Voor de aanvang van ronde 30 was Ruurd Kunnen al clubkampioen en Theo Wolthekker winnaar van de B-spelers. Van de C-spelers had Cees Hageman het beste uitgangspunt en moest hij zijn naaste belagers Teije Smedinga en Jan-Willem van der Kouwe zien voor te blijven. Het zullen mede deze zenuwen zijn geweest die de drie kanshebbers parten hebben gespeeld want alle drie verloren zij hun laatste wedstrijd. Aldus werd Cees de beste C-speler en werden Teije en Jan-Willem nog voorbijgestreefd door Arnout Wegerif en Hans Hetharia. Cees had een enerverende avond tegen Jeppe Teensma die een mooie koningsaanval niet wist te bekronen met een nog fraaier mat in twee. Uw verslaggever had de winst al genoteerd maar kon die weer doorhalen toen Jeppe het niet zag en een onbeduidende zet deed en Cees daarna het lek wist te dichten. Veel later pas kon Jeppe een kwaliteit meer verzilveren en een piondoorbraak forceren. Coos Boerma laat tegenwoordig aanmerkelijke progressie in zijn spel zien en nadat hij eerder in het seizoen nog van Teije had verloren, kreeg hij nu de overhand en wist met een aantal pionnen meer de partij te beslissen. Frans van Doorn offerde een stuk om een koningsaanval tegen Arnout op te zetten maar vergiste zich met een pionnendoorbraak, waarna hij gedwongen dames moest ruilen hetgeen de kracht uit zijn aanval deed wegvloeien. Met dat extra stuk kon Arnout rustig het spel overnemen en zo zijn goede seizoen als tweede C-speler afsluiten.
Aan de kop van de ranglijst had meervoudig clubkampioen Ruurd Kunnen een makkie aan Jan van Spijker die in een op zich correcte variant van het Siciliaans een verkeerde afslag nam. Om er nog wat van te maken gooide hij er een speculatief stukoffer tegenaan maar tegen een gedegen rekenaar als Ruurd is dat spelen met vuur. In een aantal zetten nam Ruurd de aanval over en drong met dame en loper de stelling van Jan binnen die, om direct mat te vermijden, nog een stuk moest geven in een geruïneerde stelling. Raoul Suurmeijer op plaats twee en Lieuwe Boskma op plaats drie besloten tot een remise toen beiden nog een stuk en veel pionnen overhadden. Na de partij bleek uit een lange analyse dat die stelling inderdaad in evenwicht was, mits ieder zijn spel tot verdedigen zou beperken.
Kampioen der B-spelers Theo Wolthekker liet tegen Bernard Bos zien hoe hij een lastige opstelling van Bernard wist te onttakelen door op het juiste moment een pionnenwals door het midden in beweging te zetten. Aldus kwam hij met dame en toren binnen en restte Bernard slechts overgave.
Arend van der Burgh en Dick Dalmolen besloten de vrede te tekenen toen beiden geen mogelijkheid tot winst meer zagen. Iets wat in de boze buitenwereld van vandaag voor meer partijen een wijze les zou moeten zijn.
En tot slot kwam op de laatste avond van het seizoen Kees Duisterwinkel weer terug na een lange afwezigheid vanwege een serieus verkeersongeluk en een noodzakelijke operatie aan zijn schouder. Met zijn arm in een mitella liet hij tegen Henk Kouwenberg merken dat om te schaken niet per sé vier volwaardige ledematen noodzakelijk zijn om toch te kunnen winnen.
Op maandagavond 2 Juni sluit de club het seizoen af met een avond waarin schaken weliswaar ook weer op het menu staat maar dan nog meer dan anders vergezeld door gezelligheid en plezier !
En niet te vergeten: ook is er dan voor iedereen een nieuwe Roder Loper die zeker zal helpen om de schaakclubloze zomerperiode te overbruggen.