisscholen leiden telkens op tot nieuwe jonge schaakenthousiastelingen.
Je hebt veel zaken in huis die je een goed voorzitter maken; je leidt, stuurt, motiveert en begeleidt, je bent sociaal, collegiaal en amicaal en weet leden te binden. Naast sportiviteit speelt gezelligheid binnen de club voor jou een belangrijke rol, ook al gaat dat soms wel eens iets ten koste van de sportieve aspiraties. Toen je op de laatste competitie-avond clubkampioen werd, viel het ons op, dat je dat kampioenschap eigenlijk helemaal niet zo belangrijk vond. Wel genoot je zichtbaar van de grote opkomst van leden op die avond, waarmee daarna nog een goed glas wijn werd gedronken tijdens een prettig gesprek.
In het bestuur gaan we je zeker missen, je opvolger staat voor een uitdagende taak. Voor ieder van ons zal dat even wennen zijn. Gelukkig zijn we jou voor de club niet kwijt en zullen we zeker zo nu en dan nog een beroep op je doen. Lieuwe, hoewel ik in ons clubblad de Roder Loper lees dat de vereniging al in 2015 op zoek was naar een andere voorzitter, zijn we blij dat je die taak zo lang binnen onze vereniging hebt willen vervullen. Deze lofrede komt natuurlijk ook toe aan de inzet van jouw medebestuurders, maar dit moment sta jij even in het middelpunt van de belangstelling.
Bij een afscheid hoort een cadeau. Een attentie van de vereniging, van alle leden. Als blijk van dank voor jouw inzet. Aan mij de eer om die cadeaus aan jou te mogen overhandigen.
Namens schaakclub Roden,
Arend van der Burgh, voorzitter
Een drankje voor iedereen - Lieuwe is kampioen
- Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen
De schaakavond was nog niet halverwege of er klonk een luid applaus op. Lieuwe Boskma had op overtuigende wijze met de witte stukken Jeppe Teensma verslagen en deelde ons in de vreugde door iedereen een consumptie aan te bieden. Een verdiend kampioenschap na zijn achtste overwinning op rij. Ondertussen zat Ruurd Kunnen nog te zwoegen tegen Tom Visser. Hij stond met zwart wat beter, maar in de wetenschap geen kampioen meer te kunnen worden nam hij genoegen met remise.
De strijd om wie zich de beste speler van de B-poule mocht noemen bleef tot het laatste moment erg spannend. Er waren nog vier kanshebbers over namelijk: Ale Bakker, Arnold Meijster, Jeppe Teensma en Arend van der Burgh die elkaar dicht op de hielen zaten. Jeppe ging ten onder tegen Lieuwe en Ale had daardoor aan remise tegen Arend voldoende om zich de beste speler van het B-klassement te noemen en dat lukte hem. Ondanks een mooie overwinning met de witte stukken op Jan van Spijker lukte het Arnold niet meer Ale te passeren in het klassement.
In de C-poule lag dat heel anders. Met een remise tegen Dick Dalmolen bleef Peter Slaman op de 9e plek in het klassement de als 14e geëindigde Jan Duisterwinkel ruim voor. Een mooie prestatie van Peter die dit seizoen na een lange periode van onthouding het schaakspel weer heeft omarmd.
Verder wonnen Kees Duisterwinkel van Arnout Wegerif en Bob van Maanen, lichtelijk verrassend, van Jan Pezij. Henk Kouwenberg had de pech om in een betere stelling zijn dame te laten vangen. Frans van Doorn beschouwde dit cadeautje als een waardige afsluiting van het seizoen en nam het dankbaar aan. Dirk Jan Korenhof moest tegen Frits Bosman genoegen nemen met remise. Hij had gewonnen gestaan, maar een paar wederzijdse blunders maakten de partij aan het eind nog erg spannend. Ook Cees Hageman presteerde goed door een degelijke remise te spelen tegen Mark Hoogendijk.
Jan Duisterwinkel verzuimde in het middenspel een pion te winnen tegen Johan Zwanepol die daarna met sterk aanvallend spel de partij naar zich toe trok. Johan kan met een goede vierde plek in het eindklassement terug zien op een goed seizoen en wie weet zit er volgend jaar meer voor hem in.
Er heerste een haast uitbundige sfeer op deze laatste clubavond. Er werd aan niet minder dan 14 borden gespeeld, een record. De sfeer op de club is mede zo goed door onze speelruimte. De Scheepstraschool is een unieke plek voor schaakwedstrijden. Ook het Ot & Sien schaaktoernooi heeft hier een passend onderkomen gevonden. Dat dit mogelijk is, is te danken aan de goede samenwerking van de schaakclub met Cosis en WIN en de steun van de gemeente Noordenveld.
De veilige wereld van Ot & Sien
- Geschreven door: Frans van Doorn
Wie van ons is er niet mee opgegroeid of heeft er niet op zijn minst kennis van genomen: de veilige wereld van Ot & Sien? Een kinderwereld zoals die in het begin van de vorige eeuw werd geschapen door de verhalen en rijmpjes van Hindericus Scheepstra en de illustraties van Cornelis Jetses. Een huiselijke wereld van warmte en gezelligheid in een buitenwereld die ook hele andere sferen kende. 
Is het dan niet een voorrecht dat je in de sfeer van deze gezelligheid en geborgenheid in de Scheepstraschool naast het standbeeld van Hindericus Scheepstra een schaaktoernooi mag en kan organiseren? Een plek waar het spel belangrijker is dan de knikkers, de gezelligheid het wint van de harde competitie, het geld plaats maakt voor kunst?
In deze sfeer werd afgelopen zaterdag 25 mei het 6e Ot & Sientoernooi gespeeld. Leuke, spannende en verrassende partijen, in een ontspannen sfeer. Een goed verzorgde lunch en een entreeprijs die zeer deelnemersvriendelijk is.
36 Schakers maakten tussen half tien en tien uur hun opwachting en moesten even geduld hebben voordat er koffie kon worden gezet. Enkele schakers vroegen zich af hoe we voor zo'n lage entreeprijs een lunch konden verzorgen en ook nog eens een consumptie konden aanbieden. Ach, in een gezellige gemeente met een gemoedelijke sfeer is veel mogelijk.
Voor de derde keer won Fons van Hamond het toernooi en dit keer met overmacht (zie de volledige stand met alle uitslagen). Alle zeven rapidpartijen wist hij te winnen, ondanks sterke tegenstand van onze clubgenoten Johan Zwanepol, Lieuwe Boskma en Ruurd Kunnen en ook van een verrassend sterk en vooral super snel spelende Tijmen Hofstra van schaakclub Leek. Tijmen werd met een score van 5½ uit 7 tweede. Met een gelijk aantal punten bezette Tom Visser de derde plaats. De vijfde plaats was voor onze schaakavonturier Theo Wolthekker, een mooie prestatie.
Wat ook leuk is aan dit toernooi: er melden zich altijd een aantal jeugdspelers aan die zoals Tijmen Hofstra nu en Jonas Hilwerda vijf jaar geleden, verrassend sterk en origineel spelen. Zo liet Arjan de Vries ook van zich spreken door in het eerste toernooi van zijn leven vier overwinningen te behalen op geroutineerde spelers. Hij wist met 4 overwinningen de veertiende plaats te bemachtigen. Zijn vader die de hele dag aanwezig was wilde niet bij zijn partijen kijken, dat vond hij veel te spannend. Toen ik hem vroeg of hij niet een keer mee wilde doen zei hij dat zijn zoon hem duidelijk had gemaakt dat schaken toch wel een moeilijk en onbegrijpelijk spel is. Een volwassene die zo onbaatzuchtig zijn kind kan steunen; is dat niet de moraal van het Ot & Sien verhaal?
Adembenemend en gediagonaliseerd.
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Met deze aanhef kunnen we de 29e ronde van onze competitie wel karakteriseren.
Maar eerst enige uitleg over het begrip diagonaliseren. Deze term was ik nog niet eerder in de schaakwereld tegen gekomen. De term is bekend in de lineaire algebra wanneer we het hebben over het diagonaliseerbaar zijn van een vierkante matrix (schaakbord?).
Na de zotte partij tegen Bob van Maanen waar Frans 6 pionnen keurig op de diagonaal f2, e3, d4, c5, b6 en a7 had weten te plaatsen en uiteindelijk won wist onze vrijwel zeker aanstaande clubkampioen Frans achteraf te verzekeren dat hij zijn tegenstander gediagonaliseerd had. Zo leverde Lieuwe, misschien onbedoeld, een bijdrage aan de uitbreiding van ons schaakvocabulair. Maar hoe speelde hij zelf? Wist hij Ruurd Kunnen van het lijf te houden die hem zo dicht op de hielen zit in de strijd om het clubkampioenschap?
Natuurlijk hielden de twee kemphanen elkaar voortdurend in de gaten. Zo stelde Lieuwe zich regelmatig op de hoogte van de ontwikkelingen op het bord van Ruurd. Deze vond in Arend van der Burgh een taaie tegenstander die na het gevoelige verlies in de vorige ronde tegen Lieuwe iets recht had te zetten.
En natuurlijk was Ruurd ook enkele keren te vinden bij het bord van Lieuwe en al snel moest hij constateren dat Lieuwe tegen Peter Slaman met wit positioneel voordeel wist te verwerven met goede aanvalskansen. Zelf moest hij zeer nauwkeurig spelen tegen Arend die op het oog wat ruimte voordeel wist te creëren. Toch was Ruurd de eerste die zijn partij wist te winnen door pionwinst om te zetten in een niet te stoppen aanval met stukwinst. Ondertussen zat onze nummer 1 van de ranglijst zwaar te rekenen op een sluitende winstvariant. En zijn berekeningen klopten! Peter moest na een mooie combinatie van Lieuwe afscheid nemen van zijn dame, en gaf op. Ondanks dit verlies blijft hij met zijn 9e plaats de beste C speler op enige afstand gevolgd door Jan Duisterwinkel die zich revancheerde voor de wat mindere resultaten van de laatste tijd, door een zich goed verwerende Arnout Wegerif in het eindspel te verslaan.
En wat waren Johan Zwanepol en Tom Visser toch zuinig op hun stukken. Na 23 zetten hadden ze elkaar nog geen pion gegund laat staan een stuk. De tijd tikte door en Tom moest in tijdnood na een blunder de zegen aan Johan laten die overigens een puike partij speelde.
Henk van Bemmel bewees zijn goede vorm door Ale Bakker te verslaan. Ale kan door dit verlies Jeppe Teensma niet meer passeren als beste B speler. Jeppe won namelijk van Arnold Meijster die zijn koning op de verkeerde plek had staan en daardoor materiaal verloor.
Door de klok gaan in een betere stelling. Au! Dit overkwam Mark Hoogendijk tegen Dick Dalmolen die zich op dat moment goed moest verdedigen met nog een halve minuut op de klok. Jannie Russchen liet Cees Hageman ontsnappen toen deze na een positionele dwaling in een troosteloze positie verzeild was geraakt. Jannie bood troost dus Cees won. Maar ze kon terugzien op een goede partij. Teije Smedinga verraste door Jan Pezij te verslaan. Een mooie prestatie.
Volgende week de laatste ronde en het moet wel heel raar lopen wil Lieuwe geen club kampioen worden. Maar ja, wie weet….schaken is soms een adembenemend en ondoorgrondelijk spel waarin je zo maar gediagonaliseerd kunt worden.
Extra hindernis voor Lieuwe?
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Extra hindernis voor Lieuwe?
Na bestudering van de statuten, reglementen en notulen is het bestuur tot de conclusie gekomen dat de competitie 30 in plaats van 29 reguliere ronden heeft. Dat is één meer dan eerst werd gedacht. De regels en afspraken waren niet helemaal duidelijk in het geheugen gegrift en het is de wedstrijdleider dan ook niet kwalijk te nemen dat hij zich heeft vergist. De toevoeging van een ronde zou in het nadeel van koploper Lieuwe Boskma kunnen zijn in zijn jacht op de kampioenstitel, want hij heeft nu één kans meer om een fout te maken. Medelijden hoeven we met hem niet te hebben, want als bestuurslid was hij medeverantwoordelijk voor de gemaakte fout. Als we complotdenkers waren geweest, wat we NIET zijn, hadden we kunnen opperen dat een ronde minder Lieuwe wel goed zou zijn uitgekomen. Maar van zulke gedachten houden we ons verre. Als je hebt gezien hoe vol overtuiging hij Arend van der Burgh versloeg, bekruipt je het gevoel dat hij op deze manier de hele zomer nog wel door kan gaan. Voor achtervolger Ruurd Kunnen gloort er nog slechts een sprankje hoop. Om kampioen te worden moet hij blijven winnen en moet Lieuwe òf een keer verliezen òf de twee laatste partijen remise spelen.
Lieuwe won dus van Arend en Ruurd versloeg Ale Bakker. Het duo Arend en Ale staat vrijwel gelijk op de eerste en tweede plaats in de B-groep. Hun voorsprong op de achtervolgers Mark Hoogendijk en Arnold Meijster, die beiden hebben gewonnen, is echter geslonken. Nummer 1 van de groep promoveert, nummer 2 moet een promotiepartij spelen tegen de op één na laatst geëindigde van de A-groep.
Peter Slaman is vrijwel zeker van de eerste plaats in de C-groep en promotie. Jan Duisterwinkel verspeelde zijn kansen door te verliezen van Mark Hoogendijk. Peter is dit seizoen na een lange rustperiode weer begonnen met schaken en raakt steeds beter op dreef. In de algemene rangschikking staat hij achtste, boven alle B-spelers en boven de A-spelers Menno Keizer en Dick Dalmolen. Dick verloor onnodig van Johan Zwanepol en lijkt een degradatiepartij te moeten spelen om zich in de A-groep te handhaven.
En wat gebeurde er verder in de partijen om des keizers baard? Net als in de zojuist genoemde partijen eindigden deze allemaal in een beslissing. Het komt niet vaak voor dat uit alle partijen een winnaar tevoorschijn kwam ook al verdiende Frans van Doorn dit eigenlijk niet. Tegen Jannie Russchen liet hij, wanneer het erop aankwam, een paar steken vallen waarop Jannie te vriendelijk reageerde. Wat dat betreft was Henk Kouwenberg minder toegevend tegen Tije Smedinga en wist Arnout Wegerif te opportunistisch spel van DirkJan Korenhof bekwaam af te straffen. Zo makkelijk als Arnold Meister zijn tegenstander Kees Duisterwinkel op het verkeerde been wist te zetten door met een stukoffer de stelling van Kees in gatenkaas te veranderen, zo moeilijk had Cees Hageman het tegen Bob van Maanen. Na een lange en zware strijd wist Cees zijn opgebouwde stellingsvoordeel te verzilveren.
Derk 65 jaar getrouwd
- Geschreven door: Tom Visser
Derk Holman, ons oudste lid en tevens drager van het 'bord van verdienste', is deze week 65 jaar getrouwd. Hieronder wordt het echtpaar gefeliciteerd door de burgemeester van Noordenveld.
Kleindochter Annieke, tevens gastvrouw op onze clubavonden, maakte deze lichtbox:
Lieuwe op weg naar de titel?
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Er zijn nog twee ronden te gaan in de interne competitie en de twee overgebleven kampioenskandidaten blijven winnen. Beide hebben ze nu een serie van vijf winstpartijen neergezet. Lieuwe Boskma moest met zwart tegen Theo Wolthekker. Vooraf leek dat een moeilijke avond voor hem te kunnen worden, maar Lieuwe liet het zover niet komen. Hij wachtte niet af maar trad zijn tegenstander voortvarend tegemoet. Er ontstond een boeiende strijd op de koningsvleugel met dreigingen over en weer totdat Theo een fatale fout maakte. Ruurd Kunnen kreeg de Drakenvariant van Cees Hageman te bestrijden. Cees speelde de opening zeer goed, kwam zelfs iets beter te staan, maar luidde zijn ondergang in door twee uiterst giftige pionnen te pakken.
De titel kan Lieuwe bijna niet meer ontgaan. Hij heeft een comfortabele voorsprong en kan zich een remise in een van de laatste partijen ruimschoots veroorloven. Ruurd moet blijven winnen en kan slechts hopen op een grote misstap van Lieuwe.
De koplopers in de B- en C-groep kwamen niet in actie, o.a. doordat Roden 2 een wedstrijd tegen Het Kasteel uit Coevorden speelde. Die wedstrijd eindigde in een 3-3 gelijkspel waardoor het team in de middenmoot van de 1e klasse B is geëindigd. De strijd om de winst in de B-groep gaat tussen Ale Bakker en Arend van der Burgh. Ook Jeppe Teensma is nog niet helemaal uitgeschakeld. Peter Slaman is favoriet voor de overwinning in de C-groep. Hij heeft een kleine voorsprong op nummer twee, Jan Duisterwinkel.
Henk van Bemmel wil Ale, die op de ranglijst vlak boven hem staat, graag inhalen. Noblesse oblige. Hij zette een flinke stap in de gewenste richting door te winnen van Johan Zwanepol. Het was een wisselvallige partij, waarin Henk eerst een kwaliteit won en later een kleine kwaliteit achter stond. In de tijdnoodfase vond hij een mooie manoeuvre waarmee hij Johan een loper afhandig maakte. Dick Dalmolen maakt een ongelukkig seizoen door. Ook hij probeert in de laatste ronden nog een paar B- en C-spelers in te halen. In deze ronde versloeg hij, met enige moeite, Henk Kouwenberg.
De partij tussen Arnout Wegerif en Frans van Doorn ging lange tijd gelijk op. Na een grootscheepse afruil bleek Arnout echter een paard minder te hebben. Dat kon hij niet meer goedmaken. Bob van Maanen en Dirk Jan Korenhof speelden en lange, moeilijke partij die Bob won. Tije Smedinga krikte zijn score op ten koste van Jannie Russchen. Hij neemt nu een mooie middenpositie in de C-groep in.