Bokjes en blundertjes

Na de overwinning van het eerste zestal in Valthermond, speelde ons tweede viertal afgelopen dinsdag avond 12 november nog wat verder weg, namelijk in Ter Apel.
Na een lange reis door de duisternis van het uitgestrekte Drentse en Groninger land, wist ons viertal (Ale Bakker, Arnold Meijster, Jan van Spijker en Teije Smedinga) met 2 overwinningen en 2 remises, een 3-1 winst binnen te slepen. Arnold speelde met verve het Benko gambiet en won na een mooie goed uitgespeelde aanval. Jan van Spijker wist ook een verdiend punt mee naar huis te nemen, Teije speelde een degelijke remise en Ale moest vechten voor een gelijk spel en slaagde daarin. Kortom een goede prestatie.
De avond er voor, op 11 november, werd 9e ronde van de interne competitie afgewerkt. Wat de spelers van de externe teams gelukkig niet deden, presteerden de spelers in de interne competitie wel, namelijk blunderen, bokken schieten, ach en wee klagen na weer eens onnodig een stuk te hebben weg gegeven. Is het ’t jaargetijde, het voorbeeld van de goedgeefse Sint Maarten, de vermoeidheid, de heimwee naar het zonlicht? Ik weet het niet, maar je hebt soms van die avonden.
Zo verloor Jannie Russchen, na een goed opgezette partij, door een blunder van Kees Duisterwinkel, gaf Lieuwe Boskma volkomen onnodig een zwarte loper weg tegen Tom Visser, miste Dick Dalmolen een geforceerde winstvariant tegen Harry Endema en deed Frans van Doorn in een toren eindspel, na een goed gespeelde partij tegen Johan Zwanepol, zomaar een toren in de aanbieding. Ook Jan Willem van der Kouwe verloor op een nog al ongelukkige manier tegen een overigens goed spelende Dirkjan Korenhof.
Een troost is dat de helft van de spelers geen bokken schoot, zoals bijvoorbeeld Ruurd Kunnen. Stoïcijns voerde hij zijn partij, tegen een ook al mistastende Gijs Hager, tot winst en staat weer nummer 1 in het klassement.
Frans Huisman is na zijn overwinning op Henk van Bemmel gestegen naar de 7e plaats en de best geklasseerde B. speler.
Ondanks zijn verlies tegen Theo Wolthekker bleef Cees Hageman, op de 18e plaats, de beste C speler met een nipte voorsprong op Arnout Wegerif die remise speelde tegen Hans Hetharia.