Het nieuwe jaar is begonnen met de 13e ronde van de interne competitie. Een ongelukkig begin? Dertien is tenslotte het ongeluksgetal. In de sport, en dus ook in het schaken, is het ongeluk van de verliezer het geluk van de winnaar. Ger Battjes kan dat beamen. De lijstaanvoerder ontplooide tegen Henk van Bemmel een sterk initiatief, maar Henk was op zijn hoede. Hij verdedigde zich inventief waardoor de stelling steeds ongeveer in evenwicht bleef. Op het moment dat hij remise binnen handbereik had, ontglipte hem echter een vreselijke zet waarna hij direct verloren stond. Ger blijft door deze overwinning aan de leiding. De tweede plaats wordt ingenomen door Ruurd Kunnen die net het toernooi in Groningen achter de rug had en in goede vorm was. Hij overrompelde Dick Dalmolen in een korte partij. Tom Visser maakte eveneens korte metten met Frans van Doorn die naar eigen zeggen “niets had gezien”. Johan Zwanepol won een goede partij van Theo Wolthekker en handhaafde zich op de vierde plaats in de rangschikking.
Een ongelukkig begin van het jaar had ook Menno Keizer en Lieuwe Boskma was degene die daarvan profiteerde. Menno kwam goed uit de opening en bereikte een overweldigende stelling. Het moeilijkste van het schaken is echter een gewonnen staande stelling echt te winnen, zo luidt een oude wijsheid. Het lukte Menno maar niet de genadeklap uit te delen. Lieuwe kwam terug in de partij. Hij kwam eerst iets minder slecht te staan, daarna gelijk en op het eind won hij zelfs.
Jan van Spijker versloeg Jan Duisterwinkel. In de stand van de B-groep is hij Olaus Diebrink nu op één enkel puntje genaderd. Kort achter dit tweetal staat Arend van der Burgh na winst op Henk Kouwenberg. De partij tussen Ale Bakker en Jeppe Teensma eindigde in remise. Bij de C-spelers is Mark Hoogendijk Jan Duisterwinkel gepasseerd. Derk Holman won van Arnout Wegerif en staat derde. Cees Duisterwinkel was de meerdere van Albert Dijkenga. Na een aarzelende competitiestart is Cees Hageman bezig aan een goede reeks. Hij maakte slim gebruik van de ongedekte positie van een paard van Jannie Russchen. Een leerzaam moment. We weten dat Jannie goed met paarden om kan gaan. In het schaken is het net als in het echt, Jannie: je moet de teugels strak houden.