Dit woordje is vaak de opmaat voor een analyse van een zo juist gespeelde partij. Zo ook na de partij tussen Lieuwe Boskma en Johan Zwanepol die in tijdnood door Johan werd gewonnen omdat Lieuwe met een pion meer het spoor volkomen bijster raakte. “Als … ik in deze stelling f5 had gespeeld dan had ik een stuk gewonnen”, opperde Lieuwe tijdens het naspelen van de partij en de analyse nam een aanvang met dezelfde strijdvaardigheid als waarmee de heren elkaar in hun partij hadden bestreden. Daarin had Johan, die met zwart speelde, vlak na een dameruil remise aangeboden. “Ik rommel nog even door” was Lieuwes antwoord waarna zijn pionnen één voor één werden opgegeten door een “paard op hol van Zwanepol”. De analyse thuis met behulp van de moderne schaakprogramma's zullen uitwijzen wat er allemaal had kunnen gebeuren, als….. en de volgende week zal de verliezer vertellen dat… hij die ANDERE zet had moeten doen.

De leukste partij van de avond was die tussen Theo Wolthekker en Jan van Spijker. In een schijnbaar verloren stelling en met nog 3 minuten en 40 seconden bedenktijd wist Theo een oogstrelende matcombinatie, waarbij hij 7 zetten vooruit moest denken, tot een goed einde te brengen. Een waar kunststukje. Eveneens vanuit een verloren stelling verschalkte Jan Duisterwinkel met Cees Hageman. Cees stond in het middenspel riant twee pionnen voor maar verloor deze door voortdurende matdreigingen van zijn tegenstander. Uiteindelijk raakte hij nog meer kwijt en ging met drie pionnen minder het eindspel in dat geduldig door Jan werd uitgespeeld en gewonnen.

Arend van der Burgh kwam niet verder dan remise tegen een stug spelende Leen van der Heiden. Arend was hier niet tevreden over. Hij heeft nu eenmaal een hekel aan remises. Frans van Doorn schijnt weer wat in vorm te komen door een evenwichtige partij tegen Ale Bakker te spelen. Hij kwam wat beter te staan, maar door goed tegenspel van Ale kon hij zijn voordeel niet in winst ombuigen. Ab Colly en Frits Bosman speelden in een uiterst genoeglijk treffen remise waar Frits voor de partij al blij mee was. Tom Visser wist niet door de verdediging van Menno Keizer te breken en Ruurd Kunnen kwam voor de winst net iets te kort tegen een zich zeer goed verwerende Henk van Bemmel. Henk wist met de zwarte stukken een promotie van een vrijpion goed te pareren. Arnout Wegerif is na winst op Jannie Russchen de onderste regionen ontstegen.

Ondanks zijn afwezigheid blijft Ger Battjes nog steeds de onbetwiste nummer één alhoewel de voorsprong op de eveneens afwezige Ward Romeijners begint te slinken.