In de zestiende ronde van de interne competitie heeft Lieuwe Boskma de koppositie veroverd op Ward Romeijnders. Ward kwam tegen Johan Zwanepol niet verder dan remise. Na afloop verzuchtte hij dat hij halverwege de partij het bord graag 180 graden had willen draaien om te kunnen genieten van de prachtige stelling die hij dan zou hebben gehad. Maar zo gemakkelijk gaat het niet; Johan speelde de moeilijke opening erg goed, terwijl Ward niet geheel van de theorie op de hoogte leek. Dan Lieuwe. Hij verkeert in bloedvorm, nadat hij de eerste maanden van het seizoen nogal wisselvallig speelde. Arnold Meijster had 1.d4 verwacht, maar Lieuwe verraste hem niet zuinig met 1.b3 en 2.g3. Arnold leek goed uit de opening te zijn gekomen, maar Lieuwe speelde een degelijke en evenwichtige partij waarin Arnold op een gegeven moment de weg kwijt raakte. Tom Visser staat in het klassement nog steeds op de derde plaats. Dat had evenwel anders kunnen en moeten zijn gelopen. Tegen Ruurd Kunnen kwam hij na de opening zwaar onder druk te staan, maar toen Ruurd een kwaliteitswinst over het hoofd zag, kon Tom de stelling gelijk trekken en was remise het logische resultaat.
De leiders van de B- en C-groep waren beiden ingedeeld tegen een A-speler. Ondanks zijn verlies tegen Boskma blijft Arnold eerste bij de B-spelers, maar de achtervolgers Jan van Spijker, Ale Bakker en Mark Hoogendijk zijn hem tot op enkele punten genaderd. Ale behaalde een leuke tactische overwinning op Menno Keizer. Jan Duisterwinkel heeft in de C-groep nog steeds een ruime voorsprong, ondanks een nederlaag tegen de altijd tactisch getructe Theo Wolthekker. Het was een razend ingewikkelde positionele partij die Theo na een zeer goed uitgevoerde paardenmanoeuvre in zijn voordeel besliste.
Het mooie van onze clubavonden is dat niemand enige interesse lijkt te hebben in de stand op de ranglijst. Degenen die kans maken op een hoge klassering, zullen er stiekem wel met een schuin oog naar kijken, maar daar merk je niets van. Alle aandacht gaat uit naar wat er op de borden gebeurt. En dat is nogal wat. Henk van Bemmel moest een paar keer de rug rechten tegen een positioneel sterk spelende Dick Dalmolen, maar hij hield stand en sleepte een remise uit het vuur. Jan Willem van der Kouwe wist goed gebruik te maken van enige verzwakkingen in de stelling van zijn tegenstander DirkJan Korenhof en slaagde er na 2½ uur spelen in de partij naar zich toe te trekken. Een mooi resultaat. Aan het bord waar Jannie Russchen tegen Teije Smedinga speelde, was enig dierenleed te bespeuren toen eerstgenoemde zomaar haar paard liet oppeuzelen. Teije liet zich het hapje goed smaken en Jannie kon opgeven. Henk Kouwenberg overrompelde met de zwarte stukken Frits Bosman. Henk liet weer even zien dat hij een geduchte tegenstander is en zichzelf met een 24e plaats te kort doet. Cees Hageman kreeg tegen Kees Duisterwinkel al snel een toren meer en sloot deze testcase af met een snelle overwinning. Arend van der Burgh hield Peter Slaman in bedwang. De heren tekenden de vrede na een partij met wisselende kansen. Arnout Wegerif verzuimde tegen Frans van Doorn een gewonnen eindspel te verzilveren en accepteerde met een pion minder maar al te graag het remiseaanbod van Frans.