Gegevens

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 11 december 2024

Roden 1 heeft de wedstrijd tegen Hoogeveen 2 in groep B van de NOSBO-zestallencompetitie met 3½-2½ gewonnen. Dat ging echter niet zonder slag of stoot. Het begon goed met een vlotte winstpartij van Theo Wolthekker en een remise van Jeppe Teensma. De stand werd echter weer gelijk door een nederlaag van Gijs Hager en een remise van Ward Romeijnders op het eerste bord. Ruurd Kunnen bracht Roden opnieuw op voorsprong. In een zenuwslopend tijdnoodgevecht waarin hij nu eens slecht, dan weer gelijk en een enkele keer veelbelovend stond, stelde Johan Zwanepol met een remise de winst veilig.
Door deze overwinning gaat Roden halverwege de competitie ruim aan de leiding.

Gegevens

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 07 december 2024

Sneller.
Alles moet sneller ook het schaken.
Wat vroeger een vluggertje heette, heet nu officieel een snelschaakpartij.
Vijf minuten per speler of minder.
Grote populaire grootmeester toernooien worden er de laatste jaren door beslist, zoals het Tata steeltoernooi in 2021.
Enkele van de ouderen onder ons vinden een dergelijke afloop maar niets. Zelfs de kreet: “Slagroomtaarten gevecht” is hoorbaar, wanneer een van de spelers weer eens meerdere stukken tegelijk verroert en er enkele op de grond stuiteren.
Een afschrikwekkend beeld, stuitend, een grootmeester toernooi onwaardig, zo luidt hun kritiek.
Dat ze nu bij schaakclub Roden zoiets doen, zoals afgelopen maandag 2 december, is tot daar aan toe. Gun die schaakliefhebbers toch het plezier van het casino gevoel, waarin jouw dame, in het vuur van het spel, zomaar door een ander wordt geschaakt. Ze stond immers alleen zonder enige bescherming.

We weten allemaal dat met het ouder worden onze snelheid van handelen geleidelijk aan afneemt. Het is niet de tijd die sneller gaat, wij zijn het die trager worden. Dit geeft een ander perspectief dan dat ons vanuit het jeugdige elan werd toebedeeld: de 100 meter binnen 12 seconde, een bliksemsnelle forehand- of back hand return, het pijlsnel doorgronden van een ingewikkeld probleem c.q. schaakstelling. Dan is “snel” uitdagend en leuk en een partij schaak van meerdere uren soms saai en een beproeving van het geduld.

We speelden afgelopen maandagavond de helft van de snelschaakcompetitie, maar liefst tien “potjes” zoals deze vorm van schaken door bovengenoemde criticasters ook wel wordt genoemd. Het is niet verrassend dat een jong talent uit Leek, te weten Tobias van Essen, met zijn vlotte speelstijl, eerste staat met 8 punten. Twee wat oudere spelers te weten: Lieuwe Boskma en Pieter Doller bezetten de 2e respectievelijk de 3e plaats met 7,5 punten.
Los van het resultaat is het spelen van meerdere korte partijen op een avond voor mij een genoegen. Meerdere tegenstanders aan wie je een consumptie kunt aanbieden, hetgeen na 10 partijtjes voor enkele onder ons een vrolijke uitwerking heeft.

Het ultieme schaak/mat

Helaas zijn er ook enige schakers op leeftijd, die deze vorm van vermaak niet appreciëren. “Als ik op de klok let, heb ik geen tijd om na te denken en als ik nadenk ga ik door de vlag”.
Kortom, het “vluggeren” is schaakclub Roden breed geen onverdeeld genoegen, maar als jij je er eenmaal aan overgeeft soms zeer vermakelijk, zeker als je ontdekt dat jij en je tegenstander tegelijk schaak c.q. mat staan.

Gegevens

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 27 november 2024

Op de dag dat in Singapore het wereldkampioenschap schaken begon, ontving het tweede team van Schaakclub Roden het vijfde van Groninger Combinatie voor een wedstrijd in de NOSBO-viertallencompetitie. Roden behaalde een zwaarbevochten overwinning en gaat nu fier op kop. Nadat Arnold Meijster op miraculeuze wijze had gewonnen, Arend van der Burgh remise had gespeeld en Frans van Doorn het punt had moeten inleveren, zwoegde Jan van Spijker voort vanuit een schijnbaar hopeloze stelling om laat in de avond toch nog het beslissende punt binnen te halen. Feijenoordwaardig karakterspel!
De interne competitie was toe aan de elfde ronde. Het lukte koploper Ruurd Kunnen opnieuw een van zijn naaste achtervolgers te verslaan. Gijs Hager en Lieuwe Boskma staan nu weer op de tweede en derde plaats, terwijl Raoul Suurmeijer naar de vierde plaats is gezakt. Arnold Meijster heeft zich bij de kopgroep aangesloten. Gijs moest alle zeilen bijzetten tegen good old Johan Zwanepol die misschien wel een winstcombinatie over het hoofd heeft gezien, en Lieuwe stal de show met een spectaculair stukoffer en bijpassend mat tegen Harry Endema. Bij de B-spelers gaat Frans Huisman aan de leiding voor Jeppe Teensma en Jan van Spijker. Teensma won verdienstelijk van Henk van Bemmel. Arnout Wegerif hield Jan Duisterwinkel op remise en is de hoogst geplaatste C-speler, gevolgd door Hans Hetharia. Hans toonde zich de meerdere van Cees Hageman. De meest blije speler van de 11e ronde was Coos Boerma. Voor het eerst in zijn carrière had hij gewonnen van Jan Pezij en deed dat ook nog in een puike partij

Gegevens

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 20 november 2024

Ons zestal trad maandagavond 18 november aan tegen “Oostermoer 1”: Buiten was het guur, nat en donker. Binnen, in onze prachtige thuishaven, behaaglijk warm. Om half acht kwamen er geen zes maar vijf spelers van Oostermoer uit het duister de Scheepstraschool binnen gelopen. Bord 1 speler had zich op het laatste moment ziek gemeld. Een vervanger kon niet bijtijds worden ingezet. Dientengevolge hoefde Ward Romeijnders niet in actie te komen.
Harry Endema wist al na 15 zette zijn tegenstander te overmeesteren. Ruurd Kunnen bereikte met de witte stukken aan bord 2, al snel een positioneel voordeel en vergrootte dat geduldig naar een gewonnen stelling.
Gijs Hager mocht van geluk spreken, toen hij in een Wolga gambiet een verkeerde paard zet, deed die zijn tegenstander groot voordeel kon opleveren en Nico Ringenaldus dit niet zag. Gijs speelde verder een degelijke en creatieve partij en wist na 52 zetten met een aftrekschaak de partij te winnen. Tot slot kon Johan Zwanepol met een goed getimed torenoffer de dame van zijn tegenstander veroveren. Met maar liefst 5 winstpartijen werd schaakclub “Oostermoer” op een 5-1 nederlaag getrakteerd. Een knappe prestatie.

In de interne competitie won Raoul Suurmeijer van Tom Visser die wat gul een stuk aanbood. Lieuwe Boskma speelde met de zwarte stukken tegen Menno Keizer. Menno had een gevaarlijke aanval maar kon deze niet tot een goed einde brengen waarna Lieuwe het initiatief overnam. Het was de langste partij van de avond maar gelukkig was er nog tijd voor de nazit en een nadere beschouwing op het wereld gebeuren. Teije Smedinga noteerde, eveneens na een zeer lange partij, tegen Jan Willem van der Kouwe de enige remise in deze 10e ronde. Coos Boerma, niet altijd gelukkig in het spel, kon op deze maandagavond wel gelukkig zijn. Hij wist al vrij snel overtuigend te winnen van Henk Hamelink. Ergens achter in de zaal zaten Jan Pezij en Jannie Russchen lange tijd te genieten van allerlei verwikkelingen op het bord. Het personeel rond Jannie’s vorst dunde, bij het verstrijken van de tijd, steeds verder uit. Maar…Jannie blijft altijd trouw: aan haar vorst, de schoonheid van het schaakspel en de gezelligheid. Ze zal zich slechts overgeven als de bewegingsruimte van haar koning tot nul is gereduceerd en je met een glimlach de hand schudden. Winnen is leuk, genieten nog leuker. Het is zetten verzinnen om de zinnen te verzetten.

Gegevens

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 14 november 2024

Na de overwinning van het eerste zestal in Valthermond, speelde ons tweede viertal afgelopen dinsdag avond 12 november nog wat verder weg, namelijk in Ter Apel.
Na een lange reis door de duisternis van het uitgestrekte Drentse en Groninger land, wist ons viertal (Ale Bakker, Arnold Meijster, Jan van Spijker en Teije Smedinga) met 2 overwinningen en 2 remises, een 3-1 winst binnen te slepen. Arnold speelde met verve het Benko gambiet en won na een mooie goed uitgespeelde aanval. Jan van Spijker wist ook een verdiend punt mee naar huis te nemen, Teije speelde een degelijke remise en Ale moest vechten voor een gelijk spel en slaagde daarin. Kortom een goede prestatie.
De avond er voor, op 11 november, werd 9e ronde van de interne competitie afgewerkt. Wat de spelers van de externe teams gelukkig niet deden, presteerden de spelers in de interne competitie wel, namelijk blunderen, bokken schieten, ach en wee klagen na weer eens onnodig een stuk te hebben weg gegeven. Is het ’t jaargetijde, het voorbeeld van de goedgeefse Sint Maarten, de vermoeidheid, de heimwee naar het zonlicht? Ik weet het niet, maar je hebt soms van die avonden.
Zo verloor Jannie Russchen, na een goed opgezette partij, door een blunder van Kees Duisterwinkel, gaf Lieuwe Boskma volkomen onnodig een zwarte loper weg tegen Tom Visser, miste Dick Dalmolen een geforceerde winstvariant tegen Harry Endema en deed Frans van Doorn in een toren eindspel, na een goed gespeelde partij tegen Johan Zwanepol, zomaar een toren in de aanbieding. Ook Jan Willem van der Kouwe verloor op een nog al ongelukkige manier tegen een overigens goed spelende Dirkjan Korenhof.
Een troost is dat de helft van de spelers geen bokken schoot, zoals bijvoorbeeld Ruurd Kunnen. Stoïcijns voerde hij zijn partij, tegen een ook al mistastende Gijs Hager, tot winst en staat weer nummer 1 in het klassement.
Frans Huisman is na zijn overwinning op Henk van Bemmel gestegen naar de 7e plaats en de best geklasseerde B. speler.
Ondanks zijn verlies tegen Theo Wolthekker bleef Cees Hageman, op de 18e plaats, de beste C speler met een nipte voorsprong op Arnout Wegerif die remise speelde tegen Hans Hetharia.

Gegevens

Geschreven door: Coos Boerma

Gepubliceerd: 07 november 2024

Het is het jaargetijde van de avonden, niet alleen omdat de avonden een steeds groter deel van de dag vormen, maar ook omdat er een paar bijzondere avonden te beleven waren, zoals die van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, de aanstaande Sint Maarten snoep-verzamel-avond en natuurlijk de achtste avond van onze interne competitie.
Toen ik nog maar net bij de club zat, vertelde iemand mij dat als je in een schaakpartij door eigen onoplettendheid of gebrek aan talent, zomaar een stuk kwijt raakte zonder er iets voor terug te krijgen, je dat beter een offer kunt noemen dan een blunder. Dat klinkt beter. Toch weet iedereen dat het zomaar verspelen van een stuk vaker voorkomt dan je lief is. Het overkwam Teije Smedinga bijvoorbeeld in zijn partij tegen Cees Hageman. Hij verloor al snel een loper voor een pion en toen later ook nog zijn dame verloren ging in een dodelijke vork, was de wedstrijd afgelopen. Gelukkig treurde Teije niet lang.
Ook Arnout Wegerif was in zijn partij tegen Menno Keizer té gul en gaf tot verbijstering van beide spelers zomaar een paard weg. En dat moet je tegen een speler als Menno niet doen. Ondanks taai verzet en een moedige koningsaanval van Arnout, ging Menno als winnaar naar huis.
In het donkerste hoekje van de speelzaal speelde Dirkjan Korenhof een dynamische, spannende partij tegen Jan Duisterwinkel. Uiteindelijk kwam Jan als winnaar uit de schemering tevoorschijn. Daarmee maakte hij een aardige stap omhoog in de ranglijst.
Harry Endema kwam met wit al snel beter te staan tegen Arend van der Burgh en wist met sterk positiespel zijn tegenstander langzaam maar zeker figuurlijk van het bord te drukken. Winst voor Harry.
Jannie Russchen, die bekend staat als iemand die het nooit opgeeft, nam het deze avond op tegen Frits Bosman. Helaas voor haar verloor ze ondanks haar grote inzet. Daardoor laat haar opmars op de ranglijst nog even op zich wachten.
Frans van Doorn speelde tegen Raoul Suurmeijer wat hij zelf noemde 'het Siciliaans, de Draakvariant of iets wat daarop leek' en bood tot ver in de partij goed tegenspel. In het eindspel moest hij echter buigen voor de schaakkwaliteiten van Raoul.
Jan Willem van der Kouwe stelde met zwart een Konings Indische verdediging tegenover een Catalaanse opzet van Coos Boerma. Net als andere hierboven genoemde spelers blunderde, o nee, offerde Coos al vrij snel een paard. Ondanks dat de partij met kansen voor beide spelers verder ging, gaf een mooie aanval met twee paarden van Jan Willem de doorslag: 0-1.
Op naar de volgende november-schaakavond, als er weer wat minder daglicht zal zijn, maar meer dan genoeg schaakplezier. Op naar ronde negen.

Gegevens

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 05 november 2024

Roden 1 heeft haar eerste wedstrijd in de NOSBO-zestallencompetitie gewonnen. Tegen Valthermond 1 werd het 4½-1½.  Winstpartijen kwamen van Ward Romeijnders, Gijs Hager, Johan Zwanepol en Theo Wolthekker, terwijl Ruurd Kunnen remise speelde. Jeppe Teensma werd in gewonnen stelling getruukt en verloor onverdiend.

Gegevens

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 30 oktober 2024

Gegevens

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 30 oktober 2024

Na zijn drievoudige kampioenschap in het vorige seizoen maakte Ruurd Kunnen in de eerste partij van dit seizoen een misslag door te verliezen. Vervolgens moest hij aan een lange mars langs de mindere goden van onze club die elk een lagere puntenwaardering hebben dan de tegenstanders hoger op de ranglijst. In ronde zeven was Ruurd eindelijk zo ver opgerukt na 3 overwinningen en een remise dat hij met zwart tegen koploper Lieuwe Boskma werd ingedeeld. In de partij die Siciliaans begon had Ruurd al op zet 20 een volledig overwicht van zwart gerealiseerd met pionnenblok midden op het bord en al zware stukken vlak voor de witte Koningsstelling. Wit was nog niet verder dan de derde rij gekomen. In een poging om een loperdiagonaal te onderbreken gaf Lieuwe pardoes een paard weg. Dat was ook het moment om op te geven. Met elk evenveel winstpartijen blijft Lieuwe op basis van puntentotaal echter wel aan kop van de ranglijst.

In de strijd om de derde plaats vond een gevecht plaats tussen Gijs Hager en Raoul Suurmeijer. Gijs wist het Mengarini-gambiet op het bord te zetten met o.a. a3 en b4. Raoul wist daar een en ander van en hapte zo niet naar al te aanlokkelijke pionnen die giftig zouden zijn gebleken. Toch eisten de niet aflatende druk van wit en het smalle pad dat zwart moest bewandelen hun tol. Zwart maakte een niet al te grote misrekening waarna zijn stelling echter toch vrij snel instortte. Aldus rukt Gijs overtuigend op naar de derde plaats.

Wat lager op de ranglijst stond de broederstrijd tussen Kees en Jan Duisterwinkel op de agenda en deze keer bleef die strijd onbeslist. Ale Bakker kwam met zwart tegen Bernard Bos redelijk goed uit de opening maar verloor eerst een pionnetje door een kleine fout en zag daarna een paardvork gevolgd door verlies van een volle toren over het hoofd. Te veel om door te spelen.

Dick Dalmolen (met zwart) wist met iets wat op een pionnenwals leek de stelling van Cees Hageman zo onder druk te zetten dat uw verslaggever al een gedekte vrijpion had berekend. Dat wist Cees nog net te voorkomen maar dat kostte hem wel zijn halve pionstelling. Slechts drie losse pionnen verdeeld over het bord bleven over tegen een blokje van 3 en een blokje van 2 pionnen voor Dick. En dat is voor iemand als Dick natuurlijk makkelijk uit te spelen, wat hij ook deed.

In de bijzaal waar het barrumoer niet doordringt was ondertussen door Frans van Doorn groot voordeel gehaald tegen Theo Wolthekker. Theo had, niet in lijn met zijn meestentijds zeer gehaaide spel, dit keer niet de finesses van een paardvork doorzien wat ook hem een volle toren kostte. Toen een snel opgezette wanhoopsaanval Frans niet aan het wankelen had gebracht kon Theo niet anders dan te capituleren. Zoals altijd bleef Theo monter ook in tijden van tegenspoed en was het Frans die verzuchtte dat hij wel een whisky kon gebruiken maar helaas voor hem was er niet sterkers dan rode wijn voorhanden om van de emoties te bekomen.

In de partij tussen Johan Zwanepol en Frans Huisman verdedigde zwart zich met een Konings-Indische opstelling die voor beiden voldoende bekend terrein is waardoor de stelling in evenwicht bleef en Frans een remiseaanbod deed. Uw verslaggever stond aan het bord toen Johan weigerde. Hij wilde nog even wat proberen, zoals hij later zei, en viel direct met een loper de zwarte dame aan. Daarbij vergat hij echter dat zijn loper daar zelf ongedekt stond waarna Frans, enigszins verlegen met deze onverwachte meevaller de loper van het bord pakte, daarmee Johan in totale verbijstering achterlatend, die reageerde door onmiddellijk op te geven. Een zeer pijnlijke vergissing direct volgend op een afgewezen remiseaanbod, dat zijn, beste lezer, zaken die ons schakers tot diep in de nacht laten woelen en tandenknarsen.

Jan van Spijker begon als altijd met e5 tegen Henk Kouwenberg die met c5 op zijn Siciliaans reageerde. In een kluwen van stukken en pionnen midden op het bord wist Jan steeds zoveel complicaties aan te brengen dat Henk ternauwernood de spanning kon opheffen door wat af te ruilen. Wat hij echter over het hoofd zag was dat een loperpenning resteerde die het zijn paard onmogelijk maakte om na een ruil een stuk terug te pakken. En rond het motief van die loperpenning speelde zich de rest van de partij af waarna uiteindelijk, na nog eens kwaliteitsverlies, een toren achterstand met een tekort van 2 pionnen resteerde.

En waar het de vorige ronde al bijna middernacht was toen de laatste partij werd beëindigd, was het deze ronde vlak na half elf dat alleen Hans Hetharia en Jan Pezij nog in een strijd verwikkeld waren. Dat was tegen die tijd al wel een ongelijke strijd geworden omdat Hans twee verre vrijpionnen had terwijl Jan weliswaar net als Hans nog een toren en een gelijke loper had maar diens Koning zozeer bedreigd werd door de stukken van Hans dat hij zijn stukken hard nodig in de verdediging. Toen Hans vervolgens zijn pionnen liet opmarcheren was het Jan duidelijk dat hem slechts overgave restte.

Gegevens

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 23 oktober 2024

De zesde ronde gaf veel lang uitgerekte gevechten te zien. Lieuwe Boskma versloeg Johan Zwanepol in een lange strategische partij waarmee hij de leiding in de strijd om het kampioenschap heroverde. Natuurlijk was hij na afloop tevreden maar hij vond het jammer dat er geen tijd meer was voor de gezellige napraat onder het genot van een wijntje. De bar was al gesloten. Veel van ons hebben er behoefte aan om na de partij de spanning af te reageren in een geanimeerd gesprek. Het doet er dan niet toe of het gaat over schaken, de wereldpolitiek, corona of de nieuwe geitjes. Pech voor Lieuwe dus en hij vroeg zich af of het nieuwe speeltempo de oorzaak is van de vele lange partijen dit seizoen. Dat valt te betwijfelen, maar het laatste woord hierover is vast nog niet gezegd.
Niet alleen Johan en Lieuwe hadden een lange partij. Raoul Suurmeijer moest tegen Henk van Bemmel diep gaan om zijn hachje te redden en dat lukte toen Henk in een voordelige stelling maar in grote tijdnood remise aanbood. Door deze remise verloor Raoul zijn koppositie. Ook Frans van Doorn en Ruurd Kunnen haalden de laatste barronde niet, omdat Ruurd uren nodig had om een openingsblunder te repareren. Gijs Hager won regelmatig van Jeppe Teensma. Door deze resultaten hebben de A-spelers de bovenste plaatsen op de ranglijst ingenomen. Voorzitter Arend van der Burg miste de gezellige napraat niet. Hij bood ondanks een betere stelling Menno Keizer remise aan, want “het gaat niet alleen om de knikkers”. Ondertussen behoort Arend wel tot de hoogstgeplaatste B-spelers. Eveneens laat in de avond verschalkte Teije Smedinga na een partij met wisselende kansen Jan Duisterwinkel in een ongebalanceerd eindspel. In de C-groep deed Cees Hageman goede zaken met een verdienstelijke winst op Jan van Spijker.