Gezellige schaakavond 2 juni 2025
- Gegevens
- Geschreven door: Arend van der Burgh
Het seizoen 2024-2025 zit er bijna op. Op maandagavond 2 juni a.s. houden we zowel voor de jeugd als bij de senioren de gezellige laatste avond van het seizoen. Alleen volgt er nog het jeugd Ot & Sientoernooi op zaterdagmiddag 14 juni.
Terwijl Jan Arie met de jongste jeugd zich bezig gaat houden met een spel, zal onze oudere jeugd aan een schaaksimultaan gaan deelnemen waarbij Lieuwe Boskma zich heeft opgeofferd om simultaangever te zijn. Neem vooral schaakvrienden en -vriendinnen mee! Tevens vindt de prijsuitreiking aan jeugdkampioen Juri Mijwaard dan plaats.
Onze senioren zullen korte partijen gaan spelen met alternatieve en ludieke schaakregels. Ook onze oudere jeugd wordt voor de eerste partij(en) uitgenodigd. Misschien niet al te serieus, maar om het spel te winnen zal er beslist goed en anders nagedacht moeten worden. Welke verschillen in het schaakspel zijn verwerkt laat ik graag nog even in het ongewisse.
De bedenker, Hans Hetharia, schreef mij nog “het geheel gelardeerd met veel gratis drank, hapjes en bitterballen maakt de gezellige boel compleet”. Het bestuur zal voor gratis drank en hapjes zorgdragen en hoopt dat veel leden deze schaakavond zullen bijwonen.
De laatste ronde van de interne competitie zit er op.
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
Voor de aanvang van ronde 30 was Ruurd Kunnen al clubkampioen en Theo Wolthekker winnaar van de B-spelers. Van de C-spelers had Cees Hageman het beste uitgangspunt en moest hij zijn naaste belagers Teije Smedinga en Jan-Willem van der Kouwe zien voor te blijven. Het zullen mede deze zenuwen zijn geweest die de drie kanshebbers parten hebben gespeeld want alle drie verloren zij hun laatste wedstrijd. Aldus werd Cees de beste C-speler en werden Teije en Jan-Willem nog voorbijgestreefd door Arnout Wegerif en Hans Hetharia. Cees had een enerverende avond tegen Jeppe Teensma die een mooie koningsaanval niet wist te bekronen met een nog fraaier mat in twee. Uw verslaggever had de winst al genoteerd maar kon die weer doorhalen toen Jeppe het niet zag en een onbeduidende zet deed en Cees daarna het lek wist te dichten. Veel later pas kon Jeppe een kwaliteit meer verzilveren en een piondoorbraak forceren. Coos Boerma laat tegenwoordig aanmerkelijke progressie in zijn spel zien en nadat hij eerder in het seizoen nog van Teije had verloren, kreeg hij nu de overhand en wist met een aantal pionnen meer de partij te beslissen. Frans van Doorn offerde een stuk om een koningsaanval tegen Arnout op te zetten maar vergiste zich met een pionnendoorbraak, waarna hij gedwongen dames moest ruilen hetgeen de kracht uit zijn aanval deed wegvloeien. Met dat extra stuk kon Arnout rustig het spel overnemen en zo zijn goede seizoen als tweede C-speler afsluiten.
Aan de kop van de ranglijst had meervoudig clubkampioen Ruurd Kunnen een makkie aan Jan van Spijker die in een op zich correcte variant van het Siciliaans een verkeerde afslag nam. Om er nog wat van te maken gooide hij er een speculatief stukoffer tegenaan maar tegen een gedegen rekenaar als Ruurd is dat spelen met vuur. In een aantal zetten nam Ruurd de aanval over en drong met dame en loper de stelling van Jan binnen die, om direct mat te vermijden, nog een stuk moest geven in een geruïneerde stelling. Raoul Suurmeijer op plaats twee en Lieuwe Boskma op plaats drie besloten tot een remise toen beiden nog een stuk en veel pionnen overhadden. Na de partij bleek uit een lange analyse dat die stelling inderdaad in evenwicht was, mits ieder zijn spel tot verdedigen zou beperken.
Kampioen der B-spelers Theo Wolthekker liet tegen Bernard Bos zien hoe hij een lastige opstelling van Bernard wist te onttakelen door op het juiste moment een pionnenwals door het midden in beweging te zetten. Aldus kwam hij met dame en toren binnen en restte Bernard slechts overgave.
Arend van der Burgh en Dick Dalmolen besloten de vrede te tekenen toen beiden geen mogelijkheid tot winst meer zagen. Iets wat in de boze buitenwereld van vandaag voor meer partijen een wijze les zou moeten zijn.
En tot slot kwam op de laatste avond van het seizoen Kees Duisterwinkel weer terug na een lange afwezigheid vanwege een serieus verkeersongeluk en een noodzakelijke operatie aan zijn schouder. Met zijn arm in een mitella liet hij tegen Henk Kouwenberg merken dat om te schaken niet per sé vier volwaardige ledematen noodzakelijk zijn om toch te kunnen winnen.
Op maandagavond 2 Juni sluit de club het seizoen af met een avond waarin schaken weliswaar ook weer op het menu staat maar dan nog meer dan anders vergezeld door gezelligheid en plezier !
En niet te vergeten: ook is er dan voor iedereen een nieuwe Roder Loper die zeker zal helpen om de schaakclubloze zomerperiode te overbruggen.
Aankondiging jeugdtoernooien
- Gegevens
- Geschreven door: Jan Arie Stokhorst
1. Schaaktoernooi in Hoogkerk op 24 mei
Zaterdag 24 mei is er een schaaktoernooi in Hoogkerk voor schakers tot 18 jaar. Lijkt het je leuk om mee te doen, dan kan je voor meer informatie kijken op de Nosbo-website: https://www.nosbo.nl/agenda/600-nosbo-fsb-jeugdclubkampioenschap-ab-d-en-fgh. Je kan je opgeven bij Jan Arie.
2. Ot en Sien jeugdschaaktoernooi
Zaterdagmiddag 14 juni is ons eigen "Ot en Sien jeugdschaaktoernooi" voor schakers tot 16 jaar. Het toernooi begint om 13.00 uur in het Trefpunt in Roden, en de prijsuitreiking is om 17.00 uur. Dit toernooi wordt mede mogelijk gemaakt door de gemeente Noordenveld. Hiervoor kan je je opgeven met de link https://forms.fillout.com/t/rRDfZHYcTfus
Een avond zonder remises
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
In de week dat zowel het eerste als het tweede team spelen in de NOSBO-competitie, ontbraken veel van de spelers in de 26e ronde van de interne competitie. Roden 1 speelde met 3-3 gelijk tegen Staunton 1 en blijft daarmee aan kop in de Fase B van hun zestallenklassement. Runner-up op de interne ranglijst is Raoul Suurmeijer die zijn best deed door Henk van Bemmel te verslaan maar de punten die hij daarmee vergaarde waren minder dan de 2/3 van de waardering die Ruurd Kunnen kreeg voor zijn “afwezigheid voor team”. Omdat Ruurd en Raoul elkaar twee rondes geleden al troffen, met een remise als resultaat, zal het kampioenschap dit jaar bepaald worden door eventueel puntenverlies tegen andere tegenstanders in de resterende vier rondes.
Ale Bakker won met zwart van Frans van Doorn doordat Frans weliswaar een paard wist te redden maar daarbij een torenpenning van zijn dame niet zag aankomen. En met een dame achter gooide hij de handdoek in de ring. Jan Duisterwinkel speelde met wit tegen Menno Keizer en die kon zijn loperpaar zo actief krijgen dat Jan uiteindelijk een loper achter kwam omdat hij de dekking niet goed op orde had. En vanaf dat moment ging het rap van kwaad tot erger totdat ook Jan er de brui aan gaf. Cees Hageman ontwikkelde zoveel druk op de stelling van Jan Willem van der Kouwe dat die een stuk verloor en toen ook opgaf. En zo was er halverwege de avond nog geen remise gespeeld en die kwam er ook uiteindelijk niet meer bij: alle partijen eindigden in een beslissing. In een Hollandse verdediging wist Jan van Spijker met zwart het initiatief naar zich toe te trekken en een belangrijk pionnenpaar in het centrum te creëren met voldoende dekking. Teije Smedinga, die tot dat moment goed gespeeld had, dacht dat een zwarte pion door zijn toren geslagen kon worden vanwege het feit dat een dekkende loper door zijn dame werd gepend. Wat hij echter te laat zag was dat toen zwart de toren terugnam met zijn dame, het slaan van de zwarte dame met zijn dame de penning weer zou opheffen. Dan maar niet verder ruilen en kijken of er eeuwig schaak gemaakt kon worden maar dat plan viel direct in duigen toen Jan met een tussenschaak dameruil wist te forceren en zo met een toren meer het eindspel inging. Lieuwe Boskma speelde met zwart tegen Frans Huisman een passende Franse verdediging en kon een aardig overwicht bereiken dat waarschijnlijk toch wel tot winst geleid zou hebben maar een ‘weggebokt’ stuk maakte de beslissing onvermijdelijk. En toen uw verslaggever tegen elven huiswaarts keerde stond Tom Visser gewonnen tegen de taai spelende Arend van der Burgh. Wit had twee ver opgerukte pionnen aan weerszijden van het bord gesteund door paard en koning en zwart had nog een niet zover opgespeelde f-pion. Een niet te verdedigen stelling omdat een paard niet zo gauw het hele bord over kan.
Voorjaarsmoeheid
- Gegevens
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
In de 25e ronde van de interne competitie sloeg op sommige borden de voorjaarsmoeheid toe. Om te beginnen bij Frans van Doorn. Frans was tegen Jan Pezij een zeer speculatieve aanval begonnen die echter jammerlijk mislukte en op een haartje na tot verlies van de agressor leidde. “Zullen we remise? Ik ben moe”, klonk het aan de ene kant van het bord. “Ik ook, akkoord”, was het antwoord. Zo gaat het soms. Ook Ale Bakker had de nodige avonturen doorstaan en was blij dat zijn partij tegen Frans Huisman in een puntendeling was geëindigd. Arnold Meijster was minder gelukkig. Hij zag tegen Theo Wolthekker een eenvoudig aftrekschaak gevolgd door een vorkje over het hoofd en kon opgeven. Toen was hij klaarwakker en won het ene vluggertje na het andere, maar die telden niet mee voor de competitie. Met deze winstpartij heeft Wolthekker zijn positie als leider van de B-groep verstevigd. In de C-groep won Teije Smedinga van Kees Duisterwinkel waardoor hij de eerste plaats in deze groep behoudt. Hij wordt gevolgd door Cees Hageman die met enige moeite Jannie Russchen versloeg en Jan Willem van der Kouwe die remise speelde tegen Arnout Wegerif.
De koploper vertoonde eveneens vermoeidheidsverschijnselen. Ruurd Kunnen zat te slapen en haalde twee openingsvarianten door elkaar. Vervolgens werd hij door een sterk en attent spelende Bernard Bos meedogenloos van het bord gezet. Zijn naaste belager, Raoul Suurmeijer was juist goed bij de les en versloeg Johan Zwanepol in een vlotte aanvalspartij. Kunnen heeft van de laatste drie competitiepartijen twee remise gespeeld en een verloren, waardoor hij binnen schootsafstand van Raoul is gekomen. Nog vijf ronden te gaan. Het wordt een spannend competitie-einde!
Gelukkig had niet iedereen last van moeheid. Zij genoten van het lenteweer en speelden als jonge goden. Dat gold onder anderen voor Coos Boerma die in een ongemeend spannende partij met Hans Hetharia was verwikkeld. Welke vrijpion zou als eerste de overkant bereiken? Coos had het goed berekend door een matdreiging te combineren met een promotie en hij won de partij. Tenslotte Jeppe Teensma. Zoals de laatste tijd vaker het geval is, was Jeppe als laatste klaar, dit keer tegen Menno Keizer. Menno was in het middenspel twee pionnen achter komen te staan en kreeg tot overmaat van ramp ook nog te kampen met twee setjes dubbelpionnen. Hij probeerde nog enige compensatie te krijgen met een aanval op de zwakke punten in de vijandelijke stelling, maar Jeppe was op zijn hoede en won na 75 zetten. De klok wees toen half twaalf aan.
Het kan verkeren.
- Gegevens
- Geschreven door: Fv.D
Het kan verkeren
Je hebt soms van die schaakpartijen waar je als toeschouwer meteen ziet: Dit is appeltje eitje voor wit. Als je dan even later kijkt staat zwart ineens weer beter. Zo ging het in de 24e ronde in de lange partij tussen Frans Huisman en Jeppe Teensma. Dan weer had Jeppe met de zwarte stukken een overwicht en enige zetten later stond Frans weer beter. Uiteindelijk maakte hij een grove fout en stonden er om 23.30 uur alleen nog twee koningen op het bord.
Vol verwachting keek ik uit naar het treffen tussen de nummers 1 en 2; Ruurd Kunnen en Raoul Suurmeijer. Het werd strategische gezien een vrij onberispelijke partij waarbij tactisch riskante zetten uit de weg werden gegaan. Na 20 zetten werd de vrede getekend met een miniem voordeeltje voor Ruurd die de zwarte stukken hanteerde.
Heel anders ging het er aan toe in de partij tussen Henk van Bemmel en Theo Wolthekker. Een en al tactische manoeuvres na een Scandinavische fantasieopening van Theo. Al snel stond hij een pion en een kwaliteit (toren tegen loper) achter. De open lijnen boden een goede aanvalsmogelijkheid. Henk verdedigde zich geduldig en in de loop van 10 zetten wandelde zijn koning van het bedreigde veld g1 naar het veilige veld c2 op de damevleugel. Uiteindelijk gaven de torens van Henk een voor Theo niet te verdedigen mat.
Natuurlijk gebeurde er nog veel meer; zoals het eindspel in de partij tussen Arnout Wegerif en Arend van der Burg. Een schoolvoorbeeld van een sterk paard tegen een zwakke loper. Arend profiteerde bekwaam van dit sterke paard en won twee pionnen en de partij.
En Jan Pezij. Hoe krijgt hij het voor elkaar met een paard, loper en toren nog altijd op de 8e rij, met zwart spelend, zijn partij tegen Coos Boerma te winnen. Nu dat ging, refererend aan grootmeester Jan Hein Donner, als volgt:
“Je hebt gewacht stouterd, je hebt je niet opgedrongen, want je wist dat ik al die tijd aan jou dacht en dat je niets hoefde te doen, want dat ik vanzelf wel bij je zou komen. Kleine randpion, je bent nu vrij. Ga je gang, op a1 wacht jou en mij de onuitsprekelijke heerlijkheid. Heb mijn dank, lief klein ding. Ik heb je lief”.
De op het eerste gezicht dodelijke combinatie waarmee Coos een dame tegen een toren kon winnen werd teniet gedaan door die stouterd op a3. Zou Jan nog aan Jan Hein hebben gedacht toen hij zijn stukken verrijkte met een onweerstaanbare dame op a1?
Ruurd Kunnen staat nog altijd met een riante voorsprong aan kop.
Ondanks zijn verloren partij is Theo Wolthekker de beste speler van de B-poule en is Teije Smedinga, met een geringe voorsprong op Jan Willem van der Kouwe, de hoogst genoteerde speler van de C poule. Teije omschreef zijn korte verlies partij tegen Menno met de woorden: In plaats van de “Van Geet” opening, speelde ik een “Vergeetopening”.
Het kan verkeren.
Strijdlust eindigt soms ook in remise
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
In ronde 23 van de interne competitie ontbraken de spelers van het eerste team dat thuis tegen Het Kasteel II uit Coevorden speelde en nipt verloor met 2,5-3,5. Daarmee werd Roden I derde in de eerste fase van de Nosbo zestallencompetitie. Aan strijdlust mankeerde het niet bij de overige spelers en zo wist Raoul Suurmeijer een zesde overwinning op de rij te behalen, deze keer tegen Frans Huisman waardoor Raoul stevig op de tweede plaats kwam te staan achter koploper Ruurd Kunnen. Lieuwe Boskma, op de derde plaats, kwam namelijk niet verder dan remise tegen Jan Duisterwinkel. Die is inmiddels al 9 wedstrijden op rij ongeslagen gebleven en daarmee laat hij zien een solide partij tegen over het algemeen sterkere spelers te kunnen spelen. Tom Visser kreeg met wit tegen Arnold Meijster een vrijpion op de a-lijn maar wist dat voordeel niet om te zetten in winst door taai verdedigen van Arnold. Ook een taaie verdediging werd gevoerd door Bernard Bos die met zwart lange tijd met moeite de druk van Menno Keizer kon weerstaan. Uw verslaggever was al huiswaarts toen Bernard kennelijk de rollen wist om te draaien en alsnog de winst pakte. Frans van Doorn dacht dat zijn mooie koningsaanval tegen Henk van Bemmel wel een verzwakking van zijn pionstelling waard was. Henk haalde echter de angel uit Frans’ aanval door de dames te ruilen. En toen was die verzwakte pionstelling precies het gat in de verdediging waarlangs de torens van zwart op de 2e binnenkwamen en de weerstand van wit knakten. Cees Hageman verraste Henk Kouwenberg heel snel met een opening waarvan Henk de finesses niet beheerste. Arend van der Burgh zocht met wit Jan van Spijker op in diens favoriete Koningsgambiet die natuurlijk de scherpste verdediging (Cunningham ) koos om wit onder druk te zetten. Wit leek even te wankelen door een ongelukkige plek van zijn koning maar herpakte zich toen zwart duidelijk een verkeerd plan koos. Na ruilen van alles dat in de aanval was, besloten beide spelers de vrede te tekenen.
Die pion pak ik mee... of niet? - Hoe win ik dit? (4)
- Gegevens
- Geschreven door: Raoul Suurmeijer
Deze keer volgt een fragment uit een partij die ik eens niet verloor..... maar eigenlijk had moeten verliezen. Geen borst-klopperij, wees niet bang, het was gewoon mazzel.
Ergens in een hoek van het universum viel een atoom net even de goede kant op, waardoor via een eindeloos snelle keten van majorna deeltjes mijn tegenstander net niet het goede stuk pakte en dus directe winst misliep. Daarentegen kon ik vervolgens een plus-pion op mijn saldo bijschrijven en bewoog de partij langzaam mijn kant op. Deze editie had dus eigenlijk "Hoe wint mijn tegenstander dit?" moeten heten.
Hoe dit afloopt, wil je zeker weten. Maar eerst, een commercial break: Als dit je eerste 'Hoe win ik dit?' is, begin dan eens bij deel 1, of klik de tag van deze post en je krijgt een overzicht.
Het onderstaande fragment komt uit een partij die ik speelde tegen Berend Visser tijdens de KNSB wedstrijd tegen De Paardensprong.
Tot dit moment ging de partij erg gelijk op. Een paar zetten voor dit moment verloor ik bijna m'n paard op a3, maar met een mazzel-schaakje op c1 kon dat net worden opgevangen. Mijn oog valt op de pion op b4 en die lijk ik gewoon te kunnen slaan, die pak ik mee.... of niet? Een eventueel schaakje van de witte Dame op d8 kan altijd weer gepareerd worden door de loper terug te trekken naar f8. En als wit eerst ruilt op b4, dan trek ik de Dame wel terug naar f8. Opgelost.
Stelling na 33. Le4
En aldus geschiedde, ik speel 33. ... Lxb4?? En dat verliest de partij! Of althans, dat had moeten gebeuren. Maar waarom? Zoals altijd, zet niet gelijk de engine aan, even zelf op kauwen eerst. Tot de volgende!
Wil je reageren of heb je suggesties? Leuk! Mail me dan op
Deze post verscheen ook op Schaakclub Haren.
Paard op hol
- Gegevens
- Geschreven door: jeppe
Voor de start van de partijen kwam Arend van der Burgh met de verheugende mededeling dat een aantal van onze leden het Ot en Sien Rapid Schaaktoernooi weer gaat organiseren. Vorig jaar lukte dit niet , wat van schakers uit de regio veel teleurgestelde reacties opleverde. Het toernooi vindt weer plaats in het Scheepstra Kabinet op 24 mei.
De nummers 1 en 2 van de ranglijst, Ruurd Kunnen en Lieuwe Boskma tegen elkaar. Het werd een lange, spannende partij die tot ver in de avond duurde. Lieuwe speelde 2 pionnen op de koningsvleugel naar voren. Deze werden geruild waardoor de koning redelijk onbeschermd kwam te staan. Er volgde een koningsaanval van Ruurd waarbij de dames werden geruild en een toren van Ruurd binnendrong op de 7e rij. Nadat de kruitdampen waren opgetrokken, ontstond een eindspel waarbij Ruurd 2 pionnen meer had. Lieuwe wist 2 pionnen terug te veroveren en er ontstond een stelling waarbij beide partijen een toren, paard en vrijpion hadden. De vrijpion van Lieuwe was moeilijk te verdedigen en toen Lieuwe door een blunder zijn paard verloor, was het pleit beslecht.
Jan Duisterwinkel speelde tegen Johan Zwanepol een goede aanvallende partij die door Johan te passief werd verdedigd. Na pion verlies drong een paard van Jan de stelling binnen en werd de partij door Jan met een mooie mat combinatie afgerond.
Na zijn overwinning op koploper Ruurd Kunnen in de vorige ronde speelde de in blakende vorm verkerende Theo Wolthekker met wit tegen Jeppe Teensma. Theo speelde het Blackmar-Diemer gambiet waarbij wit op de tweede zet een pion offert. Wit krijgt een goede aanval stelling waarbij zwart nauwkeurig moet verdedigen. Op de 10e zet maakte Jeppe een ernstige fout, verloor een stuk en kon mat niet meer voorkomen. Een korte maar leerzame partij. Door zijn goede prestaties staat Theo inmiddels op de vijfde plaats op de ranglijst, een knappe prestatie voor een speler uit de B-groep.
Ronde 20 zeer druk bezocht.
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
Ronde 20 bestond uit maar liefst 15 partijen, het was zeer gezellig en zeer druk. Voor aanvang deed Jeppe Teensma geanimeerd verslag van afgelopen vrijdag toen de amazones van Sissa IV verrassend de titelaspiraties van Roden I teniet deden met een 4-2 overwinning.
Daarna trad Jeppe de gebruikelijk zet 1 e4 van Jan van Spijker met een Siciliaan tegemoet. Jan wist niet goed raad met de alsmaar opgevoerde druk over de open c-lijn en moest zich uiteindelijk in het eindspel neerleggen bij verlies nadat hij slechts ten koste van een stuk een vrijpion van Jeppe kon stoppen.
Aan de kop van de ranglijst werd er drie keer door de witspelers gewonnen. Theo Wolthekker verschalkte koploper Ruurd Kunnen die zijn avond niet had. Er resteerde een toreneindspel met 2 pionnen minder en Theo maakte dat vakkundig af. Dankzij zijn grote voorsprong blijft Ruurd wel aan kop. Zijn naaste belager is nu Lieuwe Boskma en die was ook op dreef en keek niet op een stuk meer of minder en won zo fraai van Tom Visser. Mogelijk zit hier nog iets in voor de Stellingenrubriek in de Roder Loper. Johan Zwanepol en Arnold Meijster bleven lang in evenwicht maar hier kon zwart de druk over de c-lijn uiteindelijk niet weerstaan. Stuk na stuk werd geruild waarna wit toch doorslaggevend kon binnendringen in de zwarte stelling.
Ale Bakker scheerde langs de rand van de afgrond in zijn partij tegen Teije Smedinga, kwam twee pionnen achter en liet per abuis zelfs een paard in staan maar dat werd door Teije niet opgemerkt. Daarna ging het voordeel voor zwart verloren, eerst doordat het qua pionnen weer gelijk werd en daarna doordat nu Teije een paard weggaf en dat werd door Ale wel gezien. Er waren ook remises, zoals bij Henk van Bemmel tegen Jan Duisterwinkel en ook bij Arend van der Burgh tegen Jan Pezij. En dat terwijl Jan toch aanmerkelijk voordeel had in een paardeneindspel met her en der wat losse vrijpionnen. Het was echter al laat en hij vertrouwde er niet op dat hij dit goed zou uitspelen waarna hij remise aanbood wat in dankbaarheid door Arend werd aanvaard.