Terwijl de mannen van het tweede helemaal naar Valthermond waren gegaan om daar een stevige overwinning te boeken, heerste er in ons Trefpunt een rustige en gelaten sfeer. De geldkist was zoek, zodat we onze consumpties niet konden betalen, maar omdat de sleutel van de drankenkast in het geldkistje zat, waren de alcoholica niet bereikbaar, zodat het consumptiepeil, en dus ook het besteedde bedrag, niet die gigantische hoogten bereikten als we gewend zijn.
Dus werd er flink geschaakt. Zelf heb daar overigens niet erg veel van meegemaakt. De opening van mijn partij tegen Theo Wolthekker is min of meer buiten mijn actieve bewustzijn verlopen, en ik werd pas wakker toen Theo met een paar geniale zetten mijn koning mat zette. “Jij kwam niet goed uit de opening”, onderwees Theo, “jouw stukken konden nergens naar toe. Daardoor had ik vrij spel op de koningsvleugel”. Daar had-ie groot gelijk in. Zijn 17e zet was geniaal en de 20e was ook heel sterk: mat of dameverlies. Voor Theo was dit een welkome overwinning die de bittere smaak van zijn nederlaag in de NOSBO-wedstrijd tegen Middelstum enigszins verdreef. Hij kan het wel! Zelf kon ik even geen schaakstuk meer zien en ik ben naar huis gegaan om naar een aflevering van Midsummer Murders te kijken. Of een andere politieserie - daar wil ik vanaf zijn. Hierdoor heb ik wel veel moois gemist.
Hoewel, mooi? Dat hangt er sterk van af aan welke kant van het bord je zit. Collega Frans van Doorn speelde een goede partij tegen Tom Visser. Hij kwam voordelig uit de opening. Maar Tom verdedigde zich heftig en het ging lange tijd gelijk op, totdat Frans omstreeks de 30e zet werd afgeleid, een blunder maakte en verloor. Welk moois heb ik gemist, Frans?
Peter Slaman hield Johan Zwanepol op remise. Dat mag een verrassing worden genoemd. Johan kan vast precies uitleggen waar hij het beter had kunnen doen, maar alle lof voor Peter. Hij heeft in september het clubschaken weer opgepakt en zijn resultaten vertonen een stijgende lijn. In de eerste drie ronden verloor hij, toen volgden drie remises en daarna vier overwinningen. En nu dus remise tegen Johan. De gevestigde orde houdt zijn hart vast: waar houdt dat op?
De drie koplopers hebben gewonnen. Tom Visser heb ik al genoemd. Ward Romeijnders versloeg Henk van Bemmel en Lieuwe Boskma was te sterk voor Jan Pezij. Ward gaat nu aan de leiding, Lieuwe is tweede en Tom derde. Dan een tijdje niets en daarna Johan en Henk. De rest van de A-spelers volgt op eerbiedige afstand.

De koplopers in de B-groep speelden allen in Valthermond, zodat daar niets is veranderd. Arnold Meijster blijft eerste. Jan Duisterwinkel die de hoogst geplaatste C-spelers was, deed ook mee met het tweede en is nog steeds de hoogst geplaatste C-speler. Door de nederlagen van Frans van Doorn en Jan Pezij is zijn positie verder verbeterd.

Jeppe Teensma drukte Frits Bosman geleidelijk van het bord. Arnout Wegeriff speelde sterk tegen Cees Hageman en wist een remise uit het vuur te slepen. We waren blij Derk Holman weer aan het bord te zien. Jannie Russchen vond het ook leuk, hoewel zij het slachtoffer werd van de nog steeds goed spelende nestor van de club. De partij tussen Jan Willem van der Kouwe en Tije Smedinga eindigde na spannende strijd in remise. Kees Duisterwinkel toonde zijn talent tegen Bob van Maanen.

O ja, nog even dit: het tweede staat nu tweede in de NOSBO. Dat geeft een fijn gevoel na het rampjaar 17/18.