Wie aan schakers en schaaksters denkt, heeft dikwijls de wat in zichzelf gekeerde mensen voor ogen. Vooral oudere mensen die na een avond van uiterst intensief denkwerk, in een zekere mate van euforie dan wel in diepe neerslachtigheid, door de duisternis huiswaarts keren. Al daar aangekomen, wordt onmiddellijk met behulp van hun schaakprogramma Fritz of Stockfish bekeken wat er goed of fout was in de genomen beslissingen. Na deze analyse kan de slaap nog maar moeilijk worden gevat.
Ik meen dit beeld van “De Schaker/Schaakster” rigoureus te moeten bijstellen. Ze zijn wel degelijk sociaal en betrokken bij elkaar.
Wanneer u eens een avond komt kijken bij schaakclub Roden, kunt u getuigen zijn van het volgende tafereel. De spelers die hun partij hebben voltooid, gaan ongeacht het resultaat, vol belangstelling kijken bij de borden waar nog gespeeld wordt. Vaak zijn dat de spelers die zeer aan elkaar gewaagd zijn. Vooral in de fase van zenuw slopende tijdnood scharen er zich steeds meer belangstellenden aan de rand van het bord en aanschouwen een spectaculair gevecht om de koning. Sommige toeschouwers trekken zich even terug om elkaar te overtuigen dat Kxf6 veel sterker is voor zwart en keren met hun gelijk weer terug naar het spektakel.
Zoals de beste stuurlui aan wal staan, zo bevinden de beste schakers zich aan de rand van het bord. Dit blijkt ook na de afloop van een partij wanneer de beste varianten door de toeschouwers worden aangedragen en blijkt dat wit eenvoudig had kunnen winnen of zwart met Kxf6 minimaal remise had kunnen houden. Regelmatig wordt er zo nog een hele tijd geanalyseerd onder het genoegen van een drankje. Deze vorm van betrokkenheid en inlevingsvermogen is vrij uniek en bij uitstek gegeven aan mensen die na uren zware denkarbeid en grote spanning, dit tezamen met gelijkgestemden willen delen.