Het eerste team is de NOSBO-competitie begonnen met een gelijkspel tegen het sterke Sissa 4. wij zijn vorig seizoen gedegradeerd en hopen dit jaar het verloren terrein te heroveren. Op papier is Sissa 4 de sterkste tegenstander met een gemiddelde rating die hoger is dan die van ons. De 4-4 uitslag is daarom een verdienstelijk resultaat, maar een overwinning had er ook in gezeten.

Dick Dalmolen en Ruurd Kunnen hadden net het toernooi in Hoogeveen gespeeld. Beiden waren daar flitsend van start gegaan, maar daarna teruggezakt naar de middenmoot. Dat liet zijn sporen na tegen Sissa. Dick kon niet winnen van een veel zwakker geachte speler en Ruurd verloor zijn partij nadat hij meerdere keren de winst voor het oprapen had gehad. Zo werd niet de kroon gezet op de goede werken van anderen. Ward Romeijnders versloeg aan het eerste bord een 2000-speler. Een rating van 2000 punten is een magische grens. Wie daarboven zit, behoort tot de betere clubschakers. Ward is hard op weg naar die elitecategorie. Theo Wolthekker zette zijn debuut in het eerste team luister bij met een mooie overwinning die geheel in zijn avontuurlijke stijl tot stand kwam. De derde winstpartij kwam van Henk van Bemmel, na een zenuwslopende strijd tegen een dreigende dolle toren. Lieuwe Boskma en Dick Dalmolen speelden remise en Ger Battjes en Johan Zwanepol verloren.

Ook in de zesde ronde van de interne competitie viel het nodige te beleven. Zo won een solide en degelijk spelende Arend van der Burgh met de witte stukken van Arnout Wegerif. Arend is de laatste tijd goed in vorm en bezet op de ranglijst de achtste plaats.

De eveneens de met wit spelende Frans van Doorn had over geluk in zijn spel niets te klagen. Wederom bij de start van de partij niet voldoende geconcentreerd stapte hij in een eenvoudig valletje wat hem een loper kostte. Onder het motto “De dood of de gladiolen” zette hij een wanhoopsoffensief in op de dame vleugel. Er ontspon zich een gevecht dat in antieke schaaktermen zou worden gekwalificeerd als “Koffiehuisschaak” of nog karakteristieker “Een slagroomtaartengevecht”. Stukken stonden in maar konden niet geslagen worden, penning hier penning daar, schijnoffers enz. en toen Jan Duisterwinkel zich toch in een giftige pion verslikte en wat onnauwkeurige zetten deed ging van Doorn alsnog met de overwinning aan de haal.

Mark Hoogendijk wist tegen de met zwart spelende Jeppe Teensma forse druk uit te oefenen op diens verdedigende opstelling waaraan Teensma uiteindelijk bezweek. Wat rustiger verliep de partij tussen Derk Holman en Jannie Russchen. Deze eindigde in een keurige remise, de enige van deze zesde speelronde. Bob van Maanen verschalkte met wit Leen van der Heiden die nog altijd bijna onderaan de ranglijst staat, nieuwkomer Rick Ridder verloor met eer van Ab Colley en Kees Duisterwinkel kan de weg omhoog nog steeds niet vinden en verloor met de witte stukken vrij kansloos van Henk Kouwenberg.