We waren al eens eerder gewaarschuwd. Leen van der Heiden liet voor de derde achtereenvolgende keer zien dat met hem niet te spotten valt. Dit keer werd Cees Hageman met gemak aan de kant gezet. Toen Cees bijna al zijn stukken weer naast elkaar op de achtste rij had gepositioneerd (dit keer wel in een andere volgorde), ging met een familieschaak zijn zwarte dame verloren. Met drie uit drie bezet Leen nu de veertiende plaats. Wie wordt zijn volgende slachtoffer?

 

Snelschaker Gijs Hager speelde een rapid-achtige partij tegen Kees Duisterwinkel. Op het moment dat Kees hem meldde dat met normaal speeltempo mocht worden gespeeld, stond Gijs al een stuk achter. Vlot daarna ging ook zijn witte dame zonder enige compensatie in de doos. In de twee daarop volgende rapids liet Gijs zien ook uit een ander vaatje te kunnen tappen. Dat resulteerde in twee fraaie winstpartijen. Helaas tellen die duels niet mee voor de interne competitie.

 

Derk Holman en Frits Bosman konden geen afstand doen van hun pionnen. Toen halverwege de avond de vrede werd getekend, resteerden nog maar erg weinig stukken, echter alle zestien pionnen stonden nog op het bord. Willem Jongsma speelde een mooie pot tegen teamgenoot Theo Wolthekker. Met twee vrijpionnen op de koningsvleugel leverde dat snel een gewonnen stelling op. Theo deed nog wel een paar stuiptrekkingen, maar zijn situatie bleef uitzichtloos.

 

Bernard Bos wordt dringend geadviseerd een cursus time-management te volgen. In een gelijkwaardige partij verbruikte de witspeler zeeën van tijd en ging daardoor volkomen onnodig door zijn vlag. Majid Hashemy bereikte met de Konings-indische verdediging een gewonnen torenpionneneindspel. Jeppe Teensma leek de kwaliteit te winnen tegen Tom Visser, maar dit materiële voordeel wist hij niet lang vast te houden. Twee zetten later won Tom de kwaliteit weer terug, waarna de partij in remise eindigde. Daarmee behoudt Tom zijn ongeslagen status in deze competitie en blijft hij koploper.