Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Geen goud voor Roden 1 in eerste ronde NOSBO. (Misschien wat peper?)

 

We hebben in de eerste ronde van de NOSBO-competitie een gevoelige nederlaag geleden tegen het eerste team van de Groninger Combinatie. Dat de Groningers sterker waren, was vooraf bekend. De punten moeten we scoren tegen andere teams maar een 6½-1½ nederlaag is niet best. Wij mikken op handhaving in de hoofdklasse, het liefst een vijfde of zesde plaats.

Roden heeft met het Scheepstra-schooltje een van de mooiste speelgelegenheden van de hele NOSBO. Een van onze gasten vertrouwde mij toe dat hij graag in de sfeervolle zaal van het Trefpunt had gespeeld. Maar het gezellige soms luide geroezemoes aan de bar nadat er een paar partijen zijn afgelopen, zou de bloedserieuze NOSBO-strijders zeker storen. Dus speelde onze wedstrijd zich af in de klaslokalen achter in het gebouw.  Maar …. de inrichting van de lokalen maakt het niet mogelijk om de wedstrijd in één ruimte te doen plaatsvinden. Vier borden staan in het ene lokaal en vier aan de overkant van de gang in het andere. Heel bijzonder. Niemand klaagt er over, maar er is een klein nadeel: je gaat minder gauw kijken naar de borden in het andere lokaal omdat je dan je eigen bord en de klok uit het oog verliest. En stel je voor dat je tegenstander een zet doet terwijl jij ergens anders bent! De gang tussen de lokalen is dus een barrière.

Het verloop van de wedstrijd was helaas niet iets dat je voor geen goud had willen missen. Tom Visser struikelde over het Koningsgambiet dat zijn tegenstander hem voorschotelde. Zoiets overkomt iedereen wel eens. Hans Ree heeft ooit in acht zetten van Petrosjan verloren en persoonlijk ben ik in nog minder zetten de boot ingegaan tegen Ada van der Giessen, voormalig Nederlands dameskampioen. Ondertussen was aan de andere kant van de gang Theo Wolthekker de weg in het Siciliaans kwijtgeraakt. Was het onderschatting? Hij speelde tegen Jaap Ham, Jacques Jambon, een kleurrijk persoon die met zijn bijzondere verschijning de tegenstander nog wel eens in de luren weet te leggen. Het Siciliaans hoef je hem niet meer te leren. Hoe in dat lokaal Dick Dalmolen en Peter Slaman hebben gespeeld, is mij ontgaan. Toen ik een kijkje kwam nemen was het doek voor beiden al gevallen. Lieuwe Boskma zat nog te spelen. Hij klaagde over een saaie, gelijkstaande stelling en dat hij misschien wel remise zou aanbieden. 

In mijn lokaal zat Ward Romeijnders te ploeteren na een mislukte opening. Hij had een half jaar niet geschaakt en moest er weer even inkomen. Ook dit was een Siciliaanse partij, maar anders dan bij Theo. Het was een variant die Carlsen en Caruana vorig jaar in hun WK-match hebben gespeeld. Dat wist Ward nog, maar in tegenstelling tot zijn tegenstander was hij al snel de standaard zetten vergeten. Gelukkig leek Johan Zwanepol met zijn degelijke stijl in het voordeel te komen. Hij had meer ruimte en een sterk paard. Over mijn eigen partij was ik toen nog tevreden. Met een kleine combinatie had ik een pion gewonnen en mijn stelling was beter. Deze vreugde was echter van korte duur. In de spanning die was ontstaan doordat mijn tegenstander een tot mislukken gedoemd wanhoopsoffensief was begonnen, ontsnapte mij een geweldige grafzet die een volle toren en de partij kostte. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij beiden enkele zetten eerder een combinatietje hadden gemist die mij een stuk zou hebben gekost. Een slechte partij dus. Lieuwe bleek inmiddels te hebben gewonnen. Een eindspel van een goede loper tegen een slecht paard, of andersom, maar in elk geval glunderde hij tevreden. Een puike prestatie. Het duurde nog even totdat de laatste partijen waren afgelopen. Johan kon zijn voordeel niet in winst omzetten, remise. Daarmee was de koek op. Ward kwam zijn problemen niet te boven, hoewel hij door een foutje van zijn tegenstander nog kleine tegenkansen had gekregen.

Einduitslag 6½-1½. Op 11 november wacht weer een sterke tegenstander, ESG.

 

In de zesde ronde van onze interne competitie verschalkte Olaus Diebrink met zwart Jan Duisterwinkel. Hierdoor bleef Olaus de met zijn vierde plek de best scorende B speler maar hij wordt op de huid gezeten door de steeds sterker schakende Peter Slaman.

Aan de top van het klassement veranderde niets aangezien de nummers 1,2 en 3 aantraden tegen de Groninger Combinatie. Dick Dalmolen blijft dus de ranglijst aanvoeren gevolgd door Tom Visser en Ruurd Kunnen.

Jan Pezij had een bye vanwege het oneven aantal spelers. Hij staat met een straatlengte voorsprong op de negende plaats als beste C-speler. We moeten 11 plaatsen in de ranglijst zakken om Frits Bosman als tweede in de C-poule tegen te komen. Hij kwam op voorstel van Arnout Wegerif remise overeen nadat hij in een gewonnen stelling een toren weg gaf door een gedekte pion te slaan.

In de opening kwam DirkJan Korenhof tegen Henk Kouwenberg al snel met een vol stuk minder in een slechte stelling terecht en Henk maakte de klus voortvarend af. Hierdoor steeg hij naar de 15e plaats op de ranglijst.

Frans van Doorn had het advies van Theo Wolthekker uit de vorige ronde ter harte genomen. Onder het mom van: “Hier is de peper” overrompelde hij in een pittige partij Leen van der Heide.

Henk van  Bemmel is weer op het goede pad. Hij won, weliswaar met de nodige moeite en wat geluk, van Derk Holman maar blijft nochtans als gerenommeerd A-speler met zijn negentiende plaats in het klassement onder zijn kunnen presteren.

De partij tussen Arnold Meister en Ale Bakker eindigde na een gelijk opgaande strijd in remise evenals die tussen Mark Hoogendijk en de weer wat op dreef komende Arend van der Burgh. Jan van Spijker overrompelde Teije Smedinga en zij konden als eerste van een lange en gezellige nazit aan de bar profiteren onder het genoegen van de net gekochte verse en pittige borrelnootjes.