Geschreven door: Jan van Spijker

Om maar met de uitslag te beginnen: Roden 2- Het Kasteel 1  ½ -7½. Daarmee is alles eigenlijk al gezegd wat gezegd kan worden.

Omdat we de bui al een beetje zagen hangen, hadden we deze keer een wat afwijkende opstelling, waarbij ik en Theo als kanonnenvoer op bord 1 en 2 waren gezet in de hoop op wat punten aan de lagere borden. Jeppe kwam op bord 4 om eens een keer niet de volle laag aan het 1ste bord te krijgen. Dat hij daarmee ook de enige was die überhaupt nog een half punt binnenhaalde, hadden we niet voorzien. Ook de teamcaptain van het Kasteel had van te voren ingeschat toch wel zo’n 2½ punt in Roden achter te laten. Echter, terwijl ik aan het 1ste bord in een lange partij tenminste het gevoel had er een remise uit te kunnen slepen, zag ik tijdens mijn rondjes tot mijn oplopende verbijstering dat de ene na de ander Rodenaar zo maar een stuk achter kwam te staan. We werden afgeschminkt op een wijze die we nog niet eerder hebben meegemaakt. Uiteindelijk moest ik in een minder staand pionneneindspel door zetdwang de vijandelijk koning binnenlaten, waarna het ook voor mij over en uit was.

Je hebt van die avonden die je bijblijven, dit was er zo één.