Na het plotselinge overlijden van Richard Matulessy op 12 Februari werd onze externe wedstrijd op de 13e tegen Assen een week uitgesteld. Op de avond van de 13e kwamen we als clubleden bij elkaar en werd Richard herdacht met een waardig in memoriam door Henk van Bemmel, gevolgd door een minuut stilte. Wie wilde spelen kon daarna vrijuit spelen maar er was ook geen interne ronde voor de interne competitie. Meerdere clubleden zijn ook op zaterdag naar de crematie geweest.
En zo kwam het dat afgelopen maandag de 20e Assen1 alsnog naar Roden kwam voor de NOSBO-achttallen competitie B. Zoals hier al eerder is geconstateerd is het team van Roden een maatje te klein gezien de speelsterkte in deze klasse. We hadden al twee keer met 8-0 klop gehad en gezien het ratingverschil met Assen was dat ook deze avond een reële optie. Het kwam dan ook als een prachtige verrassing dat Theo Wolthekker op ons 6e bord een mooie gambietpartij met een nog mooier mat wist te winnen. Hier zal t.z.t in de Roder Loper nog gewag van worden gemaakt. Bernard Bos werd op het 3e bord verrast door een soort pionnenstorm van zijn tegenstander met veel hogere rating waar voor hem volgens toeschouwers toch misschien meer kansen hadden gezeten dan hijzelf wist te vinden. Op bord 7 en 8 wisten Jeppe Teensma en Arnold Meijster een solide remise te bereiken zodat we op 2 bordpunten kwamen. En daarbij bleef het, helaas. Henk van Bemmel en Johan Zwanepol konden het niet bolwerken maar Ward Romeinders en Tom Visser wisten langere tijd goed spel te houden maar moesten zich uiteindelijk toch gewonnen geven. Tegen tegenstanders van dit formaat moeten al je gekozen zetten ook op de langere termijn een speelbare stelling blijven geven en worden kleine nadelen het aangrijpingspunt om je stelling open te wrikken. En dus haalden we aan bovenste 5 borden helaas geen enkel punt en werd de uitslag 2-6.
De interne competitie wordt natuurlijk gespeeld door de personen die niet in de NOSBO spelen en dat betekende dat Pieter Doller als koploper het moest opnemen tegen de lager geplaatste Ale Bakker en Raoul Suurmeijer evenzo tegen Jan van Spijker speelde. Jan was reserve voor, en daarmee non-playing captain van, het NOSBO team. Hij antwoordde met zijn vaker gespeelde Russische verdediging op de e4 opening van Raoul die daar niet veel ervaring mee leek te hebben. Jan wist licht voordeel te bereiken maar koos op een belangrijk moment voor een rustige afwikkeling die een dame-eindspel opleverde en daarin werd na een aantal zetten de vrede getekend. Arend van der Burgh ging tegen Menno Keizer voortvarender te werk en durfde het na een lopercombinatie aan met zijn dame de zwarte toren op a8 te slaan maar werd toen gedwongen die dame tegen zwarts tweede toren te geven. Dat resulteerde in een 2T+L tegen D+2L eindspel en dat was uiteindelijk niet te houden toen Menno een niet te stoppen pionnenopmars naar de overkant wist in te zetten. Eerder op de avond hadden zowel Derk Holman als Jannie Russchen al vrij snel hun partij verloren en moest Mark Hoogendijk in Dick Dalmolen ook zijn meerdere erkennen.