Dat we in de eerste klasse zware tegenstanders treffen is ons natuurlijk bekend, maar dit was zo'n degradatieduel dat we hadden kunnen winnen. En bij de stand 3,5-3,5 na een enerverende avond stonden we inderdaad allemaal verwachtingsvol te kijken hoe Arend, die zeer gedegen zijn partij had gevoerd, aan het laatste bord met twee pionnen en een 20 minuten bedenktijd meer onze winst ging binnenfietsen. Toen zijn tegenstander met nog een paar minuten over begon te snelschaken, ging Arend echter onnodig in dat tempo mee, en liet zich eerst zijn loper ontfutselen en zag even later over het hoofd hoe hij die door een blunder van de tegenstander direct weer terug kon pakken. Eeuwige spijt, ach, we hebben het allemaal wel eens meegemaakt, schaken is af en toe dramatisch vanwege die ene foute zet na een avond goed spel. Als team hebben nu alleen onze laatste tegenstander nog onder ons op de ranglijst en we moeten maar eens laten zien waarom we in de eerste klasse horen.